Friendship and Secretly In Love (SamVon JaEvon Fan Fic)

Chapter 24

-Kinabikasan-

Mich: Oi!Stiphen bakit bigla kang na wala kagabi?

Stiphen: Tumawag kasi si mommy..at mukhang maganda naman ang nangyari kaya di na ako nandisturbo (ngumiti)

Mich: daya mo pa rin...

Scott: Mabuti pa kung tingnan nalang natin kung makakagraduate tayon lima...

Laurence: mabuti pa nga let's go!

Habang naglalakad papuntang bullitin board si Mich at Laurence ay magkahawak na kamay..Ang mga nakakita naman ay inggit na inggit sa dalawa...Bulongan doon bulongan dito..Ng makita ang pangalan nila na nakapasa ay subra saya nila...

Bryan: yes!pasado tayo!let's celebrate!

Scott: yeah! tara!

Stiphen: tara may sasabihin din ako sa inyung importante...

Mich: ano naman yun?

Stiphen: later nah...tara!

Nagkakasiyahan na sila at nag tatawanan,pero di pa din mapigilan ni Stiphen ang puso na wag masaktan..

Stiphen: After graduation aalis na ako...Sa Australia na ako mag aaral for college...(basag nito sa kasiyahan)

Mich: ha?akala ko ba same school pa din tayo sa college?

Laurence: Oo nga bro..diba napag-usapan natin to?

Stiphen: (ngumiti) yeah!pero sabi ni Dad na dun daw ako mag aaral para mapag-aralan ko daw mabuti kung paano patakbuhin ang business namin..

Mich: pero...

Stiphen: don't worry..di naman natin wawalain ang communication natin..

Bryan: I think you decision is final...wala kaming magagawa...

-Araw na ng gradutaion-

Habang nag poprograma di maalis-alis sa isipan ni Mich ang na pag-usapan nila ni Stiphen gabi bago ang grauation..Gusto nyang maiyak pero di nya magawa..Panay tingin nya kay Stiphen na nasa kabila ng mga ngiti sa labi ay nasasaktang puso.Muli nitong na alala ang mga nangyari..

-Flash Back-

Nag punta si Mich sa bahay nila Stiphen para kausapin dahil alam nyang  di ito basta-basta aalis ng walang dahilan..

Mich: kuya guard si Stiphen po?

Guard: pasok po muna kayo ma'am tatawagin ko lang si sir Stiphen..

Mich: ok lang po,dito nalang ako mag aantay sa labas.

Guard: sige po ma'am..Sandali lang po...

*after 5 min*

Stiphen: oh bakit di ka pumasok?

Mich: di na may gusto lang akung tanungin sayo...

Stiphen: sure!ano yun?

Mich: Bakit?

Stiphen: ha?Bakit ano?

Mich: bakit ka aalis?

Stiphen: diba nasabi ko na ang dahilan?

Mich: Oo pero alam ko di yun ang totoong dahilan..diba?

Stiphen: yun ang totoong dahilan Mich wala ng iba...

Mich: Kilala kita Stiphen!di ka basta-basta aalis kung walang malalim na dahilan!

Stiphen: (napa bugtonghininga) ikaw talag kung ano-ano iniisip mo...by the way kamusta na ang my love life? (ngumiti)

Mich: (inis) wag mong ibahin ang topic!

Stiphen: ok fine!gusto mo talaga malaman ang reason!?

Mich: Oo! (agarang sagut)

Stiphen: I LOVE YOU!IM MADLY INLOVE WITH YOU MICHAELLA DEGUZMAN!mga bata bata palang tayo mahal na kita!Di ko masabi sayo dahil di ako ang nakikita mo kungdi s Laurence!Nasasaktan ako sa tuwing nag-aalala ka sa kanya!Sa tuwing bukambibig mo sya!lahat ng atensyon mo nasa kanya!Nasaktana ko nung sinagut mo sya!Nasaktan ako dahil tinulongan ko pa sya para ligawana ka!At di ko na kayang masaktan pa kaya aalis nalang ako!Yan lahat ang rason Mich yan lahat!

Mangiyak-ngiyak si Mich sa mga na rinig,di makapaniwala sa lahat ng sinabi ni Stiphen..

Mich: Stiphen di ko alam...

Stiphen: of course di mo alam dahil si Laurence lang ang nakikita mo!

Mich: Stiphen...

Stiphen: Mabuti pa Mich umowi kana!Tapos na ang usapang to!Di na kita maiihahatid baka makita pa tayo ng boy friend mo at mag selos pa!And by the way ako pala si secret admirer mo! (sabay pasok sa loob ng bahay)

Sunod-sunod ang pagtulo ng mga luha ni Michsa mga nalaman may kung anong kirut sa puso ang mararamdaman nya...

Naglakad pauwi si Mich na umiiyak na sasaktan at gulong-gulo ang isipan..Litung-lito gulong-gulo ang isipan kung bakit nasasaktan ng ganito?

-End of Flash Back-