Kızların hayal kırıklığı dolu nidaları kulağımda yankılanırken bi an neye uğradığımı şaşırdım. Sonra Jongin'i hafifçe ittim. Oysa istediğini elde etmiş bir şekilde sırıtıyodu.
"Cadı olduğunu biliyordum!" evet dudakları dudaklarıma değdiği an onun cadı olduğunu ben de anlamıştım.
"Aman ne güzel! Başka bi cadı bulamadın mı? Tılsımımı seninle birleştirdiğime inanmıyorum"
"Senden ala cadı mı bulacaktım?" hala dalga geçiyo
"Herkesin içinde yapmak zorunda değildin!"
"Zorundaydım. 10 saniyem kalmıştı" gözlerimi devirip yanından geçecekken kolumu tuttu
"Nereye?"
"Kusmaya!" dedim elimi kurtarıp
"İnsanlara bi açıklamak yapmayacak mısın?"
"Yapacağım elbette." kafamı salladım. Herkes şaşkın bi şekilde durmuş bizi izliyodu. Baekhyun da garibim olayları bilmediğinden koşturarak yanıma geldi.
"Ne bakıyosunuz be?! HERKES İŞİNE DÖNSÜN!!!" kabul bu lisede şirretliğimi bilmeyen yoktur.
"Nolduuuu??" dedi Baekhyun koluma girip. Kulağına eğildim
"Artık tam bi cadıyım!" cadı olduğumu bilen tek arkadaşım Baekhyundu. Zaten o da cadıydı.
"Nee?" diye bağırdı
"Megafon vereyim mi?"
"Kimle birleştirdin tılsımını? Nerde? Ne zaman?"
"Az önce Jongin'le bahçede birleştirdim"
"JONGIN CADI MIYMIŞ?!" Allahtan okulun arkasına götürmüştüm de kimse yoktu. Gerçi olsaydı da kimse bir şey anlamazdı.
"Düşündüm de megafona falan ihtiyacın yok. Hazır ağzına değmişken anneme de seslen de akşama kimchi yapsın." bi insanın sesi bu kadar yüksek çıkabilir mi ya -.-
"Ayy pardon pardon. Ay ne güzel yaaa. Şimdi tam cadı olacaksın." düşününce evet lan! Oha artık uçup büyü yapabileceğim. Heyooo!!
"Baekhyun, lan... Bir şey oluyo buna" tılsımım titremeye başladı (kolye gibi bir şey boynunuda takılı)
"Aç aç" dedi Baekhyun
"Olum sen telefon mu sandın lan bunu? Aç aç diyo bi de töbeee"
"Mal anandan babandan görmedin mi hiç?" neyi görcem be? İyice mala bağladım.
"Neyi görmeliydim" boynumdan kolyeyi çıkarıp halkanın bi yanını bi yana diğerini diğer yana çevirince kolyenin içinden lambadaki cin misali annemin hologram benzeri bir şeyi çıktı
"Noluyo bee? Anne? Baekhyun kapat şunu kapat yakalanacağız şimdi!"
"Kolye etkin olduğunda çevrendeki insanlar seni göremez" dedi Baekhyun. Dur bakalım daha neler öğreneceğiz
"Hayatım! Sen cadı mı oldun şimdi?" annem ciyakladı
"Hee oldu bir şeyler. Anneee ben nasıl uçcam la onu öğret bana yeter şimdilik"
"Geri zekalı yavrum benim, o kadar kolay mı sanıyosun?" geri zekalı dedi kadına bak o.o bizim ailede normal olan tek bir canlı yok sanırım
"Niye??"
"Öğreneceksin onu. Kimle birleştirdin tılsımını? İyi biri mi güzel/yakışıklı mığğğğ" sanki evleniyoz lan
"Anne evlenmedim tılsımımı birleştirdim sadece. Yakışıklı da değil şam şeytanına benziyo. İyi de değil hayvanın teki. Zaten ben anlamadan oldu her şey"
"Hadi bakalım akşama görcez senin şam şeytanı dediğin çocuk nasıl bi tip ehühüü"
"Ne, nasıl, neden, niçin görüyomuşsunuz bakalım?"
"Hayatım akşama yemek var bilmiyo musun?"
"Ne yemeği la?"
"Tılsımını birleştirdiğin çocuk ve ailesiyle birlikte hep beraber yemek yenecek." Bu ne biçim kural be?
"Abime öyle bi yemek verildiğini hatırlamıyorum."
"Hatırlamassın tabi! O gece babaannene gitmiştin." Hatırladım. Neyse bi geceden bir şey olmaz katlancaz artık
"Aman iyi. Ha bu arada, niye fantezik fantezik şeyler yapıyosun anne? Telefon denen bir şey var dimi?"
"Belki o çocuk yanındadır diye şey ettiydim" kolyeyi eski haline getirip bonuma taktım
"Kadının yüzüne kapatmasaydın keşke" omzumu silktim. Zil çalınca sınıfa çıktık. Koridordaki herkes dönüp dönüp bana bakıyodu
"Bi kişi daha dönüp bana bakarsa bu gece eve gözünde bi morlukla gider" sonunda sıkılıp bağırdım. Bi daha da dönüp kimse bakmadı. Sınıfa gidip yerime oturdum. Jongin&Chanyeol ikilisi sınıfın diğer ucundan bizim sıranın önüne yerleşmişti.
"Duydun mu akşama ailelerimizle beraber yemek yiyecekmişiz" Jongin dönüp söyledi.
'Oha aileleri yemek bile veriyomuş. Kesin sevgililer' sınıftan biri fısıldadı
"Duydum da senin millete duyurmana ne gerek var?"
'Kyungoo ilişkilerini saklamak istiyordu sanırım' silgimi alıp fısıldayan kızın kafasına attım
"Dayak mı istiyosun?" kız kafasını ovuştura ovuştura önüne döndü.
Chanyeol de sırıtıyodu.
"Ne sırıtıyon be sen de!" dedim Chanyeol
"Çok ilginçsin" dedi Jongin gülerek. Sonra da hoca geldi zaten.
~~~
Dersler bitince Baekhyun'u annesi almaya geldi. Yani bu demek oluyordu ki yine eve yalnız gideceğim. Çantamı toplayıp yola koyuldum. Tam dış kapıdan çıkacakken Jongin önüme atladı. Ödümü de kopardı mal.
"Napıyon be deli misin?" geri birkaç adım atıp söyledim
"Nereye gittiğini sanıyosun? Daha kütüphane temzilenecek" bugün rolleri değiştirdik anlaşılan. İşaret parmağımla yaklaşmasını işaret ettim
"Saf mısın salak mı? Sen bi cadısın! 2 dk'da temzileyebilirsin o kütüphaneyi. Beni niye uğraştırıyosun" geri çıktı
"Öyle bi büyü mü var?" ben kendimi büyülerden bi haber sanardım. Çantamı Jongin'in kucağına fırlatıp kütüphaneye yöneldim. Kütüphanenin kapısına gelince Jongin'in geçmesini bekleyip kapıyı kapattım.
"Bak şimdi gözünü kapat." Kapattı. Ben de gidip camları açtım
"Şimdi kütüphanedeki bütün tozu alıp götüren bi rüzgar düşün" kafasını salladı
"Mavi bi rüzgar olacak!" onayladı.
"Şimdi odaklan!" dediğim gibi rüzgar tüm kiri pası alıp götürdü
"Şimdi gözünü aç" gözünü açıp etrafa baktı
"Ohaaa!! Oğlum dün belim koptu burayı temizliycem diye, niye daha önce yapmadın?"
"Hee cadı olduğumu söylerdim sana." Çantamı kucağından alıp öğretmenler odasına yöneldim. Bay Choi'yi çağırıp beklemeye başladık.
"Hocam kütüphane temizlendi" çayından bi yudum alıp gözlerini devirdi.
"Baştan savma temizlemeyin. Gidin insan kılık temizleyip gelin!"
"Gidip bakabilirsiniz. Pırıl pırıl oldu" Jongin söyledikten sonra omzunu silkip kütüphaneye yöneldi. İçeri adımını atınca adamın gözleri kocaman oldu
"Siz burayı ne ara temizlediniz?"
"Ailevi meselelerimiz vardı o yüzden çabucak bitirdik. Kamera kayıtlarından bakabilirsiniz kütüphaneye bizden başka kimse girmedi" bereket kütüphanede kamera yoktu
"Tamam. Gidebilirsiniz." Hala etrafı inceliyodu.
"İyi akşamlar hocaaammm" diyip dışarı çıktım. Durakta beklerken sıkılıp yerdeki taşa tekme attım. Aovvv yandaki motosiklete çarpmıştı. Enaa o motosiklet Jongin'inmiş. Ellerimi ceplerime sokup hiçbir şey olmamış gibi yaptım. Motosikletinin yanına gelip taşın çarptığı yere dokundu. Bense hala hiçbir şey yapmamış modunda devam ettim.
"Senin yaptığını biliyorum" dedi. Duymamış gibi yaptım "Seni gördüm. Neden elin kolun rahat duramıyo?" omzumu silktim
"Oraya koymasaydın sen de"
"Ben koymadım zaten, bu Chanyeol'ün motosikleti. Bu kadar mı dikkatsizsin çocuk 3 aydır bununla geliyo okula" niye dikkat edeyim ki? Beni ilgilendirmeyen şeylere dikkat etmem
"Bana ne onun motosikletinden ya. Hem benimle konuşturmanı gerktiren bir şey yok" motosikleti kenara koyup yanıma geldi.
"Aman ben de sana meraklıydım zaten" diyip gelen otobüse bindi. Ben de onun peşinden bindim. Oturacak yer ararken "Bak, benim peşimden gelen sensin" dedi.
"Hıı evet sasaeng fanınım ben senin. Evine kadar takip edip akşama yemeğine müsil ilacı koyacağım" En arkaya oturdum, o da 3 koltuk önüme oturmuştu. Kulaklığımı çıkarıp şarkı listemi karıştırmaya başladım. Abim The Witches'ın demolarını da atmıştı telefonuma.
"Aaa sen de mi The Witches fanısın?" dedi yanımdaki kız. Okulun popüler kızlarından biriydi.
"Hayır" telefonu elimden alıp şarkılara bakmaya başladı
"Ohaaa bu şarkı bende bile yok, bu ne zaman çıktı yaa" dedi. Bi rahat yok yeminle
"O şarkı The Witches ve benden başka kimsede yok tatlım" telefonu elinden çekip söyledim.
"Nasıl yani? Şaka mı yapıyosun? Yoksa sasaeng fan mısın?" dedi kız. Sasaengim desem muhtemelen beni polise ihbar ederdi. Bu tip kızları biliyodum
"Hayır. Suho'nun kardeşiyim" ayağa kalktım. Çok coolum be. Eve de tam zamanında gelmiştim. Jongin'in yanından geçerken ayağına tekme atıp hızla otobüsten indim. Otobüs yanımdan geçerken Jongin işaret parmağıyla boynunu kesiyo gibi yapıp "Sen bittin!" dedi. Dil çıkarıp eve doğru yürümeye başladım
~~~
"Oğlum sen hala hazırlanmadın mı?" annem ben okuldan geldiğimden beri evde koşuşturuyor. Malum misafir olayı. Hayır yani sen bi cadısın, 2 büyü yap ortalık bal dök yala olur zaten niye kendine eziyet ediyosun anlamıyorum ki ~.~
"Anne kız istemeye gelmiyolar, alt tarafı yemek yiycez" sonunda karizmatik abim odasından çıkabildi. Gerçi buradan bakınca kız istemeye değil de abimi istemeye geliyolar gibi görünüyodu. Tam hazırlanıp odamdan çıkmışken kapı çaldı.
"Kyungsoo kapıya bakk!" annem mutfaktan seslendi. Kapıyı açtım.
"Merhaba Kyungsoo" omo hanım hanımcık Kim Jongin!