ფიქრი არ უნდოდა , თავსაც აჯერებდა რომ ამის აუცილებლობა არ იყო . ცრემლები მოიწმინდა და ისევ კედლებში გამოკეტა მისი გრძნობები. ნივთები აკრიბა და შემოსულ ნომერზე გააგზავნა მისამართი .
ხანდახან არ ვცხოვრობთ , უბრალოდ ვარსებობთ . ბევრ რამეს გავრდივართ , აღვიქვამთ , ვიზიარებთ , მაგრამ გულწრფერად ვერაფერს ვგრძნობთ .
ნამდვილ ემოციებს ვმალავთ , გავუბრვივართ იმდენად გვაშინებს ტკივილის სახე, საკუთარ თავს მასთან ერთად მოგონებების სკივრში ვათავსებთ .
წლების შემდეგ შორიდან ვუყურებთ ჩვენს უკანასკნელ ემოციებს და სიცარიელე გვტეკნს , იმდენად რამდენადაც აღქმა შეგვიძლია .
ეველინი უნდა გაჩერებულიყო ?
იქნებ უნდა გაჩერებულიყო კიდეც , ებრძოლა , მაგრამ იმხელა იყო შიში მისი უსიყვარულობის თვითონაც გაეხვა არარსებულ რეალობაში და უკან მოსაბრუნებელი გზაც გააქრო .
ბოლოს ბინასთან მისულმა მანქანას ჩამოადო თავი და ღრმად სუნთქვა დაიწყო . სარკეში ნაკვთებს შესაფერისი ფორმა მისცა და ცხოვრებას გაერია .
სახლს მოავლო თვალი , აშკარად ეტყობოდა გუშინდელი მასპინძლობა . ნახატი საწოლის თავზე დაკიდა და აივნის კარი გამოაღო . შხაპი მიიღო და საშინაო ფორმაში გამოეწყო . ყურსასმენები მოირგო და მილაგება დაიწყო , შემდეგ საკვების მომზადებაზე გადავიდა . ჯემას ზარს ელოდა , თან პატარა ქალბატონსაც მალე დააბრუნებდნენ სახლში და იცოდა მამიდის ნახვა რამდენად გაახარებდა .
საკუთარ ჩაცმულობას არც დაკვირვებია ზარის ხმა რომგაიგო ისე დაიძრა მისაღებისკენ .
-ანინე - ლოყაზე აკოცა დას და იზაბელა ხელში აიყვანა - როგორ ხარ ?
- დავიღალე ცოტა , მე და იზაბელამ გასეირნებაც მოვასწარით - გაუცინა და სააბაზანოსკენ წავიდა .
- გამარჯობა - წინ მდგარ მეზობელს გაუღიმა და სახლში შებრუნდა - როგორი იყო ბაღში დე ?
- კალგი , მე და ცემი შეკალებული შევლიგდით .
- შოკოლადები გაჩუქა ?
- ჰო , ბევლი ..
- დღეს ჩვენ სტუმარი გვეყოლება იცი ?
- კლელი მოდის ?
- არა დე, ჯემა .. მამიკოს დაიკო ხომ გახსოვს ?
-აუუ ლა მაგალია - მწვანე თვალები გაუბრწყინდა და ხელები მოხვია - მამიკოც მოვა .
- არა , მარტო ჯემა .. მამიკოსთან ჩვენ მივალთ .
- მამიკო ლატო არ მოვა ?
- არვიცი , დაურეკე და კითხე - ოდნავ გაღიზიანებულმა წარმოთქვა , შემდეგ სიტუაცია გაიაზრა და გაუღიმა - ალბათ , არ ცალია დე . ხომ იცი რომ შეეძლოს მოვიდოდა ..
- რომ დამპილდა ?
- ჩვენ ხომ ჩავალთ იზაბელა ..
- მაგრამ ის ლომ დამპილდა ..
- რა გჭირს პატარავ ? ხომ ელაპარაკე დილით ..
- დილით მითქლა მოვიდოდა - თვალები აუცრემლიანდა და ტუჩები აუკანკალდა .
- ჰარი აქაა ? - რამოდენიმე დარტყმა გამოტოვა გულმა , შემდეგ შვილის ცრემლებმა საერთოდ გადაფარეს საკუთარი გრძნობები - დე ..
- მითქლა ცვენი საიდუმლოაო - ამოიტირა და მეტად მიეკრო .
- მოვა დე .. თუ გითხრა მოვა .
- რა გჭირთ - წარბები შეკრა ანინემ დედა- შვილის დანახვისას .
- უბრალო გაუგებრობა იყო .. - დაბნეულმა ამოთქვა და ბავშვს ცრემლები მოწმინდა .
- დავულეკოთ მამას- ახედა და ლოყებზე ხელები დაუტყაპუნა .
-თუ არ იტირებ დავურეკავთ - წარბები აუწია და ტელეფონიც მოიმარჯვა დასარეკად .
-გისმენ ევა - მამაკაცის ბოხი და ხავერდოვანი ხმა გაისმა ტელეფონიდან .
- ჰალი მე ვალ -როგორც კი აიღო მაშინვე შესძახა პატარა ჭორიკანამ და გაეღიმა , შემდეგ გაბრაზების მიზეზი გაახსენდა და წარბები შეკრა - შენ ლომ მითქალი მოვალო ალ მოქვალ ?
-საიდუმლოათქო რომ გითხარი დაგავიწყდა ? - აშკარად გაეცინა ბავშვის ხმაზე .
- მე აქლა ვუთქალი !
- ანუ მაინც უთხარი .
- შენ ლომ მომატუე ?
- კარებთან ვართ თითქმის მა , არ გაგვიღებ ? - აშკარად თვალებგაბრწყინებულმა გახედა დედამისს და კარებისკენ გაიქცა . პატარა ხელებით ბევრს ეცადა , მაგრამ სახელურს მაინც ვერ მისწვდა .
- მე გავაღებ დე .
- მე მინდა ! - გაეცინა ბავშვის თვალებზე ხელში აიყვანა და თავზე აკოცა პაწაწინა თითებით რომ ჩამოსწია სახელური . ემოციურად მზად არ იყო . იმდენად მოულოდნელი იყო ჰარის ვიზიტი ვერც ემზადებოდა წინასწარ . სხეულში შეჭრილ დანაშაულის გრძნობას ვერაფერს უხერხებდა , არადა რეალურად არც არაფერში იყო დამნაშავე .
პირველად მისი მწვანე თვალები აღიქვა , ტუჩები ლამაზად რომ მოქცეულიყვნენ ლოყების ნაჩხვლეტებს შორის და ბავშვის ასაყვანად გამოწევისას მისი სურნელიც მკაფიოდ შეუძვრა ნესტოებში . შინაგანად აკანკალდა და თვალებიც აემღვრა . ბავშვის ტიტინმა გამოაფხიზლა და რეალობაში დააბრუნა .
- ჯემა - გაღიმებული გოგო მოიქცია ხელებს შორის და რამდენჯერმე აკოცა , კარგი ურთიერთობა ჰქონდათ , მაგრამ განქორწინებამ ბევრ რამეზე უნებურად იმოქმედა .
- როგორ მომენატრე .
- მეც ძალიან , მართლა - ჯემამ ბავშვისკენ რომ გაიწია ჰარი შერჩა ხელში , რომელიც ირონიული მზერით ათვალიერებდა მის სხეულს . ქვედა ტუჩი კბილებს შორის მოექცია და თვალებანთებული უყურებდა . მისკენ რომ დაიძრა და ლოყაზე მიაკრა ტუჩები ჟრუანტელმა დაუარა და თვალები დახუჭა სიმყარის შესანარჩუნებლად .
- მესამე ბედნიერი დამთხვევაა - თვალი ჩაუკრა და მისაღებისკენ დაიძრა . შიგნიდან ისევ ესმოდა მისალმების ხმები . კარები მიხურა და რამდენიმე წამით მიეყრდნო . შემდეგ თავი ხელში აიყვანა და ოთახში დაბრუნდა .
- არ ვიცოდი აქ თუ იყავი - ჰარის გახედა და სავარძელზე ჩამომჯდარმა ბალიში აიღო და ჩაეხუტა . ჰარის ტუჩებზე გაპარული ღიმილი რომ შენიშნა თვალები აატრიალა .
- ხელშეკრულება გავაფორმე - თვალებში უყურებდა და ისე ამბობდა თითქოს უნდა სცოდნოდა მეორე მხარის ვინაობა .
- ჯემა შენ როგორ ხარ ?
- არაჩვეულებრივად , არქიტექტურა ძალიან მომწონს , ბავშვებიც კარგები არიან . შეყვარებულიც მყავს - თვალებგაბრწყინებულმა წარმოთქვა და ჰარის ატრიალებული თვალები რომ დააფიქსირეს სიცილი აუტყდათ . სიტუაციაც განიმუხტა და დაძაბულობაც გაქრა.
- ჩემ შეკალებულს ნიკი ქვია - პატარა ჭიკარტმაც ინება ხმის ამოღება და ჰარის გაფართოებული თვალები და გაბრაზებული სახეც მოექცა ყურადღების ცენტრში .
-ვინ ნიკი?ვინაა ნიკი ? - წარბები შეკრა და სიცილზე თვალები აატრიალა .
- ჩემი ნიკი - გაუღიმა პატარამ და შენმდეგ თითებზე დაიწყო ჩურჩულით თვლა - ამდენი წლისაა - ხუთი თითი აჩვენა .
- ვინ შენი ნიკი ნერვები არ მომიშალო ! დაივიწყე ბიჭები და სიყვარულები !
- მე შენ ჰალი მიკალქალ მა , ჩემი ნიკი არ მიყვარს - თვალებგაფართოებულმა უცებ ჩაილაპარაკა .
- კიდე ჩემი ნიკიო ! გავგიჟდები ევა - ქალს გახედა და მის სიცილზე წარბები შეკრა .
- სულ ამბობდი არავის მივაკარებო , მაგრამ 4წლის ბავშვზე თუ გაჭედავდი არ მეგონა - ქვედა ტუჩს გამოსდო კბილები რომ სიცილი შეეკავებინა მაგრამ არაფერი გამოუვიდა .
- შენ მერე მოგხედავ - თითი დაუქნია და ბავშვს მიუბრუნდა მთელი სერიოზულობით - რაო იმ ბავშვმა ?
- მიკალქალო .. - დაბნეულმა ამოთქვა და შეშინებულმა გახედა დედას .
- შენ რა უთხარი ? - ისეთი სერიოზული სახით უყურებდა სულ შეაშინა პატარა ჭორიკანა .
- შენ ალ გეტკვი დედას ვეტკვი - დედას გახედა დასახმარებლად .
-მე რატომ არ მეტყვი ვითომ ?
-ჰარი გეყოფა !
-შენ ნუ ერევი !
-მითხარი თორემ სხვა ბაღში გადაგიყვან და ვეღარ ნახავ შენ ჯექსონს !
- ნიკი ქვია !
- ნუ მისწორებ ! მე უკეთ ვიცი , რაო რა მინდაო ? - წარბები ისევ შეკრა და ტუჩები ისე გამობუშტა იმ წამს ჰარი უფრო გავდა ბავშვს ვიდრე ოთხი წლის იზაბელა .
-დგეს ცოკოლადები მაცუქა და ლოკაზე მაკოცა , მითქლა ჩემი გოგო ქალო - შეშინებულმა ამოილაპარაკა და მამის სახეზე უფრო დაიბნა .
- მაგ ბავშვს ხომ არ უნდა მაგრად მივტყიპო ? - ისეთი ხმით თქვა ვერავინ შეიტანდა ეჭვს მისი განზრახვის სერიოზულობაში .
- ჰარი ნუ აშინებ !
- შენ რა უთხარი ? - ყურადღება არ მიაქცია დის სიტყვებს და ბავშვს მიუბრუნდა .
- მე ვუთქალი მამიკოს გოგო ვალთქო - წამწამების ფახუნით ამოთქვა ლოყებაწითლებულმა . ყურს უკან თმაც გადაიწია ნაზად მეტი ეფექტისთვის .
- ჩემი ჭკვიანი - ისე უცებ დაუთბა ხმა და აკოცა ბავშვს ვერც ვერაფერი გაიაზრეს - ბაღში რომ მიხვალ დაშორდი და აღარ დაელაპარაკო მა .
- მე ლო მომწონს ?
- ახლა გავგიჟდები !
- ჰარი წამომყევი , ლაზანიას ხომ გაგვიკეთებ ? - ფეხზე წამოდგა ევა და მისი ყურადღების გადატანას შეეცადა . კარგად იცნობდა და ხვდებოდა როგორც ეგოისტობდა , არ ეთმობოდა და მისი სიტყვებიც სრული სერიოზულობით იყო ნათქვამი .
- რომ არ დაშორდეს მერე რა ვქნა ევა ?
- ბავშვები არიან ჰარი ! სკოლაში რომ მივლენ დაავიწყდებათ ერთმანეთი ..
- რომ არ დაავიწყდეთ ? მერე რა უნდა ვქნა ? რა დროს შეყვარებულია !
- ჰარი კარგი რა .. მეც მყავდა ბაღში შეყვარებული, მაგრ..
-მე არ ვყოფილვარ შენი პირველი შეყვარებული ?
-სერიოზულად ? - წარბები აუწია და მის მიმიკაზე ქვედა ტუჩს კბილები გამოსდო .
-ღმერთო - ხელი შეიცურა კულულებში და ბოლოს საკუთარ თავზე თვითონაც გაეცინა .
- გააკეთებ ლაზანიას ?
- დაგეხმარები - გაუღიმა და მიახლოვდა - ბინა რატომ შეიცვალეთ ?- სახეზე დააკვირდა და მითითებული კარადიდან ინგრედიენტები გამოიღო .
- სახელოსნოსთან ეს უფრო ახლოა - ოდნავ დაბნეულმა ამოთქვა და თვალი აარიდა არაფერი რომ არ შეემჩნია - თქვენი საიდუმლოს აზრს ვერ მივხვდი ..
- ჯემამ მთხოვა , მაგრამ იზაბელა დილით ისე მელაპარაკებოდა წამომცდა .
-შენ კიდე ბავშვს ეუბნებოდი საიდუმლოს ვერ ინახავო !
- გეყოფა .. - გაეცინა მის მცდელობაზე - გავაფრთხილე გაიკვირვე რომ დაგვინახავთქო , სახის დაყენებაც კი ვასწავლე .. - მომღიმარს გახედა და თვალი ელასტიკში გამოკვეთილ საჯდომს მოავლო .
- ანუ ჩვენი შვილისგან მსახიობი არ გამოვა - დანანებით ამოილაპარაკა და ღუმელში შედგა გამზადებული მასა . ფანჯარასთან მდგარ ჰარის გახედა . მთვარის შუქზე , თამბაქოს კვამლში გახვეული ,სამზაეულოს დაბალ განათებაზე, იმაზე მიმზიდველი ჩანდა ვიდრე ჩვეულებრივ . ანთებული თვალებით უყურებდა და მზერით წვავდა . ოდნავ დაიბნა და თმა ყურს უკან ელიზაბეტივით გადაიწია . ღიმილი ვერ შეიკავა ჰარიმ მის საქციელზე . მისი ყოველი წინ გადადგმული ნაბიჯი აფრთხობდა ეველინს და უკან იხევდა ბოლოს, სამზარეულოს მაგიდაზე მიყრდნობილი აღმოჩნდა . მალევე აეკრო ჰარის სხეულიც და თმებში შეუცურა ხელები . ლოყებზე ცერებით მოეფერა და მის სხეულს მენჯებით მეტად მიებჯინა .
- მეორე შანსი რატომ არ გვქონია ევა ?
ქალის სახესთან ახლოსმდგარმა ამოთქვა და ტუჩებზე ცხელი ჰაერი მიაფრქვია .