Merhaba bebekler 🐥
Keyifli okumalar diliyorum.
💔
Avuçlarımı zemine bastırıp zorlanarak da olsa ayağa kalktım. Doktorun yanına vardığımda gözlerimden akan yaşların dur durak bilmiyordu.
Başımı kaldırıp doktorun yüzüne baktım ve, "Cesur uyanmayacak mı?" diye sordum titreyen sesimle.
Doktorun yüzündeki sabit ifade yerini korurken, "Şu an hastamız komada. Başından çok sert darbe almış. Uyansa bile eskisi gibi olması çok zor." dedi.
Bir kazayla tüm hayatımız tepetaklak olmuştu.
Doktorun sözleriyle canım iki kat yanarken, "Eskisi gibi," deyip yutkundum. "Nasıl yani?"
"Hastamız yüzle elli ihtimalle dizlerinden aşağısını uzun süre hissetmeyecek,"
Aralık duran dudaklarımı sımsıkı kapattım. İşittiklerim gerçek olamazdı. Hayal kırıklığına bürünmüş olan çığlığımı dudaklarıma hapsettim.
Olsun dedim içimden. Yaşasa yeterdi. Fizik tedaviyle ayağa kalkan bir sürü insan vardı.
Zihnimde dönüp duran kasırgaya rağmen umutla yineledim sorumu.
"Ama uyanacak, değil mi?"
"Tedaviye henüz yeni başladık. Bunu zaman gösterecek," dedi ve gitti.
Bakışlarım Nalan teyzeyi bulduğunda ağlamaktan helâk olduğunu gördüm. Herkes perişandı. Ama onun hissettikleri bambaşkaydı. Anneydi o. Bizden katbekat daha çok acıyordu kalbi.
Anneme sarılıp yanan gözlerimi omzuna gömdüm. Sırtımı okşadı dakikalarca. İnsanın en kötü anlarında ailesinin desteğine daha çok ihtiyacı oluyordu. Annem ve babam ilk andan beri hep yanımdaydılar. Cesur'un ailesini de yalnız bırakmamışlardı.
Öfkesi hâlâ yerli yerinde duran Cihangir abi, "Başka bir hastaneye götürelim kardeşimi," dedi. "Buradakiler bir bok yapamıyorlar,"
Babam, "Halil Bey, kardeşim beyin cerrahi uzmanı. Şu an Ankara'da bir hastanede çalışıyor. İsterseniz onunla iletişime geçelim," deyince Cihangir abi babasından önce konuşmaya dâhil oldu.
"Hemen konuşalım. Yurtdışı yurt içi fark etmez Serdar amca. Yeter ki kardeşimle adam gibi ilgilensinler."
Halil amca, "Ben de Ankara'daki doktor arkadaşlarımla görüştüm, getirin dediler. Kardeşinle de görüşelim," deyince babam hemen telefonunu çıkardı cebinden. "Arıyorum hemen,"
İçim umutla dolmuştu. Amcam alanında oldukça iyiydi. İnşallah Cesur'a da yardımcı olabilirdi.
Babam amcamla görüştüğünde bize olumlu bir yanıtla dönmüştü. İki gün sonra İstanbul'a gelebileceğini söylediğinde dünyalar bizim olmuştu.
Nalan teyzenin gözyaşları biraz olsun dinmişti. Hepimiz umudumuza sıkı sıkıya sarıldık.
Cesur iyi olacaktı.
Buna inancım tamdı.
💔
Amcam sabah erken bir saatte İstanbul'a gelmişti. Babam ve Cihangir abi onu havaalanından alıp geldiğinde içim içime sığmıyordu. Cesur'un doktoruyla uzunca bir görüşme yaptıktan sonra nihayet yanımıza gelmişti.
Bana sıkıca sarıldı. "Kocaman olmuşsun güzel yeğenim," dedi yanağımdan öpüp.
"Hoş geldin amca," dedim dolan gözlerimle yüzüne bakarken.
Yanağımı sıktı. Annemle ilk geldiğinde sarılıp hasret gidermişlerdi.
Cesur'un annesine hitaben, "Geçmiş olsun," dedi.
Nalan teyze ağlamaktan kısılmış olan sesiyle, "Sağ olun," diyebildi.
"Hemen konuya gireyim. Doktoruyla görüştüm. Yaşı çok genç ve bu bizim için büyük avantaj. Dizlerindeki sinirler biraz hasar görmüş ancak fizik tedaviyle düzeltilebilecek kadar iyi durumda. Beyin fonksiyonları şu an için net yanıtlar vermiyor ama tedavinin henüz başındayız. Net cevap almak için biraz daha bekleyeceğiz. Ben yarın dönmek zorundayım, ameliyatlarım var. İsterseniz Ankara'ya sevkini isteyelim. Ben orada hastamızın her şeyiyle ilgilenirim."
Halil amca, "Ne gerekiyorsa yapalım. Yeter ki oğlum eski sağlığına kavuşsun," dedi.
Cihangir abi de babasını destekleyici mahiyette konuştu. "Nakil için gerekli olan prosedür neyse hemen harekete geçelim."
Amcam gereken şeyleri anlatırken ben içimden yalnızca dua ediyordum.
💔
Cesur dün gece ambulansla Ankara'ya götürülmüştü. Amcama ve Halil amcanın doktor arkadaşlarına emanetti artık.
"Maral," Hilal'in seslenmesiyle başımı kaldırıp ona baktım. Bize gelmişti. "Annen yemek hazırlamış,"
"Canım istemiyor,"
Odanın kapısında dikilmeyi bırakıp yanıma geldi. "Böyle yaparsan sen de hastalanacaksın. Cesur iyileşinceye kadar kendine iyi bakmak zorundasın,"
Dolan gözlerimle, "İyileşecek değil mi?" diye sordum.
Kollarını bana sarıp sımsıkı sarıldı. "İyileşecek tabi deli," dedi onunda sesi bozulurken. "Siz daha evlenip minik Maral ve Cesur'lar yapacaksınız."
"Hilal," gözyaşlarımın arasından burnumu çekip sırtına hafifçe vurdum.
Kızgınca homurdanıp yanaklarımı sildi. "Kızım sizin seri üretime geçmeniz lâzım. Mini boy kızlarınız, sırık oğlanlarınız olacak."
"Kapat şu konuyu," dedim ağlama isteğim artarken.
"Ne diyordu eniştem," deyip düşünür gibi yaptı. "Hah! Hüpleteyim azıcık yanaklarını," sulu sulu öptü. Tükürüklerini bıraktığı yanaklarımı ona ters ters bakarak sildim.
İçimdeki kasvet tamamen silinmese bile biraz olsun hüznümü dağıtmıştı.
💔
Vakit gece yarısıydı ama uyuyamıyordum. Ağladığımdan yastığımın üzeri ıpıslak olmuştu. Doğrulup yastığı sırtıma doğru yükselttim. Parmak izimi okutup telefonu açtım. Galerideki son fotoğrafı olan ekran görüntüsüne baktım. Sanki içime doğmuş gibi anlık ekran görüntüsü almıştım. İyi ki almıştım.
(Cesur temsili)
Elim onunla olan mesajlaşmalara gitti istemsizce.
Ondan gelen arama ve mesajlara çok alışmıştım. Şimdi her şey gibi telefonumda sessizliğe gömülmüştü. Hilal ve Cesur'un arkadaşları nasıl olduğuma dair mesajlar atmışlardı. Onlara kısaca iyi olduğumu yazdım.
Cesur'un ismine dokundum. Buğulanmış olan gözlerimi üzerimdeki uzun kollu ince bluzun koluna sildim.
Siz: İlk kez bir yanıt beklemeden yazıyorum sana.
Siz: Son görüşmemizde keşke hiç kapatmasaydık telefonu.
Siz: Konuşmaktan yorulsaydık
Siz: Ama hiç kapatmasaydık
Siz: Sabaha kadar seni izleseydim
Siz: Şimdi nefes aldığını bilmekten başka hiçbir şey istemiyorum
Siz: Yanımda olduğun bütün zamanlarda sana sarılmadığım
Siz: Doyasıya öpmediğim
Siz: Sana seni sevdiğimi söylemediğim her an için çok pişmanım, Cesur.
Siz: Çok pişmanım sevgilim
Siz: Şimdi aynı şehirde bile değiliz
Siz: Ama kalbimin içi seninle dolu
Siz: Birbirimize ne kadar uzak olsak da ben hep senin yanındayım
Siz: İyileşmen için durmadan dua ediyorum
Siz: Tüm kalbimle inanıyorum
Siz: Eskisinden daha sağlıklı bir şekilde döneceksin
Siz: Güçlüsün sen
Siz: Çok güçlüsün hem de.
Dudaklarım titriyordu. Ekranı göremiyordum artık. Başımı duvara bastırıp alt dudağımı sertçe ısırdım. Dayanamıyordum onsuzluğa.
Siz sesli mesaj: Cesur
Sesim titredi. Durdum bir müddet. Hıçkırıklarım boğazımı düğümlüyordu.
Siz sesli mesaj: Çok özledim seni.
Siz sesli mesaj: Ne olur beni çok bekletme sevgilim.
💔
Cesur gitti 🥺💜
Bakalım iyileşme süreci nasıl olacak🤧
Maral bebeğim çok üzülüyor..
Seviliyorsunuz ❤