When A Gay Fell Inlove With A Girl
Kabanata 39.5: Ang Masakit na Biro
Written by: JoeyJMakathangIsip
**
"Bumalik ka sis," Niko happily said nang bigyan n'ya ako ng isang mainit na yakap. Tss. This gay. He's still the same. He's still sending shivers on my spine.
Kumalas naman si Niko sa pagkakayakap sa'kin nang lumapit sa akin si Kei at kwelyohan n'ya ako,
"Kei," tugon ko sa kanya. He just give me a cold stare. Alam kong galit silang lahat sa'kin ngayon at hindi hindi ko sila masisisi dun.
"Sana hindi ka na lang bumalik," tugon ni Kei nang bitawan niya ako. Una siyang naglakad palabas ng room at sinundan naman siya ni Darryle na hindi rin ako kinibuan.
Napatungo ako sa sahig at napahinga ng malalim. They will never understand me.
"Okay ka lang sis?" tanong ni Niko, nginitian ko lang siya at nagsimula nang magkalad palabas.
Kasama kong naglalakad si Niko ngayon and it just felt awkward kasi lahat ng mga mata ng estudyanteng nadadaanan ko ay nakatingin sa akin.
"Hayaan mo lang sila," Niko said cheerfully. I just nodded at him at nagpatuloy lang sa paglalakad at habang naglalakad nga kami ay 'di naiwasan ni Niko na mapatanong,
"Pa'no ka nakabalik?" seryosong tugon n'ya. Napahinto naman ako at napatingin sa kanya,
"Blackmail," nakangiti ngunit mapait na tugon ko. Niko knows it all, kung bakit ako umalis at kung bakit ako nahirapan akong makabalik. Sa kanya ko lang lahat sinabi.
"Pa'no?" Nang tinanong iyon ni Niko ay agad ko namang sinalaysay sa kanya ang pamba-blackamil na ginawa ko sa Daddy ko makabalik lang ako sa university na ito.
"I'm coming back to Wilson University," tugon ko sa Dad ko na busy na pinipirmahan ang mga papel na ibinigay sa kanya ng kanyang sekretarya.
"Hindi." Simple ngunit pabagsak na tugon niya. Napatingin siya sa akin saglit ngunit bumalik na naman ulit siya sa pagpipirma ng mga walang kwentang papel.
"I know," malamig na tugon ko sa kanya.
"Alam mo naman pala, bakit mo pa naisipang sabihin." Sa sinabi n'yang iyon ay naikuyom ko bigla ang kanang kamao ko, gusto kong suntukin ang sarili kong dad ngayon pero hindi ko iyon pwedeng gawin. Dad ko pa rin siya kahit papano kaya kahit gaano pa kasama ang pag-uugali n'ya ay nagagawa ko pa rin siyang pagtiisan.
"I'm gay and you know it," I said kaso mukhang hindi pa rin siya nakikinig.
"Sasabihin ko sa lahat ng tao na bakla ako kung hindi mo ako papayagang--" hindi pa ako nakatapos ay nagsalita na siya.
"Hinahamon mo ako, ganu'n ba?" he said coldy. Tumayo ako at lumapit sa table n'ya.
"Try to touch Fear and I will also try to forget you as my father." Sa puntong iyin ay napatingin si dad sa'kin, napuno ang kanyang mga mata ng galit, gusto n'yang magsalita pero tila hindi n'ya magawa. Sa pinakaunang pagkakataon ay nasabi ko sa kanya ang bagay na iyon. All this time naging mabuti akong anak sa kanya, pero sa puntong ito ay sobra na ang mga pinagagawa n'ya. Puno na ako.
"Heaven!" pabagsak na sigaw n'ya sa pangalan ko nang lumabas ako sa opisina n'ya. Pinigilan n'ya ako sa pamamagitan ng pagsigaw pero hindi na ako tumigil. Hindi na ako takot sa kanya. Hindi na....
"Ganu'n ba?" Niko asked matapos kong sabihin sa kanya ang lahat. I thought he'll overeact but Niko did not even get surprised.
"Yeah," mapait na tugon ko.
"Iba ka na talaga sis, iba na ang tama mo 'jan sa Choco Girl mo!" nakangiting sabi ni Niko. Napahinto ako sa sinabi niya. Si Choco Girl. I have to avoid her as much as I can, the more I get closer to her, the more she'll get near with danger. Sapat na sa akin ang tignan siya sa malayo.
And those words that I have said to her when we've met at the hallway, I.. I did not mean it.
Kailangan kong sabihin 'yun sa kanya in order for her to hate me. For her to finally get rid of me.
"Sir? Cash or card?" I rapidly brought my senses back when the cashier of the cafeteria talked me. Muntik ko ng makalimutan, nandito nga pala ako sa canteen ngayon and I have just finally ordered my lunch.
I placed my tray on the counter's table at agad na kinuha ang wallet ko na nasa bulsa ko.
Napatingin ako sa laman ng wallet ko. I got a hundred peso bill. This is the only money that I was able to bring.
"How much?" tanong ko sa cashier.
"140 pesos sir," he cashier answered. Napatingin ako ulit ako sa wallet ko, I only have a hundred peso. This is really absurd.
"I'll pay with a card," tugon ko sa cashier as I handed her a card from my wallet, kinuha n'ya naman agad pero makalipas ang ilang sandali, "I'm sorry sir but your card was blocked. May iba pa po ba kayong card?" tanong ng cashier. Naipikit ko naman ang mga mata ko sa inis! This must his way of stopping me! My effin Dad.
"I'll pay for him." Napalingon naman ako nang may magsalita sa side ko, si Edison. Nginitian n'ya lang ako as he get some cash in his wallet para bayaran ang inorder ko.
Edison is really a great brother.
* * *
"How will you survive now?" Napahinto naman ako sa pagkain nang tinanong iyon ni Edison. We're still on eating right now. Nakaupo kaming tatlo ni Niko at Edison sa magkakaparehong table. We are talking now about how could I survive without my father's assistance.
"I don't still know, siguro maghahanap ako ng trabaho," tugon ko. Siguro 'yun nga ang dapat kong gawin. Edison was about to utter some words nang biglang may magsalita mula sa likod ko.
"Our baby brother's learning to be independent huh?" maluwalhating tugon ng isang boses sa likod ko. Nang nilingon ko ang may ari ng boses na iyon ay agad kong nakita si Darryle. Nagtataka ko naman siyang tinignan, akala ko ba, galit siya sa akin? Tss.
"Aiish! Don't give me that look! Hindi na ako galit sayo. Achuchu!" Kinurot naman bigla ni Darryle ang mukha ko. Arrg! They're treating me like a baby again!!
"We missed you! 'di ba dre?" tanong ni Darryle kay Kei na hindi ko namalayan ay nasa tabi ko na pala.
"Whatever--" Mapaklang tugon ni Kei pero makalipas ang ilang sandali...
"Heaven!" Nangingilid luhang tugon ni Kei. Lumapit naman siya ng paunti-unti sa'kin hanggang sa niyakap n'ya ako at.. "Huhuhu! I'm sorry! Huhuhuhuhu!" pagngawa ni Kei nang yakapin n'ya ako. Ohh? So annoying! Pinagtitinginan na kami ng mga estudyante ngayon.
"Huhuhuhu! Baby bro! Hindi ko sinasadaya 'yung sinabi ko kanina. Waaaaa! I'm sorry!"
"Kei, nasasakal ako," sita ko kay Kei as I forcefully tried to push him.
"Ouch! Niko? Ano ba?" tanong ni Kei nang sapakin siya ni Niko ng tinidor sa noo. Tss. This gays! Hahaha.
"May julak ka vang jakatin si Heaven! Ha? Ha? Ha?" Sa sinabing iyon ni Niko ay biglang natahimik ang buong cafteria. Napatingin ang lahat ng estudyante sa amin specifically kay Niko. Sucks!
"Did you hear it too?" tanong ng isang babae sa kasama niyang kumakain sa table na nasa may side lang namin.
"Y-yeah? Niko speaks g-gay, g-gay la-languag--" Bago pa man makapagsalita ng tuluyan ang babaeng iyon ay agad namang itinulak ni Kei si Niko sa direksyon ng babaeng iyon na naging dahilan upang ...
....MA-LIPS-TO-LIPS NI NIKO ANG BABAENG IYON. Aksidente iyon kaso nagulat kami nang biglang isinubsob ng ng babae ang nguso niya sa gilagid ni Niko. Gross.
"L-l-l-laki ako babes," ani Niko matapos siyang lamutakin ang babae. Iyong babae naman ay parang nagkaroon ng puso ang mga matapos niyang lamutakin si Niko. Noong bumalik si Niko sa upuan namin ay bigla niyang naisuka iyong braces ng babaeng lumamon sa kaniya.
* * *
Third Person
Tanghaling tapat. Mainit ang ulo ni Sunny Chavez. Nasa loob siya ng sariling opisina habang paikot-ikot na naglalakad sa apat na sulok ng kwarto iyon.
"Sir, nagawa ko na po." His secretary said nang makapasok ito sa opisina n'ya. His secretary was pertaining on what had her boss commanded her; 'yun ay ang i-block ang lahat ng card ng anak ng boss niya na si Heaven Chavez.
"Good," tugon ng matandang businessman nang ikalma niya ang sarili mula sa init ng ulo. Umupo ito sa upuan ng kanyang table, humalumbaba, tila nag-iisip ng malalim.
"Ano pang hinihintay mo?" nabubwesit na tugon ng businessman sa sekretarya nang madatnan n'yang hindi pa rin ito umaalis sa opisina niya.
"Sir, mawalang-galang na po pero hindi kaya'y nagiging malupit na kayo sa sarili n'yong anak?" Naikuyom naman ng sekretarya ang sariling palad sa ballpen na hawak. Hindi n'ya alam kung bakit siya nakikialam sa buhay ni Sunny Chavez. Siyam na taon na rin siyang sekretarya nito at sa halos buong buhay ng sariling amo ay araw-araw n'yang nakikita. She had also seen Heaven grow on Sunny Chavez hands, nakita n'ya lahat ng paghihirap ni Heaven sa amo niyang mas masahol pa sa demonyo kung umasta.
"He deserves it," sagot ni Sunny Chavez.
"I gave him options and he had choosen to disobey me," dagdag nito.
"Babalik din ang batang 'yun sa'kin. Wala siyang ibang pagpipilian. I'm his only family."
Satanas. 'Yan ang naibulalas ng sekretarya sa kanyang isip. Kung may mas masahol pa sa daga ay paiguradong si Sunny Chavez na iyon.
"By the way, ilang taon ka nang nagta-trabo sa akin Miss Niña?" Malamig na tugon ni Sunny Chavez sa sekretrya.
"Siyam. Siyam na taon s-s-sir," utl na sagot nang sekretarya. Kinabahan ito bigla.
"Ahh," napangiti ng malademonyo si Sunny Chavez. "You still need one year to fully access the company's benefits." Napatango naman ang sekretarya.
"I see." Naglakad si Sunny sa may pinto at nang makarating siya rito ay dahan-dahan niya itong binuksan na animoy may pinapalabas na aso, "You've worked good Miss Ñina but interrupting with the life of the person who's giving you a right salary is a bit inappropriate. I'm sorry but, you're fired. " The 45 year old businessman said as he depart his office.
Naiwan ang sekretaryang luhaan. Hindi siya makapaniwalang sa isang iglap ay natanggal na siya sa kanyang trabaho.
Naglakad si Sunny Chavez palabas ng opisina nang walang emosyon na nakapinta sa mukha. Ni hindi man lang nakaramdaman ng konsenya sa sinibak na sekretarya na maayos na nagta-trabaho sa kanya sa loob ng siyam na taon.
"Ang sama talaga!" Napahinto naman si Sunny Chavez sa isang table nang marinig niya ang mga katagang iyon mula sa isang empleyado. "Pack your things and join Miss Niña," walang ka-emoemosyong tugon ng business tycoon sa empleyadong nagsasabi lang ng totoo.
"Boss! Hindi--"
"You are fired Mr. Jing."
Huli na. Hindi pa natapos ang limang minuto ay isang empleyado na naman ang nasibak ni Sunny Chavez.
Ganu'n siya kasama. Wala siyang puso.
He went towards the elavator. Nang makarating siya roon ay bigla siyang napahinto sa pagpasok nang tumunog ang telepono niyang nasa bulsa ng suit na suot niya.
Nang makuha niya ang telepono n'ya ay agad na bumungad sa kanya ang isang mensahe mula sa hindi kilalang numero.
From: +6392725917251
It's nice to see my BROTHER here in my OWN UNIVERSITY. Thanks dad. -Wilson.
Biglang nabitawan ni Sunny ang teleponong hawak nang mabasa niya ang mensaheng natanggap. Bumukas naman ang pinto ng elevator. Nagtatakang tinignan si Sunny Chavez ng mga empleyadong nasa loob nito. They were about to approach their boss nang bigla itong napangiwi sa sakit habang nakahawak sa may pusong parte at dahan-dahang natumba.
"Boss!" ang katangi-katanging naisigaw ng mga empleyado nang dahan-dahang magsara ang pinto ng elavator. Naiwan si Sunny Chavez na nakahilata sa sahig, nakatirik ang mga mata at nahihirapang huminga.
Sa loob naman ng elevaor ay bigla namang nagtawanan ang mga empleyado.
"Bagay lang iyon sa kanya," natatawang usal ng isa sa kanila na tila nasisiyahan sa nangyari sa Boss nila.
"Masama si Sunny Chavez kaya at karma 'yun sa kanya."
"Maraming business tycoon na mababait at pinapahalagahan ang mga empleyado nila. Pero si Sir Sunny? Ewan ko lang."
* * *
Heaven Chavez
"Edison! Itigil mo nga 'yang pagte-text mo! Kumakain tayo oh? Don't spoil the moment! Kain lang! Maya nayang love life mo! 'di ba dre? Chupachups! Mwuahmwuah!" medyo naiinis na tugon ni Kei kay Edison habang kumakain sabay kiss kay Darryle sa cheeks. Tss. This perv!
Akala ko galit sila sa akin but looking with our situation right now, I can really feel thay they're definitely my brothers-- I mean my sisters.
"Dre, why did you kiss me on my cheeks?" naiinis na pakipot ni Darryle.
"Dre naman! Magkaibigan tayo 'di ba?? What are friends for? 'Di ba? Heaven? Chupachupschups-mwuah!" Kei said as he kissed me. Sucks!
"Nah! You shouln't kiss me on my cheeks," nakanguso na tugon ni Darryle.
"Saan ba dapat?" tanong ni Kei.
"Here!" tugon ni Darryle while pointing his belt tapos nagtawanan naman sila. Really pervs! Napatingin naman ako kay Niko na nasa kabilang table, he seemed to be disgusted while both girls are perverting him. Poor Niko.
Sumubo ako ng pagkain, napahinto naman ako sa pagnguya nang mapansin kong may tina-type si Edison sa cellphone n'ya.
"Stop glancing Heaven," medyo cold na tugon sa'kin ni Edison nang silipin ko 'yung cellphone n'ya.
"Hmm, you're fishy Hyung! What's that?" Hyung: that's a korean word for older brother. I used to call Edison as Hyung when we we're still in high school since maraming nagsasabi na magkamukha raw kami.
"Tss. Its not fishy," he said coldly as he crumpled my hair like an older brother would do when he's annoyed with his little brother.
"I'm actually texting my Dad." Napatitig naman kaming tatlo kay Edison. First time n'ya kasing mag-open tungkol sa buhay n'ya. Sa kinatagal-tagal na kasama namin si Edison ay hindi pa namin siya naririnig na banggatin ang salitang 'Dad', but now he did it.
"What's up with that curious looks?" tanong samin ni Edison.
"Akala ko ka-text mo si Charnel Fate but, woooa! Edison? Ka-text mo Dad mo?" tanong ni Kei na may halong kyuryusidad at gulat.
"I just texted him that it's nice to see my brother again," he said as he stare at me. A very deep stare. "Hyung? Why are you staring me like--" hindi pa ako nakatapos sa pagsasalita ay bigla nang tumayo si Edison, "I'm full," he said as he walk away from us.
"Edison has a brother?" tanong ni Darryle at maging ako ay ganu'n rin ang tanong. Napansin ko rin na nung sinabi ni Edison ang mga katagang iyon ay napatitig siya sa akin. Hmm, Edison's really weird.
"Nah! Who cares! Tss. Dre, say aaaah!" tugon ni Kei nang subuan n'ya su Darryle ng ulam. Tss. Bromance.
"Aaaaah!" Ibinuka naman ni Darryle ang bibig n'ya sabay nguya ng pagkain isinubo ni Kei.
"Anlaki naman nun dre. Hindi halos magkasya sa bibig ko," tugon ni Darryle.
"Mas malaki 'yung sayo dre," Kei said tapos bigla naman silang nagtawana. Definitely pervs!
<*Kruuuuuuu!*> Napatingin ako sa bandang unahan nang marinig ko ang tunog na iyon. I was expecting that it was Choco Girl who's slurping a chocodrink but it was just a
healthy girl who was sipping a one litter coca-cola. Tss.
Susubo pa sana ako ng pagkain nang biglang nagkagulo ang cafeteria nang may sumigaw na babae.
"SAAN SI HEAVEN? SAAN? NASAAN SIYAAAAAAAA!" Napatingin kaming tatlo sa may unahan at laking gulat ko nang makita ko ang tomboy na kaibigan ni Choco Girl na tila hinahanap ako.
"Cheesy! Tama na!" Agad namang sumabulat sa paningin ko si Choco Girl na hinihila ang palda ng tomboy n'yang kabigan. Nung makita ko siya ay naikuyom ko bigla ang mga daliri ko. Miss na miss ko na siya. Gusto ko siyang yakapin pero hindi pwede.
"What the heck is--" magsasalita pa sana si Darryle nang biglang rumagasa ang tomboy na kaibigan ni Choco Girl sa harapan ko at,
<*Wooooosh!*> Binuhusan n'ya ako ng chocolate drink.
"Para 'yan kay Fear! Para 'yan sa pagpapaiyak mo sa kanya! Bagay lang 'yan sayooo!" mangiyak ngiyak na sigaw ng tomboy sa pagmumukha ko.
"Hey brat? What are you--"
"Kei, Darryle, hayaan n'yo lang," pagpipigil ko kay Kei at Darryle. Napatingin ako kay Choco Girl, nagkasalubong ang mga tingin namin kaso umiwas siya.
"Pasensya na sa ginawa ng kaibigan ko," she said as she bowed infront of us. Gusto siyang kausapin ng matagalan, pero kung ang pagiging malapit sa kanya ang magdadala sa kanya sa kapahamakan ay mas pipiliin ko na lang na tignan siya mula sa 'di kalayuan. In thay way, I know that I'll be happy and contented.
* * *
Fear De Guzman
"Para 'yan kay Fear! Para 'yan sa pagpapaiyak mo kay Fear! Para, para? Ayy? Ano nga 'yung kasunod?" tanong ni Cheesy sa akin.
"Cheesy? Ano ba! Simpleng linya hindi mo kayang i-memorize?" tanong ko sa kanya habang tinuturo-turo siya ng ballpen mukha. Ang sama ko tuloy tignan!
"Fear naman!" naka-pout na tugon n'ya. Tss.
Nandito kami sa may ibabaw ng puno ng santol ngayon. Hindi kami nagnanakaw ng santol, nagpa-plano kami! Hihihi. Humanda kang Heaven ka! Humanda ka talaga. Pinaiyak mo ako ng sobra! Kaya dapat mo iyong pagbayaran!
Arrrg! Nakakainis! Naiinis ako sa sayo! 'Yung sinabi mo kanina sa may hallway? You enjoyed it? You enjoyed kissing that guy chuchu in the bar! Bwesit? Ba't kailangan pa mo pang sabihin 'yun sa akin? Kung nag-enjoy ka e di nag-enjoy! Ba't kailangan pang ipamukha sa akin? Ayyy! Nakakainiiss!
"Sige, bahala ka! Kung ayaw mo akong tulungan bilang kaibigan, sige ka, maghahanap na lang ako ng iba!" tugon ko kay Cheesy sabay akma na bababa na ng punong santol.
"Oo na! Oo na!" tugon ni Cheesy. Natawa ako. Ang dali n'ya talagang utuin.
"Okay! Recap tayo," naakangising tugon ko sabay pakita sa kanya ng notebook ko na may iba't-ibang drawing. Mapa 'to ng cafeteria kaso nagmukha lang na supot ni spiderman. Tss.
"Una, papasok ka ng sumisigaw sa cafeteria sabay sabing, 'NASAAN SI HEAVEN? NASAAN SIYAA?" eksplika ko kay Cheesy sabay ngawa ng linya. Tumango-tango naman siya.
"Tapos, babalibagin mo 'yung mga tray ng mga estudyanteng kumakain habang kunwaring pinipigalan kita," tugon ko kay Cheesy tapos napakamot naman siya ng ulo.
"Kayalangan ko ba talagang balibagin 'yung mga tray ng mga schoolmate natin? Parang ansama naman ata nun?" tanong n'ya sa akin. Napaisip naman ako.
Tama nga no? Kawawa nga naman 'yung mga estudyanteng mawawalan ng lunch. Haay.
"Okay, let's go for the lesser evil," tugon ko kay Cheesy sabay bura ng mga detalye.
"Lesser evil? Eh evil pa rin 'yun e!" tugon n'ya na siyang ikinainis ko.
"Cheesy? Tutulungan mo ba ako o hindi?"
"Oo na! Oo na!" naiyak n'yang tugon.
"Umiiyak ka?" tanong ko, umiling naman siya.
"Napipilitan ka?" tanong ko ulit tapos umiling ulit si Cheesy.
"Sigurado ka?" tanong ko kay Cheesy. Tumango naman siya ng tumango hanggang sa suminghot siya ng sipon sa may palda niya na siyang naging dahilan upang...
"Cheeeeesy!" Napasigaw na lang ako sa ere ng biglang nahulog si Cheesy at makalipas ang ilang sandali,
"Aaaaaaaaaaaah!"
<*BLAAAAAG!*>
<*NGANGA!*>
* * *
"Ayan! Well motivated ka na!" nakangiting tugon ko kay Cheesy sabay pagpag ng mga damo sa may pwetan ng skirt n'ya. Nandito na kami ngayon sa loob ng university, nagpi-prepare na kami mga props para sa gagawin naming eskandalo.
"Bakit mo ba kailangan gawin 'to Fear? Puwede mo namang sampalin siya ah? Pwede mo naman siyang sipain? Pwede mo namang siyang balibagin? Bakit ganito? Bakit kailangan pang madamay ako?"
"Cheesy, bestfriend kita 'di ba? 'Pag nasaktan ako, siyempre magagalit ka tapos susugurin mo 'yung taong nanakit sa bestfriend mo! 'Di ba?" tanong ko kay Cheesy.
Sa totoo lang, ginagawa ko sa kadahilanang... gusto kong makausap si Heaven. Gusto ko siyang tanungin. Tanungin kung bakit siya biglang nawala nang walang sinasabi at kung bakit bigla siyang bumalik na para bang hindi na niya ako kilala. Gusto kong maliwanagan. Gusto kong maliwanagan kasi gusto ko na siyang makalimutan. Mas magiging madali ang lahat pa rin sa akin kung alam ko ang mga dahilan. Hindi 'yung tipong magmumukha akong tanga na aasa hanggang sa huli.
Ako si Fear De Guzman. Hindi ako kagaya ng ibang diyan na nagbubulagbulagan, nagpapakamartir at nagtatanga-tangahan. Hindi ako ganu'n.
"Cheesy 'jan ka lang ah?" utos ko kay Cheesy sabay takbo papalabas ng university.
Naghahanap ako ngayon ng maduming plastic cup. 'Yung tipong pwedeng lagyang ng chocodrink? Hmm.
"Ayus!" Hahaha. Napapadyak ako ng paa nang makita ko ang isang aso na dinidilaan ang isang maduming plastic cup na may lamang tirang sauce ng fishball.
Lumapit ako sa aso at, "XV GENSAAAAAAAAN! WRAAAA!" sigaw ko sa aso na parang sinapian ng espiritu ng XV Gensan. Hihihi. Hahaha. At ang resulta, <*TSENENG!*> nakuha ko ang plastic cup.
Bumili naman ako ng Choco Drink sa isang tindahan, hinigop ko ang laman nito at makalipas ang sandali ay,
<*BWUAAAA!*> Iniluwa ko naman agad ang nahigop kong Choco Drik sa plastic cup na kanina lang ay dinidilaan pa ng aso.
Galit ako kay Heaven. Galit na galit! He deserves this! Bagay lang 'to sa kanya. Sinaktan n'ya ako kaya kwits lang! Akala niya siguro, apihin akong babae! Para saan pa ang pagiging guidance-lister ko kung magpapa-api lang ako! Hmm. Humanda ka! Humanda ka talagaaaaa!
"Cheesy!" tawag ko kay Cheesy nang makabalik ako sa university. Agad naman akong lumapit sa kanya.
"Oh," tugon ko nang iabot ko sa kanya ang plastic cup na may laman na choco drink na siyang props namin. Bago ko ibinigay kay Cheesy ang plastic cup ay napatingin pa ako dito, gusto kong masuka kasi may nakita pa akong mga particles na lumulutang dito. 'Yung mga tira-tirang particles nang lunch ko? <*Uwaak!*> Nakokonsenya tuloy ako kay Heaven! Pero...
Hindeeeee! Huwag kang magpa-apekto Fear! Sinaktan ka niya kaya kwits lang kayo! Tama! Kwits la-la-la---
"Hoy Cheesy!" Napahinto naman ako sa pagiisip nang biglang ininum ni Cheesy 'yung ibinigay ko sa kanyang plastic cup na may lamang nakakadiring choco drink.
Gusto ko sana siyang pigilan kaso...
"Haaaa! Anshalap! Napawi ang uhaw ko! Thanks Fear, ambait mo talaga!" tugon ni Cheesy nang lagukin niya ng tuluyan ang laman ng plastic cup.
<*NGANGA!*>
* * *
"NASAAN SI HEAVEN? NASAAN SIYA? NASAAN SIYAAAAAAAAA!" pasigaw na tugon ni Cheesy na naging dahilan upang magkagulo 'yung cafeteria. Ang galing ni Cheesy! Hahaha.
"Cheesy, tama na!!" Kunwaring naiiyak na tugon ko kay Cheesy habang hinihila 'yung palda niya. Hahaha. Magaling din naman pala ako. Hihi.
'Di ko namalayan, nasa harap na pala si Cheesy sa table nina Heaven. Agad naman ko naman siyang sinundan.
"What the heck is--" Magsasalita pa sana si Kei at Darryle nang biglang ibinuhos ni Cheesy ang panibagong choco drink sa ulo ni Heaven. <*Woooosh!*>
Kasabay ng paglapat ng choco drink sa balat ni Heaven ay ang pagsinghap ng mga estudyante sa paligid namin na tila ba nakakita ng isang senaryo na galing sa isang telenovela.
"Para 'yan kay Fear! Para 'yan sa pagpapaiyak mo sa kanya! Bagay lang 'yan sayooo!" naiiyak na tugon ni Cheesy kay Heaven. Kei and Darryle was about to stop Cheesy kaso...
"Kei, Darryle, hayaan n'yo lang," pagpipigil ni Heaven sa dalawa niyang kaibigan. Agad naman akong pumagitna, I bowed at them at agad na nagsalita.
"Pasensya na sa ginawa ng kaibigan ko," untag ko. Nagkatinginan kami ni Heaven kaso agad akong umiwas. Hindi ko kayang tignan siya sa mga mata.
"Bakit ka biglang umalis Heaven? Bakit hindi ka nagpaalam kay Fear? Tapos ngayon, babalik ka na parang hindi mo kilala si Fear? Bakit Heaven? Bakit?" sigaw ni Cheesy na naging sanhi upang mapuno ng toneladang bulong-bulongan ang cafeteria. Kumuha naman si Heaven ng panyo, nilinis ang mukha niya pati ang buhok at nang matapos siya ay dahan-dahan siyang tumayo habang nakatingin ng diretso sa mga mata ko.
"Bakit kaibigan mo ang nagtatanong? I thought your brave? Bakit kailangan mo pang gamitin ang kaibigan mo para itanong sa akin ang mga bagay na iyon, Fear?" malamig n'yang tugon sa akin. Hindi ako huminga ng tatlong segundo para pigilan ang nararamdaman ko pero pakshet lang, hindi ko nagawa.
Isang traydor na luha ang kumalas sa kanang mata ko. Bwesit! Bakit ganito? Akala ko, matapang ako? Bakit?
"Choco Girl," sa kalagitnaan nang rumaragasang emosyon na nararamdaman ko ay bigla namang lumapit si Heaven sa akin. He pulled me closer to him at ngayon ay kayakap na niya ako.
"I'm sorry. May mga komplekadong bagay lang talaga na hindi ko pwedeng sabihin sayo. Mga bagay na nakakalitong intindihin. Gusto ko mang sabihin sayo pero, hindi pwede. I'm sorry. Gustong sabihin sayo na hindi ko kayang makita kang nagkakaganyan. I'm sorry," may sinseridad na tugon sa akin ni Heaven. Nakaramdam naman ako nang kapayapaan sa puso ko. Akala ko, hindi na kita kilala, akala ko nagbago ka na pero hindi pa pala. Hindi pa.
"Choco Girl?" tanong ni Heaven. Bigla naman akong kinabahan ng bigla siyang humikbi.
"Heaven?" nababalisang tugon ko sa kanya. Magsasalita pa sana ako kaso bigla naman akong nawalan ng interes nang biglang napalitan ang mga hikbi ni Heaven ng isang walang hiyang halakhak.
Agad ko naman siyang itinulak nang makaramdam ako ng toneladang inis. Nakayuko lang si Heaven ngayon habang naluluhang tumatawa. Oo, tumatawa siya.
"Masyado kang nakakatawa," natatawa niyang tugon na tila ba nakakita ng isang nakakatawang senaryo.
"Nagbibiro lang ako," tugon niya habang natatawang tinignan ako. Kumurap ako. Natigilan. Huminga ng malalim.
"Biro?" madiin na tugon ko ng ikuyom ko ang mga palad ko.
"Oo, nagbibiro lang ako. Iyon naman ang gusto mong marinig 'di ba??" tanong niya na siyang naging dahilan upang manginig ako sa galit.
"Fear," nag-alalang tugon sa akin ni Cheesy.
Lumapit pa ako ng konti kay Heaven. Tinignan ko siya sa mga mata niya at natagpuan ko ang isang blanko at walang pusong nilalang. Nang makita ko ang mga matang iyon na pinaresan ng nakakalokong ngiti ay hindi ko napigilan mapaiyak...
"KUNG BIRO LANG ANG LAHAT NG GINAGAWA MO, SIGURADUHIN MO NA TAYONG DALAWA ANG TATAWA. HINDI 'YUNG G TIPONG HUMAHALAKHAK KA NA PERO AKO, HULOG NA HULOG NA SA'YO AT NATATANGA!!!!" H
humahagulgol na tugon ko kay Heaven habang sinasampal-sampal siya sa dibdib niya.
"Ang sama sama mo! Ang sama mo, Heaven!!" tugon habang hindi pa rin humihinto sa ginagawa kong paghampas sa dibdib n'ya.
Tumigil ako. Binigyan ko siya ng isang madiin na tingin at agad ng lumabas ng caferia kasama si Cheesy. Nang makalayo-layo na kami sa cafteria ay agad akong napayakap kay Cheesy at napaiyak na ang lubusan habang inaala ang sinabi ni Heaven sa akin kanina lang.
"Nagbibiro lang ako."
Ang sakit! Ang sakit sakit!!
* * *
Wakas ng Kabanata 39.5
When A Gay Fall Inlove With A Girl
Kabanata 39.5: Ang Masakit na Biro
Writtenby: JoeyJMakathangIsip