Zawgyi
အေမွာင္ထဲမွာအေနၾကာလာတာ ရက္မွလသို႔ ေျပာင္းလဲလာသည္ႏွင့္အမ်ွ အရာရာကို အနည္းငယ္အသားက်လာတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔။ လံုးဝအသာက်သြားတာမဟုတ္ေပမယ့္ စျဖစ္ကာစကေလာက္ အထီးမက်န္ေတာ့ဘူး။ လႈပ္႐ွားမရႏိုင္တဲ့ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဝီးခ်ဲေပၚထိုင္ေနရင္းက ဝီးခ်ဲဘီးကို ကိုယ္တိုင္လိမ့္ရင္းသြားလာတက္ေနၿပီ။ ၿပီးေတာ့ မျမင္ရေပမယ့္ အသံၾကားယံုနဲ႔ အနံ႔ရယံုနဲ႔ မည္သူမည္ဝါ ခြဲျခားတက္ေနခဲ့ၿပီ။
ျပတင္းေပါက္နားမွာထိုင္ေနရင္း သူ႔နားတိုးကပ္လာတဲ့ ေျခသံတိုးတိုးေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ မသိမသာနားစြန္႔လိုက္သည္။ မၾကာခင္ သူနားေရာက္လာတဲ့ ကိုယ္သင့္ရနံ႔တစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးသည္ အေပၚအနည္းငယ္ ေကာ့တက္လာခဲ့သည္။ ေက်နပ္ျပံဳးမဟုတ္သည့္ မဲ့ျပံဳး။
ဒီကေလကေခ်ေကာင္ သူ႔အခန္းထဲဘာလာခိုးလုပ္ျပန္ၿပီလည္းမသိဘူး။ အသံၾကာသည္အထိ သူ႔ကိုအသံမေပးတဲ့ သင္းရနံ႔သည္ ခဏအၾကာ သူ႔နားက တစ္ေျဖးေျဖး ကြယ္ေျပာက္သြားသည္။ ထိုမွေ႐ွာင္းက်န္႔သည္ ဝီးခ်ဲဘီးကိုလိမ့္ၿပီး ကုတင္နားတိုးကပ္လာခဲ့လိုက္သည္။ ေျခေထာက္ေတြက လႈပ္႐ွားမရတာေၾကာင့္ ဝီးခ်ဲလက္ကိုင္ႏွစ္ဖက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔အားျပဳကာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကုတင္ေပၚတက္ထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးမွတစ္ဆင့္ ကုတင္ေအာက္ တြဲလားက်ေနတဲ့ ေျခေထာက္နွစ္ဖက္ကို ကုတင္ေပၚတင္ယူလိုက္သည္။ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ကုတင္ေပၚေရာက္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ နဖူးမွာ ေခြၽးစို႔ေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔။
ေမာပန္းသြားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေရကဆာလာသည္။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ခါးကိုကိုင္းကာ ကုတင္ေဘး႐ွိစာပြဲခံုေပၚ လက္ေလးလွမ္းစမ္းလိုက္သည္။ သူတင္ထားတဲ့ေနရာမွာ႐ွိမေနတဲ့ ဖန္ခြက္ေလးေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ အလိုမက်စြာ မ်က္ေမွာင္ေလးကုတ္လိုက္သည္။
အိမ္ေဖာ္ေတြကိုမွာထားရမယ္ ေနာက္ခါအခန္း႐ွင္းၿပီးရင္ ပစၥည္းေတြ ေနရာတစ္က်ျပန္ထားလို႔။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ခါးကို အားမ်ားစြာထည့္ကာကုန္းၿပီး ေရဖန္ခြက္ကို လွမ္းစမ္းေတာ့ သူထားတဲ့ေနရာမွာ႐ွိမေနတဲ့ ေရဖန္ခြက္ကို အျခားေနရာကေန သူ႔လက္နဲ႔ျပန္တိုက္ခ်မိသလိုျဖစ္သြားသည္။
