Bakit ang dilim? Sinong nagpatay ng ilaw?! Ay charot nakapikit pala ako.
Ramdam ko ang sakit ng aking ulo. Ramdam ko pa rin ang pag-init ng aking katawan.
KATAWAN?!!!
Wait sino itong akap-akap ko?
Mula sa pagkakangudngod sa yakap na iyon para akong
natauhan. Tinanggal ko sa pagkakaakap ang braso kong iyon sa hubad na katawan niya.
Basta talaga lasing pinagtatangkaan!
Tinitigan ko lang ang mukha niyang iyon na parang may hinahanap na kung ano. Gumalaw siya at mukhang tatangkain pa niya akong yakapin. I moved backward hanggang sa nalaglag ang tangang si Ako.
Mabilis akong bumalik sa kama na nakaupo na parang walang nangyaring katangahan. Naabutan kong ngumiti si gago.
"Hoi ngumiti ka, nakita ko. bakit ka nandyan sa kama ko? Umalis ka na dyan masakit ang pakiramdam ko!"
Dumilat siya at mabilis na napaluhod sa kama para lapitan ako. Yes, kapansin-pansin na hubad siya pero soot niya ang pamilyar na pajama hoodie. Naalala ko nga pala na dumating na sa address ng unit namin ang pajama. Yung kay Marthia kaya dumating na sa unit niya?
Lumungkot ang expresyon ko ng maalala ko na girlfriend nga pala ni Mark si Marthia.
"Hey, ang init mo, mukhang may sinat ka. Bakit ka kasi naglasing ng sobra? Naabutan nalang kita kagabi na nakahandusay malapit sa pintuan."
Teka nag-aalala ba siya? Hinawakan niya ang noo ko at leeg siguro para ramdamin ang init ng body temperature ko.
Napakurap-kurap naman ako katawan niyang napakalapit sa akin. Fuck off abs, magkakaroon din ako nyan!
'Di ko na sinagot ang tanong niya dahil alam kong magsisinungaling lang ako.
"Oh bakit ka nakatingin dyan? Hawak na hawak mo nga mga yan kagabi. Grabe ka makakapit. Teka, saglit kukuha ako malamig-lamig na tubig." Ani nito habang nag-
iwas ako ng tingin. Narinig ko naman ang mahinang pagtawa niya. Jusko hiyang-hiya ako sa ginawa ko. Wala akong intensyon swear. Malinis po kosensya ko dulot lamang iyon ng kalasingan.
Bumaba siya ng kama at dumeretcho papuntang banyo. Pagbalik, meron na siyang palanggana na kinalalagyan ng tubig.
"Take off half of your Pajama, pupunasan ko ang katawan mo."
"I can take care of myself," puna ko sa kanya.
"Nakita ko na loob n’yan, don't be shy" ani niya sa nakakainis at nakakapraning na tono.
"Seryoso?" gulat kong sabi, napa-cross arm ako sa dibdib ko as if naman na may tatakpan. "Hayf ka, walang permisyon mong hinubaran ang katawan ko."
"Tch," umirap siya. ..."Alam mo parehas naman tayong lalaki, and so what?"
"Fuck...Don't touch me," I said.
"Sige na, ako mismo maghuhubad nyan sa'yo." Binaba niya ang palanggana dahil seryoso siya.
"Mark naman ieeh" tangina feeling ko ang landi ko.
"Isa." ma-awtoridad nitong boses.
"Mark..."
"Dalawa." sa mas mataas na tono
"Pinagsisisihan kong naging ka-roommate kita. I hate you." I don't meant that, it's just para lang mabasag at mawala na yung dating tahimik na kami.
Hinawakan ko na ang zipper at binaba ito sa mabagal na paraan dahil naka-iilang, tinanggal ko ang itaas na part ng pajama. Then parehas na kaming half naked.
Umupo siya sa tabi ko at pinunasan niya ng bimpong basa ang katawan ko na may sabon.
"Why are you doing this to me?" seyosong ani ko. 'Di ako mapalagay na ganito siya sa akin.
"I'm sorry if I have to do this, in this way ko lang mababawi yung nawalang pagkakataon na damayan ka, na kailangan mo ko."
He put that towel to the bowl of warm water and squeeze it. He grabs my hand as he cleaning that so gentle.
Wala na akong maibukang bibig dahil seryosong atmosphere na naman ang namamagitan sa amin.
"Done. Sige magpahinga ka nalang dyan. Ako na ang kukuha ng agahan."
"Oh saan ka pupunta, ba't dyan direksyon mo, e andun ang labas palabas ng pinto?" Naguluhan ako sa gagawin niya, at mukhang ako yata ang napahiya.
"Sa banyo, maliligo muna, samahan mo ko?" malokong ani nito.
"Mark..."
"Matheo..." tuwid niyang sabi "....Tawagin mo na akong Matheo"
Tinaas baba niya lang ang kilay niya habang nasa harap ng pintuan ng banyo.
Tinanggal na niya pababa ang pajama na iyon na kinabigla ko. Tinakpan ko ang mata ko sa exag na paggalaw. Hell as if naman na hindi siya nagshort o boxer diba?
Ngumiti lang ito saka pumasok na sa loob at doon tuluyang tinanggal yung...yung...whatever. I plotted my head to the pillow. I gained refreshment and comfortness.
Pero alam ninyo yung feeling na gumaan yung feeling ko, feeling ko na kasama yang mga tipong maloko pero sincere. They are severely awesome. ‘Yan yung mga hanap ng karamihan. Dominant, Maalaga, Maalalahanin, Joker, yet difficult to understand.
Miski ako ‘di ko na rin maintindihan ang sarili ko. Maling maging sobrang attached kami
at umaabot ang brotherhood sa parang bromance. He kissed Marthia to her chicks, then
he was his boyfriend.
-
Angelo's POV
Nagsabay na kaming kumain after niya kunin ang mga ito. Tinanong ko siya paano niya nakuha ang pagkain ko kung hindi maii-scan yung wrist device ko.
"Well, I have ways" confident niyang sabi sa akin. Nagulat ako sa kinuha niyang pagkain, bakit parang more on proteins and carbohydrates yata mga kinuha nito?
"Magpalakas ka, malapit na AI Battle, hindi magiging madali sayo na tumagal sa laban. BTW, naubos pala ang working points mo nakita ko sa records mo, kung kayat
working points ko ang ginamit ko. Dapat sa kinakain mo maraming proteins at good carbs para mas lumakas ang katawan mo."
"Yes Master," ani ko nalang. Ano siya, si Mama? dahil sa kaniya naaalala ko ang mama ko, kung magsalita tungkol sa mga kinakain wagas, si Mama nga rin ang dating huling gumawa ng pagpunas sa katawan ko sa tuwing may sakit ako, ngayon siya na.
"Simula this week hanggang magsimula ang patimpalak, I will take care the adds-on by my WP."
"No. Hindi mo na kailangang gawin pa iyon. Sapat na sa akin ang ang kinakain ko. Besides marami namang benefits yung nakakain ko. Tulad ng pancake, itlog, kape,
ginisang gulay, at..... (tumaas ang kilay niya sa mga sinasabi ko) marami pa..... May mga kaibigan naman akong nand..."
"Yes, as a friend, I will take care the adds. Okay?" pagtatapos niya sa usapan namin. 'Di nako humirit pa sa usapan namin, masyado siyang madaldal.
Nilantakan namin ang Beef brocolli na kinuha niya. Shems sana all my WP nalang.
"By the way, hindi mo pa nasasabi ang rason kung bakit ka naglasing. Why did you drunk like that?"
"Ah. aaah. wala lang trip ko lang bakit ba, ikaw nga naglasing ka rin." pagpapaalala ko. Ang totoong rason kung bakit ako naglasing is sobrang nagselos ako at gusto kong kalimutan pansamantala ang mga nararamdaman ko kahapon.
Matagal-tagal na simula ng mangyari ang paglalasing niya sa harap ng pool at ang away naming ang pinakamalala. Yet nagpakumbaba siya and I really appreciated that.
"Ahh yung gabing iyon. Hindi ko na kasi alam kung ano mararamdaman ko inis ba o galit. Have you dare to seek for an answer when someone took the life of your sibling?" Ani nito.
May kumuha sa kapatid niya? Ano raw?
"A gunman who shoot and killed my brother. How can I get justice if...if...there's no justice here where you can appeal what you wanted. This country has started to fall.
And. and..." tumingin siya sa akin at parang naging hindi siya komportable sa ibang detalye kaya napaiwas siya ng ibang topic.
"...Nung mga oras na nakita mo akong palutang-lutang sa pool, nagmemeditate lang ako. Sige tapusin mo na ang kinakain mo.
Kailangan ko ng umalis. Ikaw, you will stay here and rest until your temperature drops to normal." Utos niya sa akin. Bwiset na 'to kala mo kung sino makautos. Di pa tinapos pagkekwento. Pasuspense?
Tumayo na siya sa lapag dahil dito kami kumain habang naka-angel sit.
Nilampasan niya ako at pinigilan siya panandali para may sabihin.
"Matheo, I'm sorry for your lost." Ngumiti ito at tumango. Hindi ko man alam ang pakiramdam na harap-harapang mawalan ng kapatid, but I can able to understand his feeling.
Tumuloy na ito sa pagtalikod, isinara ang pinto, and I assume, naglakad na palayo.
-
Mark shut the door closed and walk away from their unit. May kailangan siyang malaman. Kailangan niyang puntahan si Ms. Clarisse upang mabigyang kasagutan ang mga katanungan niya.
Matagal nawala si Ms. Clarisse, ang akala niya nawala na rin ito sa pagguho dahil sa pagkasira ng ibang bahagi ng building ng institusyon ng Hawkson sa taas.
Dahil kasama rin sa pagpupulong na iyon si Ms. Clarisse, maaaring malaman niya kung ano talaga ang puno't dulo ng agawan sa gantimpala.
Pinuntahan niya ang Quarantine area. May access siya dahil may clearance siya galing sa Director.
Nagpa-request si Mark sa front desk na siyang katabi naman ng
gwadiyang hawak ang device na gumagamit ng laser para mabuksan ang lock system sa
kinapipiitan ni Ms. Clarisse.
Pinayagan naman siya nitong gwardiya na nasa front desk may 15 minutos lamang siya sa pagdalaw.
Sa isang maliit na kwarto pinagtagpo si Mark at Ms. Clarisse. Nang magkita ang dalawa, nagulat si Ms. Clarisse pero walang reaksyong tinignan ni Mark ito.
Kailangan niyang magpanggap na hindi niya kilala ito. Sumesenyas si Mark kay Ms. Clarisse gamit ang pag-iling niya dahil may CCTV cam sa loob ng kwarto.
Umupo ang dalawa ng magkatapat at seryoso na ang ekspresyon sa mukha.
"Ma'am, I have to ask something. Bakit n’yo po ginagawa ito?" naguguluhang tanong ni Mark.
"Mark, para ito sa iyo at marami pang estudyante na narito. Hindi mo maiintindihan kung papabulag ka sa mga nakikita mo. Itong institusyon na ‘to, mahalaga ito pero kung may taong nagbabalatkayo at gahaman sa kapangyarihan. Mababaliwala
ang pinaghirapan ng gobyerno."
"Bukas po ang aking kaisipan. Sabihin ninyo lang po ang pawang katotohanan. Sino po ang tinutukoy ninyo? Alam ko po ang lahat, alam ko po ang nangyari. Naroon po
ako. Nung araw na barilin si kuya."
"Mark!" Nag-iiba na ang ekspresyon ni Mark, kinakain ng emosyon niya ang dapat gawin niya. Hindi dapat siya magpatalo. Pasimpleng pinunasan ni Mark ang
luhang nagbabadyang bumagsak.
"Paumanhin sa nangyari. Hindi niya dapat sinapit ang ganoong kalagayan. Hindi na dapat pa kami sumali sa kompetisyon na iyon. Kundi dahil sa genes na ito, nawalan tayo ng minamahal sa buhay. Ngayon, dapat malaman mo na narito lang sa paligid ang may pakana ng pagpaslang sa kapatid mo."
"Paano po ninyo nalaman?" tanong ni Mark.
"May marka ito sa likod ng kaniyang kanang kamay. Isang birthmark. It was a spiral shape." Mula sa ilalim ng lamesa. Madilim roon na 'di abot ng liwanag at ng
anggulo ng camera.
Nag-shadow clone si Mark doon at iniabot kay Ms. Clarisse ang
papel at lapis. Patago namang nag-drawing si Ms. Clarisse at muling binalik ang kapirasong papel na iyon at lapis. At tuluyang nagdisintegrate ang shadow clone.
(Naka-hold ang ability ni Ms Clarisse gamit ang iron wrist device kaya hindi ito makakagawa ng kahit anong uri ng pagtakas)
"Alam ninyo po ba ang kaniyang mukha?" Pagtatanong nito dahil hindi niya nakita ang mukha ng gunman.
"Malalaman mo." Ngumiti si Ms.Clarisse matapos niyang sabihin ito. Tinago ni Mark sa kaniyang bulsa ang papel at lapis. Tumayo na ito, at lalabas na ng pinto ng makita niya ang ibigsabihin ni Ms. Clarisse.
Sa pader malapit sa door knob, lumabas ang isang mukha na parang nilililok. Nakita niya ito at tinandaan.
Bumalik ang tingin niya kay Ms. Clarisse pero hindi na niya ito naabutang may malay. Na-trigger ang chemical na nakainsert sa wrist device kung kaya't naparalisa at nawalan ng malay si Ms. Clarisse.
Sinuntok ni Mark ng malakas ang pader na kinuukitan ng pagmumukhang iyon at nawasak ang pader na tinamaan ng kaniyang suntok.
Lumabas na siya sa pintuang iyon
ng maabutan niya ang Director. Agad siyang nagbigay respeto sa pamamagitang ng pagbow rito kahit na may suspetya siyang may kinalaman ang matandang ito sa pagkamatay ng kapatid niya.
"Mark, anong sadya mo rito?" ani ng matandang iyon.
"Inimbistiga ko lang po ang babaeng nahuli natin kagabi. Hangad ko ang impormasyon pero kahit anong gawin kong pagpapa-amin sa kaniya, ay hindi naging sapat."
"Ganun ba? Hindi mo na kailangang gawin iyon. May ibang gagawa noon para sa akin. Huwag mo nang pakielaman ang kasong ito."
Nagbow muli si Mark sa lalaking may idad na nasa harapan niya.
"Permission to leave Mr.
Director."
"Granted." Maikling tugon ng matanda.
"Mark." tugon muli ng matanda.
"Director?" ani naman ni Mark.
"Your access here is now terminated."
"No problem Director" Iniabot ni Mark ang access card niya sa facility na iyon at hindi na siya muling makakabalik doon.
Naghihinala yata sa kaniya ang matandang iyon gayundin siya sa matandang iyon. Nakagloves ito, at sa tuwing may ipapagawa ito sa
kaniya, pinagsosoot siya ng gloves. Naisip nitong, hindi kaya may tinatago mula sa kamay na iyon ang direktor?
Pero hindi kamukha ng mukha ng Director ang pinakita ni
Ms. Clarisse sa kaniya.