Mich's POV
"Bakit ba tayo nag hahanap ng apartment Scott?" tanong ko kay Scott
Kaming dalawa ang magkasama ngayun nag hahanap ng apartment na may sure safe security daw...Ewan ko ba dito halos mag dadalawang linggo naming hindi nakasama sa galaan at school tapos ngayun papatulong maghanap ng apartment...DI naman seguro to pinalayas nila tito or magsasarili?
"It's for my nanay Osang...For the past few weeks kasi inobserbahan ko sya nga palihim...Almost everyday syang sinasaktan ng kinakasama nya..Binubugbug pag walang perang binibigay..Lalo na yung mga half siblings ko...Hindi ko na kayang makitang palagi nalang silang sinasaktan habang ako na may magagawa na eh nanonood lang" kwento si Scott
Kaya pala..Akala ko iba yung inaasikaso nya...Di naman kasi sinasabi kung saan sya nagpupupunta...
"I think ok na ito Mich...mahigpit yung security nila dito..tapos kasya sila nanay dito" sabi pa ni Scott ng malibut na namin yung buong lugar
"yeah!kakilala din kasi ni kuya may ari nitung apartment..sure ding safe sila dito..Pero Scott alam ba ito nila tito?" tanong ko sa kanya
"Yup!agad silang pumayag nung ipinakita ko at kwenento ko sa kanila ang mga nagyayari...Kinontact na nga din ni Dad yung kaibigan nyang geniral para hulihin yung hayop na yun" May galit sa boses ni Scott
"eh yung nanay mo sure kang tatanggapin nya ito?baka tanggihan nya?" ako
"tatanggapin nya gusto nya man o hindi..ayaw kung nahihirapan sila pati na yung mga kapatid ko..habang ako nag papasarap lang" sagut naman ni Scott
Matapos naming maghanap ni Scott ng apartment para sa nanay at mga kapatid nya ay umowi na kami...Nasa kwarto ako ngayun naka higa habang naghihintay sa reply ni Laurence..Kanina ko pa kasi tinatawagan at tinitext di nag reply o nag call back...
Napabalikwas ako sa pagkakahiga ng tumounog ang phone ko..Baka nag reply na si Laurence kaya dalidali ko yung kinuha at tiningnan kung sino ang nag text...
From: Bryan
Where are Mich?Punta ka dito sa tambayan andito si Laurence galit na galit...
Nagsalubong naman ang kilay ko ng mabasa ko ang text ni Brayn?Galit?Bakit naman?May nangyari nanaman ba?Ang daming tanong sa isip ko..Kaya nireplyan ko nalang si Bryan na papunta na ako sa tambayan....
"Where is he?" nag aalala kung tanong kay Bryan ng makarating ako sa tambayan
"I don't know...hindi ko makausap ko...subrang galit...Nung nakasalubong ko sya kanina di nya ako pinansin kahit tinatawag ko sya..nag alala ako kaya sinundan ko.." paliwanag ni Bryan
"akyatin ko muna..ako na kakausap"sabi ko
"are you sure?nanlilisik yung mata nya sa galit Mich..Dilikado..Antayin nalang nating lumamig ulo nya" pag-aalala ni Bryan
"Alam mong hindi lalamig ulo nya kung wala syang mapagsasabihan" sabi ko at umakyat na sa tree house
"Laurence.." tawag ko kay Laurence ng makaakyat na ako
Pero hindi nya ako nilingun..lumapit ako sa kanya..Nakaupo sya sa sahig nakaharap sa pinto ng maliit na veranda ng tree house at nakatingin sa malayo...
"Laurence kanina pa kita tinatawagan at tinitext di mo'ko nirereplyan" tampo ko kuno pero malambing na boses kung sabi
Pero hindi nya pa din ako pinansin..Maslumapit ako sa kanya..Hinawakan ko sya sa balikat at magsasalita pa sana ako ng biglang hawaka ni Laurence ang kamay kung nakapatung sa balikat nya at nakasakal sa leeg ko ang isa pa nyang kamay at sinandal ako sa pinto...
"Laurence nasasaktan ako" hirap kung sabi habang hawak ang kamay ni Laurence na nakahawak sa leeg ko
Nanlilisk ang mga mata ni Laurence sa galit..Parang hindi sya ang Laurence na kilala ko..Parang napasukan sya ng demonyo...
"Parepareho kayong lahat!Sinasabi nyong mahal nyo ako pero iiwan nyo din ako!" sigaw ni Laurence
Hindi ako makapagsalita dahil masdiniinan ni Laurence ang pagkakasakal sakin...Pahina ng pahina na ako sa lakas ng sakal sakin ni Laurence ng bigla syang tumilapon...
"mich are you ok?" nag aalalang tanong ni Bryan habang tinutulongan akung makaupo ng maayus "what is happening to you Laurence!Bakit mo sinaktan si Mich!?" bulyaw na baling naman ni Bryan kay Laurence
Napatingin naman sakin bigla si Laurence na parang na tataohan..Lalapit sana sya pero hinarang sya ni Bryan...
"Mich..I-im s-sorry" utal na hinging paumanhin ni Laurence sakin
Umiling iling ako....
"Saka nalang tayo mag usap Laurence..uuwi a
a ako" sabi ko at mabilis na bumaba
Hindi ko alam kung naka sunod sa akin si Bryan..all i know is mabilis ang paglaakad ko pauwi dahil sa takot na naramdaman ko..Nanginginig ang buong katawan ko sa takot..Hanggang sa makarating ako sa bahay ay dumiretso na ako sa kwarto para hindi mapansin nila daddy ang takot na naramdaman ko...
Agad akung nahiga sa kama ko at nag talukbong ng kumot at umiyak ng umiyak sa takot..Di ko alam pero may biglang lumabas na salita sa bibig ko....
....Stiphen....help me.....
-----------
Super tagal ng UD sorry po... ^__^v
CITEȘTI
Friendship and Secretly In Love (SamVon JaEvon Fan Fic)
FanfictionStory of friendship and love
