After sumuka ni Cassandra ay napagitla nalang ang kaniyang mga kaibigan.
There is a rattle sound na nakapangingilabot silang narinig sa daan kung saan sila dumaan kanina.
Mukha yatang nahabol sila and it will hunt them right there until there’s no one left.
Dumagdag pa ang dalawang estudyante para sa desserts. Tatlo ang lumabas na halimaw.
Hinang-hina parin si Dave dahil maya’t maya ang pagsuka nito.
“Oh sheeeeeeeeeeeeete sais singkong balbon.” Trynyty exhaled sharply. “Wala na bang isasaklap ito?”
Napatingin sa kaniya si Dave with his eyes full of misery? Biglang nahabag ang puso ni Trynyty. How would she run away and let her friend left with terrible condition?
Dahan-dahan silang napatayo at kinuha ang mga gamit nila. Alam nilang takam na takam na sa kanila ang mga halimaw na iyon. Kaya kung mas mabuti at magdaha-dahan sila, pakiramdaman ang isa’t isa, walang mag-iingay hangga’t walang naiisip na estratehiya para malampasan muli nila ito.
Suddenly, may napaubo ng marahan sa likod.
“Cassandra!”
Napatingin sa kaniya ang lahat at gulantang silang nakita ang mata ni Cassandra.
“Guise, uhm wala akong makita.” Sabi nito habang nakayuko at nanginginig ang mga kamay.
“Guise!” pagmamakaawa ni Cassandra. Nasunog na ang parte ng kaniyang leeg. Her movement become involuntary; started from her head na parang mayroong
seizure.
“Guise Takbo!” sigaw ni Trynyty habang akay-akay si Dave. Akay-akay naman ng tatlong magkakaibigan si Cassandra na nawawalan ng paningin.
“P*tang*na” pagmura naman ni Alex. “Could you stop your foul mouth saying foul words?” inis na sita ni Danica kay Alex without assuming him to answer.
Napatimpi nalang ng bibig si Alex.
Nag-unahan na ang mga paa ng mga halimaw at lalantakin na nila ang mga pagkain.
Habang tumatakbo ay maraming naglalaro sa isip ni Shaina. She deducting everything na possible kung bakit nangyayare sa kaibigan niya ito.
“Guise bitawan natin siya” sabi nito habang nasa malayo at nagkukumahog ang mga halimaw.
Binitawan ni Shaina ang braso kung saan siya nakatukod kaya nawalan ng balanse si Sharon na ubod ng hinhin.
“Ano ba ghorl, why did you left me holding her alone? She’s so bigat” maarteng aniya.
“Bitawan mo siya” ulet ni Shaina.
“Okie” mabagal at maayos binitawan ni Sharon si Cassandra.
“Huiiiei bakit niyo siya binitawan?” ani Stacy na nasa unahan nila. Lumakad
papalapit kay Cassandra si Stacy habang tinitignan ang dalawa ng masama. Kapa-kapa naman na hinawakan ni Cassandra ang likod ni Stacy, habang itinatayo siya nito.
Medyo nandiri si Sharon ng sumuka ng kakaibang kulay si Cassandra. Ito na nakita na nila ang kakaibang suka niya.
“O.F.W.I.T?” bigkas ni Sharon sa bawat letra na kaniyang binanggit.
“WHAT?” tanong ni Stacy na ‘di alam ang ibigsabihin ng sinabi ni Sharon.
“It means Oh F*ck What Is That?”
“Syempre suka, ano pa ba?” ani Stacy.
“I mean bakit may mga kulay itim? Kumain ba siya ng puset?” tanong ni Sharon.
“Gaga!...” napahawak ng baba si Shaina “She vomits unevenly, the smell is stink like those creature…” pagtukoy naman niya sa mga halimaw na nasa kanilang likuran.
“hOwly Madarfakeh…” pamurang naalala ni Stacy ang mga halimaw na gutom at sabik silang makain.
Agad-agaran niyang binuhat si Cassandra pero napamura muli
siya ng tangkain siyang kagatin nito.
“Ayy P*tangna mo!” malutong nitong pagbigkas habang
pwersahan niyang itinulak ang inaakay niyang si Cassandra.
Cassandra crawl onto Stacy’s way. Her face covered with dying veins na parang mga maliliit na bitak na kulay orange at violet sa mukha nito. She gnarls like the monsters there na sabik na sabik makakagat.
Mabilis na gumapang pabaliktad si Stacy dahil sa mabilis ring gumapang papunta sa kanya ang nakapangingilabot na anyo ni Cassandra.
Napadapo ang kamay ni Stacy sa isang bato. Gagamitin niya sana ito pangpukpok sa ulo ng kaibigan niya pero napangunahan siya ng awa. She abruptly move her hand and made the stone entered to her friend's mouth para hindi nalang ito makakagat.
Her knuckle quickly move to the air that knocks Cassandra’s face. Namula ang kamao ni Stacy nang tignan niya ito.
Hinila ng dalawang babae ang kanilang kaibigan palayo sa naging halimaw, na kaibigan din nila. Masakit man para sa kanila ang nangyari, pasensyahan ngunit walang magpapakatangang unahin ang simpatya sa panahon na kung saan ang sariling buhay ang
nakasalang sa kamatayan.
Tumakbo sila papunta sa direksyon nila Dave upang makahabol dito. Medyo
mabagal din ang takbo nila sapagkat may pagod ding nagiging balakid sa kanila.
“Malapit na ring maging halimaw ang isang iyon. Marapat na nilang iwan ito bago pa ito magbagong anyo ng tuluyan…” pabulong na wika ni Shaina.
Napatingin lang sa kaniya ang dalawa niya pang kaibigan ng sabihin niya ang mga iyon.
“…ngunit masyadong matagal. At iba ang nangyayari rito. Nagkaroon si Cassandra ng kagat sa leeg kaya mabilis ang pagkalat ng anumang bagay na ito na nag-udyok sa pagbago ng kaniyang anyo. Unang sensyales, ang kulay ng mata.”
Naalala ni Shaina na naging kulay kahel ang mata ni Cassandra bago ito naging abo.Naabutan nilang tatlo ang limang magkaka-strand. Sinimulang mag-obserba ni Shaina.
“Ikalawang senyales, ang pagkaabo ng mata.”
“Ikatlong senyales, ang pagbabago ng kulay ng mukha dahilan ng pagbago ng kulay ng mga ugat.”
“Walang senyales na nagbago ang mata niya. Wala siyang kagat sa leeg. Pero bakit nanghihina siya?” tukoy nito kay Dave.
“Ikaapat na senyales, pagkaparalisa at muling paggalaw ngunit ‘di control o involuntary movement.”
Napapagtagpi-tagpi na nila ang mga impormasyon na kailangan ng matinding pag-oobserba. Itong mga bagay na kamakailan nangyari sa maraming estudyante ng
sumiklab ang kahindik-hindik na pagsabog, malaking butas, pagkawala ng ilaw, mga nilalang, mga kagat, mga pagbabagong anyo.
“Bakit kaya hindi ka nag-STEM Shaina, You have brilliant mind” pagpuri ni Sharon.
Nagulat sila Sharon at Stacy sa naging kulay ng mata ni Shaina.
“Damn ghorl what happened to your eyes?”
“WHATT?” halos magulantang ang buong pagkatao ni Shaina.
“Is my eyes became white like as Cassandra? But I can see” pagkompirma niya.
“It’s not what I mean…Look” pagbigay ng salamin ni Sharon kay Shaina habang tumatakbo.
Tinignan maigi ni Shaina ang mga mata niya. Nagulat siya ng makita niya ang
iris niya na may matingkad na berde.
Napakamot si Shaina sa kaniyang baba upang pag-isipan ang nangyayari sa kaniya. Nawala ang pokus n’ya sa daan dulot upang mapatid siya sa isang nakaharang na ugat ng puno.
Humampas ang salaming hawak niya sa pader upang ito’y mabasag.
“Ina, what have you done” palayaw ni Shaina. Nasasabi lamang niya ang palayaw
ng kaibigan kapag naiinis ito.
“Sorry hehehe” bahagyang tumawa si Shaina. May pagka-aanga-anga kasi si Shaina kapag ibang bagay na ginagawa. She couldn’t do her things at the same time.
Sinubukan niyang tumayo ngunit nakaroon ng sprain ang kanyang paa. Nagkaroon ng pamamaga at ilang mga galos.
“SAAAANDALE! ‘TANGGGG NA LOOB” ang malakas na sigaw ni Sharon.
Kaya napatigil sina Dave, Trynyty, Alex, Danica at Louie sa pagtakbo.
“Kahit kailan talaga bunganga nito…” bulyaw naman sa kaniya ni Stacy na hiyang-hiya sa ginawa ng kaniyang kaibigan.
“Ano ba? Syempre kapag nagkakagipitan na. We must seek others help. Kita mong isang kabang bigas ang bigat ni Shaina.”
Nakangiting sabi ni Sharon kay Shaina.
“Hoi anong isang kabang bigas ka dyan? One and one fourth (1, 1/4) lang noh! ikaw kaya tong isa’t kalahating kabang bigas?” hirit naman ni Shaina.
“Do I look fat?...” pisil niya sa kanyang tagiliran. “…OMG I think I need to go
back on my dietary bar.” Concern ni Sharon sa kaniyang katawan.
May mabilis na bumagsak sa likuran ni Sharon ng 'di namamalayan ng lahat.
Maya’t maya ay may tunog ng kalamnan ng tiyan silang narinig.
“Ohwww I think I heard my tumm…Ohw CRAPP!” (Cough.)
Napaubo si Sharon na may kasamang dugo. Napa-atras at napatingin lang si Stacy sa tiyan ni Sharon habang patuloy ang
pagkalat ng dugo sa uniporme nito.
Ganun din bakas sa mukha ng bawat isa ang gulat.A stub came from her back passed through and pierced her body.
“Guise waluh… na akong tiyan na maa-yos ipapakita sa boyfriend ko. I can’t dance with him with my perfect sexy body naah. Please find him and tell na mahal na mahal ko s’ya haaa….haaaaa” nakakaawa nitong huling hiling.
Wala paring kibo ang dalawa sa natunghayan nila ganun din ang sina Alex na nakatayo lang at wala ring alam kung ano ang dapat gawin.
From her back, a full mutated monster look unto them. Kinagat nito ang leeg ni Sharon, tinumba ang katawan nito and it wailed so loud to the front of them. At ang ilang halimaw ay palapit na rin sa kanila.
Malayo sa kanila, may kumpol ng mga estudyante ang dumating at mukhang may
hinahanap sa paligid nila. Tumuro ang isa kung nasaan nanganganib ang pitong buhay.
“Guise we’re too late” ani Jwyneth.