Uyandığımda burnuma gelen odunsu ve fazlasıyla erkeksi kokuyu içime çekiyordum. Kafama dank edip de bu kokunun kime ait olduğunu kendime sorduğumda gözlerimi açmıştım. Karşı karşıya olduğum beden Atakana aitti. Kolumu onun beline sarmıştım o ise kolunu omzuma atmış. Dün geceyi hatirlamaya başladığımda bu olayı sindirmiştim. Ben koltukta uyuya kaldım ve uyurken de ona sarılmıştım.
İyiki önce ben uyanmışım diye şükürler ederken koltuktan kalktım. Üzerimi değiştirmek için odaya gittim. Geri geldiğimde Atakan hala uyuyordu.
》 " Atakan kalk hadiiii "
》 " Beş dakika daha " dedi ve yattığı koltuğa daha da sindi.
》 " Pekala benden günah gitti. "
dedim ve mutfağın yolunu tuttum. Buzdolabını açarak içerisinde buz gibi su dolu olan surahiyi aldım ve Atakanın başına dikildim.
Evet yapacaktım. Ben ona kalkmasını söyledim değil mi ?
》 " Ebeni... " diye bağırdıktan sonra küfürler ederek bulunduğu yerde doğruldu. Ben ise hala gülüyorum. Daha doğrusu kahkaha atıyorum. Bir yandan da hala dalga geçiyorum.
》 " Küfür etme bakayım. Ayıp ayıp. Seni terbiyesiz ! "
diye yalancıktan kızdıktan sonra kahkahalarım daha da artmıştı. Atakanın ayaklandığını görünce beni kötü şeyler beklediğini anlamıştım. Ona yalvaran bakışlar yollarken bir yandan da gülmemek için alt dudağımı ısırıyordum.
Atakan beni kovalamaya başladığında ben de kaçmaya başlamıştım. Evin içinde süren koşuşturma benim odamda son bulmuştu. Ve bu son pek iyi sayılmazdı. Çünkü ikimiz de yere kapaklanmıştık ve daha da kötüsü Atakan şu an uzerimdeydi. Ben ise bu duruma karşı hiçbir şey yapamıyorum. Sanki birileri elimi ayağımı bağlamış gibiydi. Kalkmak istiyordum, kalkmam lazımdı ama sanki bir güç benim yerde öylece durmamı sağlıyordu.
Artık tamamen pes etmiştim. Zaten kalkmaya yeltenemeyen bedenim kendini serbest bırakmıştı. Atakanın gözlerine bakıyordum. O da benim gözlerime...
Gözlerimiz birbirine kenetlendi. Sanki vücudumda hareket eden tek şey göğüs kafesimi zorlayan kalbimdi. Atakanın nefesi nefesime karışıyordu. Eğer zaman duracaksa şu an gerçekten mükemmel bir seçim olur...
Biraz sonra ise düşüncelerimi bastırarak gözlerimi Atakan dan ayırmayı başarmıştım. Duvardaki saat gözüme takıldı. Okula geç kaldık!!
》 " Okul "
》 " Ne "
》 " Okul.... yani... okula geç kaldık. " söylediğim şeyi kavradıktan sonra Atakan üzerimden kalkabilmişti . Ayağa kalktığımda üzerimi düzelttim ve odadan çıktım. Atakan ise bir süre sonra yanıma geldi.
》 " Kahvaltıyı okulda yaparız. Yani sen de yaparsın ben de yaparım ayrı ayrı. " diye saçma sapan bir şekilde konuşmayı başlattım.
》 " Benimle kahvaltı etmek istemeni anlıyorum ve tabiki bu şerefi sana veririm. " diye cevap verdi ukala ukala.
Zoraki ve sesli bir şekilde güldükten sonra gözlerimi devirdim ve okul formamın üzerine ince bir ceket giydim. Çantamı aldıktan sonra kapıyı açtım ve Atakanın geçmesi için ona kapıyı gösterdim. Atakan çıktıktan sonra bende arkasından çıktım ve kapıyı kapattım.
Atakan beni arabayla bırakma teklifini sundu. Ve okula o kadar geç kalmıştım ki bu fikir bana çok cazip gelmişti ben de kabul ettim.
Atakan arabayi çok hızlı kullanıyordu. O oldukça rahatken ben tüm kaslarımın gerilediğini hissedebiliyorum.
Ani bir frenle durduk.
》 " Noluyo ya ? Niye durduk ? Burası neresi ? Okula geç kalacağız. Atakan sorularıma cevap verecek misin ? "
》 " Çok konuşuyorsun. " dedi ve arabadan inerek benim kapıma geldi. Kapıyı açtı ama ben yerimden kalkmamakta ısrarcıydım.
》 " Kalkacak mısın yoksa ben mi kaldırayım? " dedi tehditvari bir sesle. Biraz korkmuş olabilirim. Ki arabadan indim. Atakan benim indiğimi görünce önden önden yürümeye başladı.Ben de arkasından onu takip ettim.
Burası bir kafeydi. Of bu çocuk salak mı ? Onun yüzünden ilk dersi kaçıracağım.
7 ..6 ..5 ..4 ...3 ..2.. 1 ..0. Ilk dersi kaçırdım bile.
###
》 " Kahvaltıya gerek yoktu okulda da yapabilirdim. Senin yüzünden geç kaldım. "
》 " Elbette ki kahvaltı için teşekkür etmene gerek yok (!) "
dediğinde artık okula gelmiştik. Ben de cevap vermedim. Arabadan indim ikinci dersin bitmesine çok az vardı. Ben de kantine gitmeye karar verdim.
Bir kahve alıp kentindeki masalardan birine kuruldum. Zaten çoğu boştu. Yer sıkıntısı çekmedim.
Atakanın bana doğru geldiğini gördüm ve gözlerimi devirdim. Yanıma oturduğunda
》 " Sen benim peşimi bırakmayacak mısın? "
》 " Telefonunu istemiyorsun yani... "
Telefonum. Ben telefonu tamamen unutmuşum. Hakan kıllanmadan telefonu almam lazım. Offf.
》 " Ne istiyorsun? "
》 " Hmm bir düşünelim. Buldum. Bana öğlen yemeği yapacaksın. "
》 " Yapacaksın derken ? "
》 " Tabiki de benim evimde yapabilirsin . "
》 " Ne#!?#! Hayatta olmaz. "
》 " Haklısın çıkışta direk gitmeliyiz. "
》 " OF. " dediğimde o ise sırıtıyordu. Gözlerimi devirdim ve kahveme odaklandım. Kısa bir süre sonra ise zil çalmıştı. Ben sınıfa gitmek için kalmıştım. Atakan arkamdan seslendi.
》 " Simdiden acıktım. "
###
》 " Ya kızlar bugün kız kıza bir şeyler yapalım. " diye bir fikir sundu Ayşegül.
》 " Evet ya bence de kızlar günü yapalım. " diyerek hak verdi Elif.
Zeynep ve Feyza da kabul edince bende onayladım.
Bugün neler yapacağımızı konuşmaya başladık.
》 " Benim evim boş bizde yaparız kızlar gününü. " dedim.
》 " Tamam o zaman öğleden sonra 3 gibi senin evde buluşuruz. " diyen Zeynep i hepimiz onaylandıktan sonra Feyza da kendi fikrini sundu.
》 " Bence yatılı kalalım Büşra için sorun yoksa . "
》 " Tabiki de sorun yok ben zaten tek kalmayi sevmem. " diye atıldığımda hepimiz kahkaha atıyorduk. Hocanın içeri girmesi ile yerlerimize geçtik.
Son ders Tarih olur mu ya ?
Tüm öğrenciler uyudu uyuyacak vaziyette hocayı dinliyordu. Tabi dinliyor demeye bin şahit ister. Herkes kendi hayal dünyasında farklı yolculuklar yapıyordu.
Ve sonunda beklenen an geldi; ZİL ÇALDI...
Sınıf saniyeler içerisinde boşalmıştı. Atakan da erkenden çıkmıştı. Ben de unuttu diye seviniyordum ki dışarı çıkmamla hayal kırıklığına uğradım. Arabasına yaslanmış beni bekliyordu.
Beni görünce arabanın kapısını açtı. Tabiki benim kapımı değil. Odun Bey kendi kapısını açarak motoru çalıştırdı. Ben de arabaya geçtiğimde gazı çoktan köklemişti.
Dakikalar içerisinde Atakanın evine varmıştık.
İçeri girdik. Atakan beni oturma odasına geçirdikten sonra üzerini degistirmek için odasına gitti. Ben de odayı incelemeye başladım. Bir sürü kitap ve dvd vardı. Ben kitapları incelerken Atakan içeri girdi.
》 " Çok açım ben yemek yap. " dedi.
ODUN.
ÖKÜZ.
Gözlerimi devirdikten sonra önden giderek mutfağa vardım. Yeni alışveriş yapılmış. Eşyalar da tezgahın üzerine konmuştu. Ben de kollarımı sıvayıp üzerime önlük geçirdim. Atakan ise mutfakta ki masaya oturup beni izlemeye başladı.
###
Köfte.
Patates.
Son olarak da salatayı yaptım.
TAMAMDIR. YEMEK HAZIR...
Atakan masadaki istifini bozmamış yemeği önüne koymayı bekliyordu. Saate baktım daha bir buçuk saatim vardı. Kızların gelmesine daha çok olduğunu gördüğümde rahatladım. Yaptığım yemekleri masaya yerleştirdikten sonra ben de oturdum.
Ilk önce Atakanın yemesini bekledim. Ne diyeceğini merak ediyorum doğrusu. Ben zaten güzel yemek yapıyorum gerçi onun onayına ihtiyacım yok da.
Evde de Hakan la sıra sıra yapıyoruz yemekleri... Ah kuzenim diye demiyorum elinden her iş gelir bi de yakışıklı daha ne olsun. Ama onun Elifi var sulanmayalım.
》" Hmm idare eder. " dedi. Benim yaptığım yemeğe 'idare eder ' dedi ya.
》" Beğenmediysen geçen evine gelen kıza yaptırsaydın. "
Ben demedim dimi ? Lütfennnn demedin diyin . Of... Ben bunu söylemek istememiştim ki. Düşünmedim bile . Kesin yanaklarım kızardı ya. Of salak kafam.
》" Sen Ayla dan mı bahsediyorsun ? " derken bıyık altından gülüyordu.
》 " O benim kardeşim. Sen onu mu... "
》 " Ya ne alakası var !!#;! Banane senin evine giren çıkandan.!#$! "
》 " Benim evime giren çıkan fazla olmaz zaten. Bi Ayla, bi sen, bi babam, bir de yakın bir arkadaşım o kadar çoğu kişi evimi bilmez. Çünkü ben bilmelerini istemem. " derken yüzü ciddileşmişti .
Bir süre sessiz kaldık. Sessizliği bozan ben oldum. Saat iki bucağa geliyordu ve benim üçte evde olmam lazım.
》 " Yemeğini yediysen telefonumu ver artık. "
》 " Al bakalım. Bundan sonra daha iyi göz kulak olursun. "
》 " Tamam ben kalkayayım. "
》 " Neden acelen mi var ? "
》 " Evet. "
》 " Ben bırakırım seni. "
》 " Gerek yo- "
》 " Hadi kızım uzatma işte ." Dedi ve önden yürümeye başladı.
Ben çantamı ve ceketimi alırken o çoktan dışarıdaydı. Ben de arkasından çıktım. Ve kapıyı çektim. O da beni beklerken bir adet daha sigara yakmıştı. Ama bu sefer benim geldiğimi gördüğünde bitmemiş sigarasını söndürmüştü. Buna hayret ve minnet ederek arabaya geçtim.
Gerçekten beni önemsediği için mi söndürmüştü ?
Saçma sapan konuşma Büşra . Seni neden önemsesin ?
Of ya neyse ne. Banane canım.
###
》 " Teşekkürler. Yani bıraktığın için. "
》 " Önemli değil. " dediğinde tebessüm ettim. Ben tam çıkacakken
》 " Bir öpücük yok mu ? " dedi ve sırıttı.
》 " Çok beklersin." diyerek arabadan indim. Yüzümü göstermemeye özen gösterdim . Yüzümde oluşan aptal gülümsemeyi görmesini istemem.
Ben arabadan indiğimde Ayşegül çoktan gelmiş kapının önünde beni bekliyordu.
》 " Büşra... "
》 " Ayşegül... "
》 " Kimin arabasından indin canım ? "
》 " Of yakalandım dimi ? Gel hadi içeri geçelim anlatacağım ? " dediğimde meraklı gözlerle bana bakıyordu. Kapıyı açtığımda o da içeri girdi.
İkimize de birer kahve yaptıktan sonra Ayşegül e olanları anlattım. Ağzı açık bana bakıyordu. Biraz sonra ise kahkaha atmaya başladı.
Nedense tanıdık geldi...
》 " Gülme ya . Of. " diyerek kollarımı göğsümün altında birleştirdim.
Kendisini gülmemek için sıkarken
》 " Tamam tamam sustum. Telefonunu almışsın iş---
Kapı çaldı ve ben de kalkıp kapıya baktım. Kızları içeri aldıktan sonra hep beraber oturma odasına geçtik.
Uzun süren tartışmalardan sonra film izlemeye karar verdik. Ve bir romantik film koyarak izlemeye başladık.
Herkesten;
》 " Nah bize böyle sevgili "
》 " Aynen ya kim kaybetmiş biz bulalım. "
》 " Of ya çok tatlı "
》 " Yaa yerim ama ben bunları " diye sesler geliyordu.
Film bittikten sonra son ses müzikle dans etmeye başladık. O kadar çok eğleniyorduk ki...
Dans faslımızı da bitirip kurtlarımızı döktükten sonra birbirimize bakım yapmaya başladık. Saçımızdı, gözümüzdü derken hepimiz düğünde gelinden daha çok süslenen baldız rolüne girmiştik. Artık sıra oyundaydı...
Şişe çevirmece !!
Ortaya yer açarak daire şeklinde oturduk. Ben de şişeyi alıp geldim. Yerime yerleştikten sonra şişeyi çevirdim. Şişe Zeynep ile Elif in arasına geldi.
Zeynep 》 " Evet Elif doğruluk mu cesaret mi ?"
Elif 》 " Hmm. Cesaret. "
Zeynep 》 " O zaman şimdi Hakan ı ara seni seviyorum de ve kapat. "
Elif 》 " Ne hayatta olmaz. "
Biz herbir ağızdan Elife tezahürat yapınca Elif de kabul etti. Ben numarayı tuşlayıp Elife verdim.
》" Alo şey ben şey dicektim. "
》 " Ney dicektin ? "
》 " Şey ben sana şeyim . "
》 " Anladığım şey mi ? "
》 " Ne anladın ki ? "
》 " Ben de sana şeyim. "
》 " AAAA O DA BANA ŞEY. O DA BANA ŞEY. "
》 " ... "
》 " Öhöhö tamam sonra görüşürüz o zaman . "
》 " Hoşçakal . Bu arada ben sana aşığım. "
》 " Ben de sana AŞIĞIM . "