meraba özlediniz mi bu fici
bu arada sınavlardan sonra
evli olan bir hyunin
fici yazabilirim...
■ ■ ■
"1 hafta sevişmeyeceğiz." jeongin ağrılarıyla yatakta uzanırken hyunjin elindeki kremi bir köşeye bırakmış ve sahte bir sinirle ona dönmüştü, "1mi? 1 hafta sevişmemek mi? sen buna inanıyor musun ben inanmadım şahsen." sevgilisinin yanına uzanmış ve üstlerini sıkıca örmüştü. "1 ayda yapacağımız şeyleri 1 gün içerisinde banyo da yaptık."
"hayır bak seninle duşa girmiştim hatırlıyor musun? işte bunu onun telafisi say." hyunjin jeongini ikna etmeyi denerken jeongin sadece göz devirebilmişti, "neyse ben konuşmuyorum seninle şimdi susar mısın uyuyacağım." jeongin acıyan kalçasıyla zar zor arkasına dönmeyi denemiş fakat başaramamıştı, Hyunjin gülmemek için dudaklarını birbirine bastırmış kendi içinde bir savaş vermeyi deniyordu.
"gülme!" demişti jeongin bebek gibi mızmızlanırken. Hyunjin kendini tutamamış ve istemsizce gülmeye başlamıştı. "hyunjin! biraz daha gülersen koltukta uyursun bak." hyunjin kendini toparlamıştı, "tamam, tamam gülmüyorum bak hadi sarıla sarıla uyuyalım."
"hayır sarılma bana git o kız kimse ona sarıl, aklıma geldikçe sinirleniyorum!" jeongin kaşlarını çatmıştı. Hyunjin şu an jeongini tam bir bebek olarak görüyordu ve kendisine kızgın olmasa onu mıncırabilirdi. "ya beni dinlemiyorsunki ayrıca sandığın gibi bir durum yok."
"banane şimdi sus artık uyumak istiyorum." jeongin gözlerini kapatmıştı. Hyunjin ise derin bir nefes vermişti, "nasıl olsa sabah konuşacağız." demiş ve arkasını dönmüştü. Jeongin tek gözünü açmış ve ona sırtını dönen çocuğa bakmıştı. Bir süre nasıl olsa sarılır diye beklerken hyunjin hiçbir şey yapmamıştı.
jeongin diğer gözünü de açmış hyunjinin sırtını sarsmıştı. Birkaç sarsmanın ardından hyunjin oflayarak ona dönmüştü, "noldu yine?" jeongin kaşlarını çatmıştı, "sarılsana bana." hyunjin istemsizce gülmüş ve kolunu jeongin'in beline sarmıştı. Jeongin memnun bir şekilde gözlerini kapatmıştı.
hyunjin bir süre sevgilisini izlemiş ve uyuduğuna emin olduktan sonra yanağını öpmüştü, "seni seviyorum."
■ ■ ■
"minho bekle lütfen." minho elinden geldiğince uzaklaşırken jisung peşini bırakmamış nereye giderse gitmişti. Minho en sonunda pes etmiş ve ona dönmüştü, "ne var, ne? nasıl öpüştüğünüzü falan mı anlatacaksın? arkandan ne güzel işler çevirdik falan mı diyeceksin?"
"minho sana açıklamaya korktum." diyebilmişti jisung. "bana doğru düzgün açıklama yapmadınki! aldattım dedin. Sana sordum, sana dedimki bana düzgünce anlat bir çaresini bulurduk ben seni yine affederdim ama sen sustun. Az önce ne kadar küçük düştüğümden haberin var mı senin?"
"özür dilerim, çok özür dilerim." jisung adeta minhoya yalvarıyordu ama minho pek oralı olacak gibi durmuyordu, "jisung...bak sadece bana zaman ver tamam mı? bir süre ayrı kalsak, ikimiz için iyi olucak." tamam mı?" minho bir şey söylemeden ortamı terk etmiş ve arkasında pişman bir jisung bırakmıştı.
o sırada ryujin ve yeji yolda sessiz sessiz yürüyorlardı. "sana şans vermek istiyorum yeji ama her defasında bunu mahvediyorsun." yeji bir şey dememiş bakışlarını yoldan ayırmamıştı, "bak yeji..." ryujin yejinin elini tutmuş ve onu durdurmuştu, "bunu halletmemiz gerek. Şımarık bir kız çocuğu gibisin."
"tek hatalı ben değilim. Sen değil miydin sırf abime gıcık olduğun için o ses kaydını alan? şımarık kız çocuğu sensin." demişti yeji kendini savunurcasına. "bak bizimki hemen olacak bir şey değil. Öylesine bir şeydi belki de."
"bana yaklaşan sendin. Randevu isteyen de sensin. Beni suçlu konumuna düşürmek dışında hiçbir şey yapmıyorsun."
"evet ben istedim çünkü ciddiydim. Seni kullanmadım ama bana farklı yaklaşan sensin."
"benim yerimde olsan sen de o an öyle düşünürdün. Jisung konusunda haksız olduğumu kabul ediyorum ama bunları yapmamın nedeni sensin, bu durumda burda tek bir suçlu yok."
ryujin derin bir nefes vermiş ve yejiyle göz teması kurmuştu. En sonunda yeji kaşlarını çatmış neden böyle baktığına anlam verememişti, "neden öyle bakıyorsun?"
ryujin yejinin çenesini tutmuş ve kendine çekip dudaklarını birleştirmişti. Yeji bir an afallasa da karşılık vermiş böylece ilk öpüşmelerini gerçekleştirmişlerdi.
■ ■ ■
"hyunjin aç şu telefonu artık!" jeongin uykulu uykulu hyunjini dürtmeye başlamış ama hyunjin uyumaya devam etmişti. "bebeğim boşver çalar çalar susar." hyunjin gözlerini açmadan konuşmuş ve jeongine daha sıkı sarılmıştı. Telefon tam susmuşken tekrar çalmış ve jeongin sinirle hyunjini yataktan itmişti, "telefonu susturmadan dönme."
hyunjin yere düşmenin acısıyla yüzünü buruşturmuş ve zar zor gözlerini açıp telefonunu almıştı. Arayana baktığında ısrarla arayan kişinin chan olduğunu fark etmişti. Düştüğü yerden kalkmış ve aşağı inip chanı geri aramıştı, "umarım sevgilimle olan uykumu bölmenin geçerli bir sebebi vardır."
"ben çok kötü boka battım."
"noldu lan?"
"lisede sürekli gittiğimiz parkın oraya gelsene."
"peki birazdan görüşürüz."
hyunjin telefonunu kapatmış ve oflayarak yukarı çıkmıştı. Yatağa geri dönmüş ve sevgilisinin yanağına bir sürü öpücük bırakmıştı, "bebeğim ben gidiyorum." jeongin ters bakışlarıyla gözünü açmıştı, "nereye?"
"chan'ın biraz derdi varmış sanırım, onunla konuşacağım ama dönünce seninle ilgileneceğim söz." hyunjin dudaklarını jeonginle buluşturmuş ve kısa bir öpücükten sonra ayrılmıştı. Yataktan kalkıp dolabın içinden giyeceği kıyafetleri ayarlamıştı.
"sabah sevişmesi yapabilirdik." demişti jeongin uykulu uykulu. Hyunjin üzerini değiştirirken sırıtmıştı, "öyle bir şey yaşanmayacağını ikimiz de biliyoruz."
"çabuk dön ve yakışıklı olma."
"emredersiniz." hyunjin gitmeden jeongini tekrar öpmüş ve gerekli işlerini halletikten sonra evden çıkmıştı.
chan'ın dediği parka geldiğinde chan çoktan bankta oturmuş onu bekliyordu, "lütfen başını büyük bir belaya sokmamış ol." chan derin bir nefes vermişti, "jisoo..."
hyunjin kaşlarını çatmıştı, "lütfen kötü bir şey yapmadım de jeonginden bir şey saklayamam bak." chan derin bir nefes vermişti, "hyunjin sana bir şey soracağım ve bana doğru cevap vereceksin tamam mı?"
"tamam, sor."
"seungmin benden mi hoşlanıyor?" chan'ın sorusuyla hyunjin öksürmeye başlamıştı. "hyunjin bana doğru bir cevap ver." hyunjin yutkunmuş ve bir süre duraksamıştı, "nerden çıkardınki bunu?"
"bir şey oldu seungminle kafa dağıtmaya gitmiştik sarhoş oldu ve bana birinden hoşlandığını söyledi." hyunjin eliyle yüzünü kapatmıştı. Chan ise cümlesine devam etmişti, "buraya kadar her şey normal. Kafayı iyice buldu sonra beni tanımıyor gibi davrandı ve bana "biliyor musun chan diye bir arkadaşım var ama arkadaşım değil lisenin ilk senesinden beri ondan hoşlanıyor ama bu bir sır kimseye söyleme tek hyunjin biliyor" dedi."
hyunjin ensesini kaşımıştı, "şimdi şöyle...evet-evet doğru ama gerçekten sana kötü hiçbir şey yapmadı her zaman içinde tuttu sana açılacaktı ama sen jisooyla sevgili olduğunu söyleyince vazgeçti. Yine de mutlu olman için susmaya devam etti aranızı bile yapmayı denedi."
chan duyduklarıyla şaşırmıştı. Bunları hiçbir şekilde beklemiyordu, "4-5 yıldan bahsediyoruz hyunjin, neden bir şey yapmadı?"
"ne yapsaydı? her gün jisoodan bahsediyordun. 3 kelimenden 2si jisooyla ilgiliydi. Seungmin'in ne kadar üzüldüğünü ben biliyorum. Bunlara rağmen her zaman senin iyiliğini istedi. O çocuk istese aranızı bozar, senden uzaklaşırdı ama yapmadı." hyunjin seungmini savunmaya geçmişti çünkü arkadaşının ne çektiğini gayet iyi biliyordu.
"sarhoşken söylediklerini hatırlamıyor gidip yüzüne de söyleyemiyorum. Ne yapacağım ben şimdi?" chan çaresizdi. Bunca zaman sonra arkadaşının ondan hoşlandığı öğrenmesi onu şaşırtmıştı.
"jisooyu seviyor musun?" hyunjin'in sorusu çok netti. Chan biraz durakmıştı, "evet...ama-ama arkadaş olarak yani eskisi gibi bir durum söz konusu değil zaten ben istesem de olmaz."
"nasıl olmaz?"
"sanırım momoyla aralarında bir şey var ama sakın benden duymadın tamam mı?" chan panikle söylemişti bunu. Hyunjin ise bu haberle keyifle sırıtmıştı, "peki...seungmin?"
chan düşünmüştü çünkü bu sorunun cevabını kendisi de bilmiyordu, "bilmiyorum...hiçbir fikrim yok. Hiç bu denli bakmamıştım ona hep arkadaşım olarak düşündüm." hyunjin dudaklarını birbirine bastırmıştı, "ben de öyle sayılırdım ama gözlerin bir süre sonra gerçekleri görüyor."
"önce ne istediğine karar ver sonra seungminle konuş ve sonuç ne olursa olsun onu üzme chan çünkü her gece ne kadar ağladığını ben biliyorum."
chan öğrendikleriyle kendini biraz suçlu hissetmeye başlamıştı. Kafasını karıştı hem de çok fazla. Hyunjin gitmek için ayaklanmıştı, "şimdi benim minik bebeğimin yanına gitmem gerekiyor çünkü kendisini dün gece fazlaca yordum şu an ilgi beklediğine eminim beni eve almaz sonra."
chan gülümsemişti, "peki konuşuruz sonra."
"iyi düşün chan ve geri dönüşü olmayacak hatalar yapma." hyunjin arkadaşına söylemesi gerekenleri söyledikten sonra sevgilisinin yanına gitmek için chan'ın yanından ayrılmıştı.
eve döndüğünde jeongin hâlâ yatıyordu. Üstündekilerden kurtulmuş ve jeongin'in yanaklarını tekrar öpmüştü. Jeongin yüzünğ buruşturmuştu, "ellerin buz gibi ya üşümedin mi hiç?"
"ısınmak için senin yanına geldim işte." hyunjin'in şirinlik yapmasına jeongin gülerek göz devirmiş ve ısınması için ona sarılmıştı, "chan hyunga nolmuş?"
"önemli bir şey değil. Yakında öğrenirsin zaten." jeongin aldığı cevapla kafasını sallamıştı, "seni yataktan ittim ya kıçın acıyor mu?" hyunjin jeongin'in sorusuyla gülmüştü, "seninki kadar acımıyor bence."
"bir gün ben üstte olursam görürsün."
"imkansız."
"sen öyle san."
hyunjin durumdan faydalanmak istemiş ve jeongine iyice yaklaşmıştı, "ben gitmeden önce dediğin şeyi hatırlıyor musun?" jeongin hatırlamamazlıktan gelmeye başlamıştı, "yoo hatırlamıyorum. Uyuyordum ben yalan söyleme."
"bakıyorum da hemen savunmaya geçtin, sabah sevişmesi diyorsun hani."
"2 hafta sevişmeyeceğim seninle şimdi susar mısın?"
hyunjin'in şeytani fikirleri aklına yerleşmeye başlamıştı, "bir oyuna var mısın jeongin?" jeongin kaşlarını çattı, "ne gibi bir oyun?"
"madem 1 hafta sevişmeyeceğiz o zaman şöyle bir şey yapalım. 1 haftanın sonuna kadar kim dayanırsa kaybeden diğerinin istediklerini yapmak zorunda. "
"o ne ya öyle çocuk muyuz biz?"
"noldu jeongin korktun mu?"
"ne korkucam? tamam, tamam kabul 1 haftanın sonunda kim kaybederse kazananın istediğini yapacak."
hyunjin keyifle gözlerini kapatmıştı. Hyunjin kaybetmeyeceği iddialara girmezdi. Jeongin hyunjin'in onu baştan çıkarmak için elinden geleni yapacağını da biliyordu ama jeongin de boş durmayacaktı tabii.
■ ■ ■
bahisleri açıyorum
jeongin kazanır diyenler
hyunjin kazanır diyenler
ve eğer kim kazanırsa karşı tarafa ne yaptırsın beyin fırtınalarınızı bekliyorum🏃🏻♀️