Zawgyi
ဘယ္နားကိုၾကည့္ၾကည့္ မဲေမွာင္ေနတဲ့ ေလဟာျပင္ေတြပဲျမင္ေနရတယ္။ သြားခ်င္တိုင္းလည္းမသြားရ စားခ်င္တိုင္းလည္းမစားရ။ ဒါႀကီးက ပါပါးကိုသူျပန္ေျပာမိလို႔ ဘုရား႐ွင္ကဒါဏ္ခက္ျခင္းပဲလား။ သူ႔ဝ၌ဒုကၡကႀကီးမားလြန္းတယ္ မျမင္ရေတာ့တဲ့ မ်က္လံုးေတြရယ္ ၿပီးေတာ့ ဘယ္မွမသြားႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း။
" သားေ႐ွာင္း ထမင္းစားၾကရေအာင္ေနာ္ "
ဝီးခ်ဲေလးနဲ႔ ျပတင္းေပါက္နားထိုင္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုအသံေပးၿပီးဝင္လာတဲ့ လီလီ။ လီလီဟာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ မိေဒြး။ ေျပာရမယ္ဆို ပါပါးရဲ႕ ဒုတိယဇနီး။ ဒုတိယဇနီးဆိုေပမယ့္ လီလီကို ပါပါးက ေ႐ွာင္းက်န္႔မာမားဆံုးသြားမွ တစ္ပင္လဲ၍ တစ္ပင္ထူလိုက္တာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ စကားေတြ ေထြေထြထူးထူးေျပာမေနခဲ့ပါဘူး။ ပါပါးဒုတိယအိမ္ေထာင္စတည္ေတာ့ သူေက်ာင္းေတာင္မပီးေသးပါ။ ၿပီးေတာ့ ပါပါးေကာက္ယူခဲ့တဲ့ ဇနီးမယားဟာ အိမ္မွာအလုပ္လုပ္တဲ့သူျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ လူမသိ သူမသိဒီအတိုင္းေလးပဲ ျဖစ္ေနမယ္ထင္ၿပီးေတာ့ေရာေပါ့။ ဒါေပမယ့္အထင္လြဲစြာ ပါပါးက လီလီကို အိမ္ျပင္ေခၚထုတ္တယ္။ လီလီကို ပါပါးရဲ႕ဒုတိယဇနီးမယားအျဖစ္ ပြဲထုတ္ခဲ့တယ္။ ဒါလည္းသူဘာမွမေျပာေပမယ့္ လီလီရဲ႕သားကိုပါ အိမ္ေခၚလာဖို႔အထိႀကိဳးစားလာတာေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔လံုးဝသေဘာမက်ေတာ့ပါ။ အခုေတာ့ အဲ့ဒီေကာင္အတြက္ ပါပါးနဲ႔သူ စကားေတြမ်ားၾကရတဲ့အျပင္ ကန္းသြားတဲ့ သူ႔မ်က္စိေတြ က်ိဳးသြားတဲ့ သူေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း။
လီလီ ထမင္းပန္းကန္ေလးကိုင္ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔နားအသာတိုးကပ္သြားခဲ့သည္။
" သားေ႐ွာင္း "
ဝီးခ်ဲေပၚထိုင္ၿပီး ေပါင္ေပၚတင္ထားတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ဖမိုးေအးေအးေပၚ ေရာက္႐ွိလာတဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့ လက္ဖဝါးေလးတစ္ဖက္။
" ဖယ္စမ္း "
ခြမ္း... !!
ထိုလက္ကိုေ႐ွာင္းက်န္႔ အားနဲ႔လက္ျပန္႐ိုက္ခ်လိုက္တာေၾကာင့္ လီလီကိုင္ထားတဲ့ ထမင္းပန္းကန္သည္ ေျမေပၚက်ကြဲသြားသည္။
" သားေ႐ွာင္း "
" မာမား "
သားေ႐ွာင္းလို႔ေခၚလိုက္သံသည္ လီလီရဲ႕အသံျဖစ္သလို မာမားဆိုၿပီးဆိုးရိမ္တႀကီး ေခၚလာတဲ့အသံသည္ အခန္းထဲေျပးဝင္လာသည့္ ဝမ္ရိေပၚအသံျဖစ္သည္။
" ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္တာလည္း "
ရိေပၚက်ကြဲထားတဲ့ ပန္းကန္ကိုေက်ာ္ခြၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔နားေကာက္သြားတဲ့ ဝမ္ရိေပၚဟာ ဝီးခ်ဲေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ အိက်ီစကို ဆုတ္ကိုင္ၿပီးေမးတယ္။
" သား ရိေပၚ "
" မာမားထြက္သြား ဒီေကာင္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ စကားေျပာဦးမယ္ "
" သား "
" မာမားေက်းဇူးျပဳၿပီးထြက္သြားေပးပါ "
လီလီသက္ျပင္းေလးအသာခ်ၿပီးအခန္းထဲမွ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ လီလီထြက္သြားတာႏွင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ အခန္းတံခါးကိုသြားပိတ္ၿပီး ဂ်က္ခ်လိုက္တဲ့ ဝမ္ရိေပၚ။
" ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလည္း ကိုကို "
" ....... "
ဝမ္ရိေပၚေဒါသနဲ႔ေမးလိုက္ေပမယ့္ စကားျပန္ေျပာမလာတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔က ေသေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ေ႐ွ႕တည့္တည့္ကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ မ်က္လံုးထဲမွာ႐ွိေနတဲ့ မ်က္ဆံညိဳညိဳႀကီးဟာ မေရြ႔လ်ားပဲ ေ႐ွ႕တည့္တည့္ကိုသာ ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ မ်က္လံုးတည့္တည့္မွာရပ္ေနမိတဲ့ဝမ္ရိေပၚဟာ ေနရာအနည္းငယ္ ေရြ႔ရပ္လိုက္မိသည္။
" ကိုကို ငါေမးေနတယ္ေလ "
" ........ "
စကားျပန္မေျပာတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔ဟာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို တင္းတင္းေစ့ထားၿပီး လံုးဝ ဝမ္ရိေပၚကို ဥေပကၡာျပဳထားသည္။
" ကိုကိုရာ ခင္ဗ်ား...."
" ထြက္သြား "!!
ဝမ္ရိေပၚေလသံ အနည္းငယ္ေလ်ာ့ခ်လိုက္ခ်ိန္မွ လႈပ္႐ွားလာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးက ဝမ္ရိေပၚကို ထြက္သြားတဲ့ ။ ဝမ္ရိေပၚ လက္သီးကိုတင္းေနေအာင္ဆုတ္ၿပီး အံ့က်ိတ္လိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ့ကို ထြက္သြားေစခ်င္ရင္ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ ေမာင္းထုတ္ႏိုင္ရမွာေပါ့ကိုကို။ ခုေတာ့ ခင္ဗ်ားကကြၽန္ေတာ့ကို ေမာင္းထုတ္ႏိုင္ဖို႔ေနေနသာသာ မ်က္လံုးေတာင္မျမင္ရဘူးမလား။ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္မွာ႐ွိေနတယ္ေတာင္မသိပဲ ထြက္သြားလို႔ေအာ္ေနလို ထြက္သြားရေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ မအဘူးကိုကို။ ကြၽန္ေတာ္က အပိုင္သိမ္းဦးမွာ ဒီအိမ္ႀကီးကို ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့မာမားရဲ႕ဒုတိယအမ်ိဳးသားပိုင္တဲ့ ေ႐ွာင္းကုမၸဏီႀကီးကိုေရာ "
" ငါအသက္႐ွင္ေနသ၍ ငါ့ပါပါးပိုင္တာေတြ မင္းထိလို႔ရမယ္ထင္ေနတာလား ။ စိတ္ကူးယဥ္မေနနဲ႔ ထြက္သြား သိုက္တူးသမား အုပ္ၾကားျမက္ေပါက္ ကေလကေခ်ေကာင္ "
" ဟား....ဟား....အဲ့ဒီကေလကေခ် အုပ္ၾကားျမက္ေပါက္ေကာင္ကို ထြက္သြားလို႔ ႏွင္ထုတ္နိုင္ရေလာက္ေအာင္ ခင္ဗ်ားက ဘာေတြမ်ား စြမ္းေဆာင္ေနႏိုင္လို႔လည္း ။ ကြၽန္ေတာ္လုပ္သမ်ွခင္ဗ်ား ျမင္ႏိုင္လို႔လား။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ကန္းေနတဲ့ မ်က္စိေတြက ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရလို႔လား။ ဟား...ဟား...စိတ္ကူယဥ္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္မဟုတ္ဘူး စိတ္ကူးယဥ္ေနတာက ခင္ဗ်ားဗ်။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ကန္းေနတဲ့မ်က္စိေတြနဲ႔ က်ိဳးေနတဲ့ ေျခေထာက္ေတြပဲ႐ွိေတာ့တဲ့ ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ့ကို ဘာမ်ားလုပ္ႏိုင္မွာလည္း ကိုကိုရာ..."
" မင္း...မင္း... ကေလကေခ်ေကာင္ "!!!
" ဟား...ဟား.. စိတ္ေလ်ာ့ အခုေတာ့ စိတ္ေလ်ာ့ၿပီး ေဒါသေတြေလ်ာ့ခ်လိုက္ဦးကိုကို ။ ခဏေန ေဒါသေတြအထြက္လြန္ၿပီး အသက္ပါပါသြားခဲ့ရင္ ကြၽန္႔ေတာ့မာမားရဲ႕ဒုတိယအမ်ိဳးသား ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြ ကြၽန္ေတာ္အပိုင္ရလိုက္တာ ခင္ဗ်ားမသိပဲေနသြားလိမ့္မယ္ကိုကို "
" မင္း...မင္း..ေခြးေကာင္ ထြက္သြား ငါ့အခန္းထဲကေန "
" ထြက္သြားမွာပါကိုကို ဒီအခန္းထဲမွာလည္း ဘယ္သူမွၾကာၾကာမေနႏိုင္ပါဘူး။ ကုမၸဏီကိစၥေတြေၾကာင့္ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္တဲ့ ေ႐ွာင္းပါပါးနဲ႔ ကန္းေနတဲ့အျပင္ က်ိဳးေနတဲ့ ခင္ဗ်ားကို အိမ္အကူေတြကပါ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့လို႔ ညစ္ပတ္နံေဟာင္ေနတဲ့ ဒီအခန္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ၾကာၾကာမေနပါဘူး ဟား...ဟား...ဟား...."
ေျပာေျပာဆိုဆိုအခန္းထဲကထြက္သြားတဲ့ ဝမ္ရိေပၚဘက္ မ်က္လံုးေသႀကီးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့တဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔။ မျမင္ရေပမယ့္ အသံၾကားရာ နားစြန္႔ေနခဲ့တာပါ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ဟာ အခန္းတံခါးကို ဝုန္းကနဲပိတ္သြားသံၾကားလိုက္တာနဲ႔ မ်က္လံုးအိမ္ေတြက မ်က္ရည္ေတြေတြစီးက်လာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေပါင္ေပၚတင္ထားတဲ့ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမွာအုပ္ၿပီး ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေကြၽးလာခဲ့တဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔ဟာ သူငိုေနတာကိုၾကည့္ၿပီး အခန္းေထာင့္တစ္ေနရာကေန သူနဲ႔အတူ မ်က္ရည္လိုက္က်ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္႐ွိေနတာကိုေတာ့ သိလိမ့္မယ္မထင္ပါ။
မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးက အားနဲ႔ က်ေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြအျပင္ အသံမထြက္မိေအာင္ အားနဲ႔ပါးစပ္ထဲကိုက္ဖိထားတဲ့ လက္တစ္ဖက္ေၾကာင့္ ႏွာေခါင္းလံုးလံုးေလးေတာင္နီရဲေနလို႔ ။
ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကိုကို႔အားနည္းခ်က္ဟာ ကြၽန္ေတာ့အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္သြားရလို႔ ကြၽန္ေတာ္ထပ္တူဝမ္းနည္းရေပမယ့္ အဲ့ဒီအားနည္းခ်က္ကိုမွ ကြၽန္ေတာ္မေထာက္ျပရင္ မ်က္လံုးေတြကိုကုဖို႔ ကိုကိုဆက္ျငင္းေနမွာေၾကာက္လို႔ပါ။
ကိုကို႔ရဲ႕ျပန္မေကာင္းႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းအတြက္ ကြၽန္႔ေတာ့ဘဝႀကီးကို ကိုကိုေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းအစား အစားထိုးေပးဆပ္ႏိုင္ေပမယ့္ ကိုကို႔ဘဝတစ္ေလ်ာက္လံုးကိုေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာပဲ ရွင္သန္မေနေစျခင္ဘူးကိုကို။ စိတ္ခ်ပါကိုကို ကိုကိုမုန္းေနတဲ့ ဒီအုပ္ၾကားျမက္ေပါက္ ကေလကေခ်ေကာင္က ကိုကို႔ဘဝအတြက္ ကြၽန္ေတာ့ေၾကာင့္ ဆံုး႐ွံဳးသြားတဲ့ ေျခေထာက္တစ္စံုအျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့ဘဝ မေသဆံုးခင္အခ်ိန္ထိ တည္႐ွိေနေပးမွာပါကိုကို။
ဝမ္ရိေပၚအခန္းေထာင့္မွာၿငိမ္ၿပီး မ်က္ရည္က်ေနမိတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိ ဝမ္ရိေပၚ လူနဲ႔စိတ္နဲ႔ ျပန္ကပ္ခ်ိန္မွာ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဝီးခ်ဲေနာက္မွီေလးကိုမွီၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ျပီ။
ဝမ္ရိေပၚ အခန္းေထာင့္ေလးမွအသံမၾကားေအာင္ အသာအယာနဲ႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔နားတိုးကပ္သြားၿပီး ဝီးခ်ဲေပၚမွာ ေခါင္းေလးမွီခ်ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို မႏိုးေအာင္ အသာအယာေပြ႔ခ်ီလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို အိပ္ယာေပၚအသာခ်ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ အေနအထားကို သက္ေတာင့္သက္သာျပင္ေပးၿပီး ေစာင္ပါးေလးတစ္ထည္ကို ရင္ဘက္ေပၚမွ အသာအယာလြမ္းျခံဳေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကို ခဏသာမ်ွ ေငးစိုက္ၾကည့္ၿပီး ခုဏက ေ႐ွာင္းက်န္႔႐ိုက္ခ်ထားလို႔ က်ကြဲထားတဲ့ ထမင္းပန္းကန္ကို အသံမထြက္ေအာင္ ေကာက္သိမ္းယူလိုက္ၿပီး အခန္းအျပင္ အသာအယာထြက္သြားလိုက္သည္...။
ဝမ္ရိေပၚ အခန္းျပင္ထြက္သြားတာ ေသခ်ာခ်ိန္ေလာက္မွ ကုတင္ေပၚက ျပန္ပြင့္ဟလာတဲ့ မ်က္ဝန္းေသႀကီးေတြဟာ မ်က္လံုးေ႐ွ႕မွာတည္႐ွိေနတဲ့ မ်က္ႏွာက်က္ႀကီးကို မ်က္ေတာင္မခက္စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
စိတ္ကူးယဥ္ေနတာ ကေလအေခ်ေကာင္က။ သူ႔ေျခေထာက္ေတြကျပန္မေကာင္းႏိုင္ေတာ့ေပမယ့္ မ်က္လံုးေတြက ျပန္ေကာင္းႏိုင္ေသးတယ္ ဆိုတာ ဒီေခြးေကာင္က ေမ့ေနတာေတာ့ မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး။ စိတ္ခ်ပါ ငါအသက္႐ွင္ေနသ၍ ငါပါပါးဟာေတြ ပဲစိတစ္ဝက္မ်ွ မင္းတို႔သားအမိနား လံုးဝမေရာက္ေစရဘူး။
#Novembervenus
Unicode
ဘယ်နားကိုကြည့်ကြည့် မဲမှောင်နေတဲ့ လေဟာပြင်တွေပဲမြင်နေရတယ်။ သွားချင်တိုင်းလည်းမသွားရ စားချင်တိုင်းလည်းမစားရ။ ဒါကြီးက ပါပါးကိုသူပြန်ပြောမိလို့ ဘုရားရှင်ကဒါဏ်ခက်ခြင်းပဲလား။ သူ့ဝ၌ဒုက္ခကကြီးမားလွန်းတယ် မမြင်ရတော့တဲ့ မျက်လုံးတွေရယ် ပြီးတော့ ဘယ်မှမသွားနိုင်တော့တဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း။
" သားရှောင်း ထမင်းစားကြရအောင်နော် "
ဝီးချဲလေးနဲ့ ပြတင်းပေါက်နားထိုင်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကိုအသံပေးပြီးဝင်လာတဲ့ လီလီ။ လီလီဟာ ရှောင်းကျန့်ရဲ့ မိဒွေး။ ပြောရမယ်ဆို ပါပါးရဲ့ ဒုတိယဇနီး။ ဒုတိယဇနီးဆိုပေမယ့် လီလီကို ပါပါးက ရှောင်းကျန့်မာမားဆုံးသွားမှ တစ်ပင်လဲ၍ တစ်ပင်ထူလိုက်တာဖြစ်သောကြောင့် ရှောင်းကျန့် စကားတွေ ထွေထွေထူးထူးပြောမနေခဲ့ပါဘူး။ ပါပါးဒုတိယအိမ်ထောင်စတည်တော့ သူကျောင်းတောင်မပီးသေးပါ။ ပြီးတော့ ပါပါးကောက်ယူခဲ့တဲ့ ဇနီးမယားဟာ အိမ်မှာအလုပ်လုပ်တဲ့သူဖြစ်နေတာကြောင့် လူမသိ သူမသိဒီအတိုင်းလေးပဲ ဖြစ်နေမယ်ထင်ပြီးတော့ရောပေါ့။ ဒါပေမယ့်အထင်လွဲစွာ ပါပါးက လီလီကို အိမ်ပြင်ခေါ်ထုတ်တယ်။ လီလီကို ပါပါးရဲ့ဒုတိယဇနီးမယားအဖြစ် ပွဲထုတ်ခဲ့တယ်။ ဒါလည်းသူဘာမှမပြောပေမယ့် လီလီရဲ့သားကိုပါ အိမ်ခေါ်လာဖို့အထိကြိုးစားလာတာတော့ ရှောင်းကျန့်လုံးဝသဘောမကျတော့ပါ။ အခုတော့ အဲ့ဒီကောင်အတွက် ပါပါးနဲ့သူ စကားတွေများကြရတဲ့အပြင် ကန်းသွားတဲ့ သူ့မျက်စိတွေ ကျိုးသွားတဲ့ သူခြေထောက်နှစ်ချောင်း။
လီလီ ထမင်းပန်းကန်လေးကိုင်ပြီး ရှောင်းကျန့်နားအသာတိုးကပ်သွားခဲ့သည်။
" သားရှောင်း "
ဝီးချဲပေါ်ထိုင်ပြီး ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ ရှောင်းကျန့်လက်ဖမိုးအေးအေးပေါ် ရောက်ရှိလာတဲ့ နွေးထွေးတဲ့ လက်ဖဝါးလေးတစ်ဖက်။
" ဖယ်စမ်း "
ခွမ်း... !!
ထိုလက်ကိုရှောင်းကျန့် အားနဲ့လက်ပြန်ရိုက်ချလိုက်တာကြောင့် လီလီကိုင်ထားတဲ့ ထမင်းပန်းကန်သည် မြေပေါ်ကျကွဲသွားသည်။
" သားရှောင်း "
" မာမား "
သားရှောင်းလို့ခေါ်လိုက်သံသည် လီလီရဲ့အသံဖြစ်သလို မာမားဆိုပြီးဆိုးရိမ်တကြီး ခေါ်လာတဲ့အသံသည် အခန်းထဲပြေးဝင်လာသည့် ဝမ်ရိပေါ်အသံဖြစ်သည်။
" ခင်ဗျား ဘာလုပ်တာလည်း "
ရိပေါ်ကျကွဲထားတဲ့ ပန်းကန်ကိုကျော်ခွပြီး ရှောင်းကျန့်နားကောက်သွားတဲ့ ဝမ်ရိပေါ်ဟာ ဝီးချဲပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့် အိကျီစကို ဆုတ်ကိုင်ပြီးမေးတယ်။
" သား ရိပေါ် "
" မာမားထွက်သွား ဒီကောင်နဲ့ ကျွန်တော် စကားပြောဦးမယ် "
" သား "
" မာမားကျေးဇူးပြုပြီးထွက်သွားပေးပါ "
လီလီသက်ပြင်းလေးအသာချပြီးအခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ လီလီထွက်သွားတာနှင့် ရှောင်းကျန့်ရဲ့ အခန်းတံခါးကိုသွားပိတ်ပြီး ဂျက်ချလိုက်တဲ့ ဝမ်ရိပေါ်။
" ခင်ဗျား ဘာဖြစ်ချင်နေတာလည်း ကိုကို "
" ....... "
ဝမ်ရိပေါ်ဒေါသနဲ့မေးလိုက်ပေမယ့် စကားပြန်ပြောမလာတဲ့ရှောင်းကျန့်က သေနေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ရှေ့တည့်တည့်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ မျက်လုံးထဲမှာရှိနေတဲ့ မျက်ဆံညိုညိုကြီးဟာ မရွေ့လျားပဲ ရှေ့တည့်တည့်ကိုသာ ကြည့်နေတာကြောင့် မျက်လုံးတည့်တည့်မှာရပ်နေမိတဲ့ဝမ်ရိပေါ်ဟာ နေရာအနည်းငယ် ရွေ့ရပ်လိုက်မိသည်။
" ကိုကို ငါမေးနေတယ်လေ "
" ........ "
စကားပြန်မပြောတဲ့ရှောင်းကျန့်ဟာ နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို တင်းတင်းစေ့ထားပြီး လုံးဝ ဝမ်ရိပေါ်ကို ဥပေက္ခာပြုထားသည်။
" ကိုကိုရာ ခင်ဗျား...."
" ထွက်သွား "!!
ဝမ်ရိပေါ်လေသံ အနည်းငယ်လျော့ချလိုက်ချိန်မှ လှုပ်ရှားလာတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးက ဝမ်ရိပေါ်ကို ထွက်သွားတဲ့ ။ ဝမ်ရိပေါ် လက်သီးကိုတင်းနေအောင်ဆုတ်ပြီး အံ့ကျိတ်လိုက်သည်။
" ကျွန်တော့ကို ထွက်သွားစေချင်ရင် ခင်ဗျားကိုယ်တိုင် မောင်းထုတ်နိုင်ရမှာပေါ့ကိုကို။ ခုတော့ ခင်ဗျားကကျွန်တော့ကို မောင်းထုတ်နိုင်ဖို့နေနေသာသာ မျက်လုံးတောင်မမြင်ရဘူးမလား။ ကျွန်တော်ဘယ်မှာရှိနေတယ်တောင်မသိပဲ ထွက်သွားလို့အော်နေလို ထွက်သွားရအောင် ကျွန်တော် မအဘူးကိုကို။ ကျွန်တော်က အပိုင်သိမ်းဦးမှာ ဒီအိမ်ကြီးကို ပြီးတော့ ကျွန်တော့မာမားရဲ့ဒုတိယအမျိုးသားပိုင်တဲ့ ရှောင်းကုမ္ပဏီကြီးကိုရော "
" ငါအသက်ရှင်နေသ၍ ငါ့ပါပါးပိုင်တာတွေ မင်းထိလို့ရမယ်ထင်နေတာလား ။ စိတ်ကူးယဉ်မနေနဲ့ ထွက်သွား သိုက်တူးသမား အုပ်ကြားမြက်ပေါက် ကလေကချေကောင် "
" ဟား....ဟား....အဲ့ဒီကလေကချေ အုပ်ကြားမြက်ပေါက်ကောင်ကို ထွက်သွားလို့ နှင်ထုတ်နိုင်ရလောက်အောင် ခင်ဗျားက ဘာတွေများ စွမ်းဆောင်နေနိုင်လို့လည်း ။ ကျွန်တော်လုပ်သမျှခင်ဗျား မြင်နိုင်လို့လား။ ခင်ဗျားရဲ့ ကန်းနေတဲ့ မျက်စိတွေက ကျွန်တော်ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာ တွေ့ရလို့လား။ ဟား...ဟား...စိတ်ကူယဉ်နေတာ ကျွန်တော်မဟုတ်ဘူး စိတ်ကူးယဉ်နေတာက ခင်ဗျားဗျ။ ခင်ဗျားရဲ့ ကန်းနေတဲ့မျက်စိတွေနဲ့ ကျိုးနေတဲ့ ခြေထောက်တွေပဲရှိတော့တဲ့ ခင်ဗျားက ကျွန်တော့ကို ဘာများလုပ်နိုင်မှာလည်း ကိုကိုရာ..."
" မင်း...မင်း... ကလေကချေကောင် "!!!
" ဟား...ဟား.. စိတ်လျော့ အခုတော့ စိတ်လျော့ပြီး ဒေါသတွေလျော့ချလိုက်ဦးကိုကို ။ ခဏနေ ဒေါသတွေအထွက်လွန်ပြီး အသက်ပါပါသွားခဲ့ရင် ကျွန့်တော့မာမားရဲ့ဒုတိယအမျိုးသား ပိုင်ဆိုင်တဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာတွေ ကျွန်တော်အပိုင်ရလိုက်တာ ခင်ဗျားမသိပဲနေသွားလိမ့်မယ်ကိုကို "
" မင်း...မင်း..ခွေးကောင် ထွက်သွား ငါ့အခန်းထဲကနေ "
" ထွက်သွားမှာပါကိုကို ဒီအခန်းထဲမှာလည်း ဘယ်သူမှကြာကြာမနေနိုင်ပါဘူး။ ကုမ္ပဏီကိစ္စတွေကြောင့် ဂရုမစိုက်နိုင်တဲ့ ရှောင်းပါပါးနဲ့ ကန်းနေတဲ့အပြင် ကျိုးနေတဲ့ ခင်ဗျားကို အိမ်အကူတွေကပါ ဂရုမစိုက်တော့လို့ ညစ်ပတ်နံဟောင်နေတဲ့ ဒီအခန်းထဲမှာ ကျွန်တော်ကြာကြာမနေပါဘူး ဟား...ဟား...ဟား...."
ပြောပြောဆိုဆိုအခန်းထဲကထွက်သွားတဲ့ ဝမ်ရိပေါ်ဘက် မျက်လုံးသေကြီးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တဲ့ရှောင်းကျန့်။ မမြင်ရပေမယ့် အသံကြားရာ နားစွန့်နေခဲ့တာပါ။
ရှောင်းကျန့်ဟာ အခန်းတံခါးကို ဝုန်းကနဲပိတ်သွားသံကြားလိုက်တာနဲ့ မျက်လုံးအိမ်တွေက မျက်ရည်တွေတွေစီးကျလာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကို မျက်နှာမှာအုပ်ပြီး ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုကျွေးလာခဲ့တဲ့ရှောင်းကျန့်ဟာ သူငိုနေတာကိုကြည့်ပြီး အခန်းထောင့်တစ်နေရာကနေ သူနဲ့အတူ မျက်ရည်လိုက်ကျနေတဲ့ လူတစ်ယောက်ရှိနေတာကိုတော့ သိလိမ့်မယ်မထင်ပါ။
မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးက အားနဲ့ ကျနေတဲ့မျက်ရည်တွေအပြင် အသံမထွက်မိအောင် အားနဲ့ပါးစပ်ထဲကိုက်ဖိထားတဲ့ လက်တစ်ဖက်ကြောင့် နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးတောင်နီရဲနေလို့ ။
ကိုကို ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်။ ကိုကို့အားနည်းချက်ဟာ ကျွန်တော့အတွက်ကြောင့်ဖြစ်သွားရလို့ ကျွန်တော်ထပ်တူဝမ်းနည်းရပေမယ့် အဲ့ဒီအားနည်းချက်ကိုမှ ကျွန်တော်မထောက်ပြရင် မျက်လုံးတွေကိုကုဖို့ ကိုကိုဆက်ငြင်းနေမှာကြောက်လို့ပါ။
ကိုကို့ရဲ့ပြန်မကောင်းနိုင်တော့တဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းအတွက် ကျွန့်တော့ဘဝကြီးကို ကိုကိုခြေထောက်နှစ်ချောင်းအစား အစားထိုးပေးဆပ်နိုင်ပေမယ့် ကိုကို့ဘဝတစ်လျောက်လုံးကိုတော့ အမှောင်ထဲမှာပဲ ရှင်သန်မနေစေခြင်ဘူးကိုကို။ စိတ်ချပါကိုကို ကိုကိုမုန်းနေတဲ့ ဒီအုပ်ကြားမြက်ပေါက် ကလေကချေကောင်က ကိုကို့ဘဝအတွက် ကျွန်တော့ကြောင့် ဆုံးရှုံးသွားတဲ့ ခြေထောက်တစ်စုံအဖြစ် ကျွန်တော့ဘဝ မသေဆုံးခင်အချိန်ထိ တည်ရှိနေပေးမှာပါကိုကို။
ဝမ်ရိပေါ်အခန်းထောင့်မှာငြိမ်ပြီး မျက်ရည်ကျနေမိတာ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ ဝမ်ရိပေါ် လူနဲ့စိတ်နဲ့ ပြန်ကပ်ချိန်မှာ ရှောင်းကျန့်က ဝီးချဲနောက်မှီလေးကိုမှီပြီး အိပ်ပျော်နေခဲ့ပြီ။
ဝမ်ရိပေါ် အခန်းထောင့်လေးမှအသံမကြားအောင် အသာအယာနဲ့ ရှောင်းကျန့်နားတိုးကပ်သွားပြီး ဝီးချဲပေါ်မှာ ခေါင်းလေးမှီချပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကို မနိုးအောင် အသာအယာပွေ့ချီလိုက်သည်။ ထို့နောက် အိပ်ပျော်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကို အိပ်ယာပေါ်အသာချပြီး ခန္ဓာကိုယ် အနေအထားကို သက်တောင့်သက်သာပြင်ပေးပြီး စောင်ပါးလေးတစ်ထည်ကို ရင်ဘက်ပေါ်မှ အသာအယာလွမ်းခြုံပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရှောင်းကျန့် မျက်နှာချောချောကို ခဏသာမျှ ငေးစိုက်ကြည့်ပြီး ခုဏက ရှောင်းကျန့်ရိုက်ချထားလို့ ကျကွဲထားတဲ့ ထမင်းပန်းကန်ကို အသံမထွက်အောင် ကောက်သိမ်းယူလိုက်ပြီး အခန်းအပြင် အသာအယာထွက်သွားလိုက်သည်...။
ဝမ်ရိပေါ် အခန်းပြင်ထွက်သွားတာ သေချာချိန်လောက်မှ ကုတင်ပေါ်က ပြန်ပွင့်ဟလာတဲ့ မျက်ဝန်းသေကြီးတွေဟာ မျက်လုံးရှေ့မှာတည်ရှိနေတဲ့ မျက်နှာကျက်ကြီးကို မျက်တောင်မခက်စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။
စိတ်ကူးယဉ်နေတာ ကလေအချေကောင်က။ သူ့ခြေထောက်တွေကပြန်မကောင်းနိုင်တော့ပေမယ့် မျက်လုံးတွေက ပြန်ကောင်းနိုင်သေးတယ် ဆိုတာ ဒီခွေးကောင်က မေ့နေတာတော့ မဟုတ်နိုင်ပါဘူး။ စိတ်ချပါ ငါအသက်ရှင်နေသ၍ ငါပါပါးဟာတွေ ပဲစိတစ်ဝက်မျှ မင်းတို့သားအမိနား လုံးဝမရောက်စေရဘူး။
#Novembervenus