" m.maf" agad naalimpungatan si Mafe nang madinig ang boses ni Jema.. Dali dali naman siyang napabangon at agad na nilapitan ang kapatid..
" Ate kamusta ang pakiramdam mo?? Okay ka lang ba?? May masakit ba sayo??" Punong puno nang pag aalalang turan ni Mafe..
" Si Deanna??" Imbes na sagutin ang kapatid ay si Deanna agad ang hinanap ni Jema..
" She's not here and she never visited you simula nang maisugod ka sa ospital" sagot ni Mafe..
" Alam ba niyang na ospital ako??" Tanong ulit ni Jema..
" Ofcourse she knew.. i flooded her with text.. Nag message din ako through messenger.. But she didn't respond kahit isang letrang "K" lang" sarcastic na sagot ni Mafe.. well it's true.. Kanina pa niya minimessage si Deanna pero wala siyang natanggap na reply dito kahit isa..
" can you call her again Maf ?? I want to talk to her please" Jema pleaded.. Napabuntong hininga nalang naman si Mafe at nakaramdam nang awa sa kapatid..
" Okay I will.."
Agad namang d.nial ni Mafe ang number ni Deanna pero nadidiritso lang sa voicemail ang tawag niya..
" Hindi talaga siya sumasagot ate.." saad ni Mafe.. Hindi naman nakaligtas sa paningin niya ang biglang pag lungkot nang mukha nang ate niya..
" Ummm.. I'll call ate Bea nalang.. baka magkasama sila" saad ni Mafe..
" No need Maf.. Alam ko namang galit si Deanna.. for sure ayaw niya akong makita" malungkot na saad ni Jema.. Magsasalita pa sana si Mafe pero muli itong nagsalita..
" Ummm.. You can go Home na muna Maf.. Matutulog nalang din muna ako.. Don't worry about me.. okay lang ako" saad ni Jema bago siya tinalikuran at nagtalukbong nang kumot..
.
.
.
.
.
.
.
.
It's been a week simula nung makalabas nang ospital si Jema at sa loob nang isang linggong iyon ay never niyang nakita si Deanna.. Wala din siyang ideya kung nasan ba talaga ito..
" Jessica hija bumaba kana daw sabi nang mom mo at kakain na" tawag sa kanya nang kasambahay nila..
" Ummm.. Hindi po ako kakain nang" sagot ni Jema habang nakatingin lang sa labas nang bintana.. Hindi naman na siya pinilit nito..
" isang linggo ka nang ganyan Jessica.. Hindi niyo din sinasani sa amin nang Daddy mo kung ano bang problema.. Tsaka it's been a week since umuwi ka dito at ni anino ni Deanna ay wala kaming nakikita.. ano bang nangyayari hah hija??" This time ina na niya ang kumausap sa kanya..
" Nothing mom.. hindi lang po talaga ako gutom.." depensa ni Jema..
" Maaaring hindi ka gutom pero kailangan mo pading kumain kasi di ka na nag iisa Jema.. May bata kang dapat alagaan diyan sa sinapupunan mo.. This time I won't allow you to skip Dinner.. Di kana nga nag breakfast at nag lunch di ka pa mag hahapunan" pangaral nang ina niya..
Agad namang nakaramdam nang konting guilt si Jema.. Napabayaan na kasi niya ang batang nasa sinapupunan niya na walang ka muwang muwang sa mga nangyayari..
" Kung may problema ka.. kayo ni Deanna don't hesitate to tell us dahil baka may maitulong kami nang Dad mo" pag aalo nang ina niya sabay akap sa kanya at pinahidan ang luhang di manlang niya napansin na tumulo na pala..
" Tara na sa baba.. your Dad and sister are waiting" aya nang ina niya .. Napatango lang naman si Jema at sumunod na dito..
Habang pababa nang hagdan ay dinig na dinig nila Jema ang tawanang nangyayari sa baba.. Bigla namang kumabog ang dibdib ni Jema..
" Andito siya??"
" Antagal niyo namang bumaba.. Gutom at pagod si Deanna sa byahe" Puna nang ama niya..
Umiiyak naman sa tuwang napaakap si Jema kay Deanna..
"babe.. Ikaw nga" mangiyak ngiyak na turan ni Jema sabay haplos sa pisnge ni Deanna..
" shhh.. don't cry.. I'm sorry dahil iniwan kita nang hindi nakaka pagpaliwanag .. Pangako pakikinggan na kita and whatever happens hinding hindi na kita iiwan". Sagot ni Deanna sabay halik sa noo ni Jema..
" Di naman halatang na miss niyo ang isa't isa ah" tukso ni Mafe dahilan para mapabitiw sa pagkakaakap kay Deanna si Jema..
" Hayaan mo na sila Ma. Fe at mahigit isang linggo din silang di nagkita" suway nang ina nila kay Mafe..
" Alam mo ba Deanna anak nagmukmok iyang si Jessica dahil sa isang linggo kang di nagpakita.. Inaaway na nga yan nang mommy Em mo kasi kelangan pang pilitin para kumain" saad naman nang ama nila Jema..
" Sorry po Daddy John.. may inasikaso lang po ako sa Cebu.. sa sobrang busy ko eh hindi ko na nagawang magpaalam kay Jema" hinging paumanhin naman ni Deanna..
" Naku kaya pala.. Nagtampo pala itong panganay ko.." natatawang sabat naman nang matanda..
Their Dinner went well at napuno naman nang tawanan ang hapag kainan sa pasimuno ni Mafe.. Walang paglagyan naman ang tuwang nararamdaman ni Jema dahil sa pagbabalik ni Deanna..
" Ang mabuti pa hija eh umakyat na kayo para makapag pahinga nadin itong si Deanna.." saad nang ina nila Jema na agad namang sinang ayunan nang dalawa..
.
.
.
.
.
.
" hey ba't gising kapa??" Tanong ni Deanna sa nakatitig lang sa kanya na si Jema..
" Ayokong matulog baka pag gising ko wala kana naman.." malungkot na saad ni Jema..
" Hey.. I won't leave okay?? Di na kita iiwan pangako" Deanna assured before planting a soft kiss on Jema's forehead..
" Matulog na tayo okay??" Dagdag pa ni Deanna.. napatango lang naman si Jema..
*** Kinabukasan ***
Ngiting ngiti na nagising si Jema.. She was excited to see Deanna but her smile immediately faded upon seeing an empty space beside her..
" Panaginip lang ba ang lahat??" malungkot na tanong ni Jema sa sarili.. Hindi niya maiwasang maluha dahil sa inakala niyang gigising siyang katabi si Deanna pero wala ito..
" Hey babe.. why are you crying??" Agad napaangat nang tinhin si Jema at sumalubong sa kanya ang nag aalalang mukha ni Deanna..
" Totoo ka?? Hindi ako nananaginip?? Hindi mo ako iniwan??" Sunod sunod na saad ni Jema..
" Ofcourse totoo ako.. at nangako ako sayong hinding hindi na kita iiwan diba?? Stop crying na okay?" Nakangiting saad ni Deanna sabay pahid sa mga luha ni Jema..
" Thank you babe.. natakot lang ako kasi pagka gising ko wala kana sa tabi ko" mangiyak ngiyak na saad ni Jema.. Agad naman siyang inakap ni Deanna at inalo..
.
.
.
.
.
.
.
.
" Good morning fam" nakangiting bati ni Jema sa pamilya niya habang akbay akbay ni Deanna pababa nang hagdan..
" Saya natin ate ah" saad ni Mafe.. nakangiti namang napabaling si Jema kay Deanna..
" Siyempre kasi andito na ang happy pill ko" Sagot ni Jema which made Deanna smile..
" Babalik ba kayo sa unit niyo hija??" Jema's mother asked..
" Ummm.. Actually po kung okay lang sana sa inyo eh gusto ko na dumito muna kami ni Jema.." saad ni Deanna sabay baling kay Jema..
" Gusto ko po kasi na may makasama siya kapag wala ako Mommy Em" dagdag pa nito..
" Well walang problema iyon hija.. gusto ko din namang gabayan si Jema sa pag bubuntis niya" sagot naman nang Mom ni Jema..
.
.
.
.
.
.
" Dude" agad napabaling si Deanna sa tabi niya nang buglang magsalita si Mafe..
" Oh Maf" bati niya dati..
" I never thought I'd see my sister smile and laugh that way again.. Thank you for giving her another chance" saad ni Mafe habang nakatingin sa direksyon nang kapatid na masayang nakikipag kwentuhan sa ina nila... Napangiti lang din naman si Deanna habang nakatingin din sa dalawa..
" What made you change your mind??" Tanong ni Mafe at seryoso siyang tinitigan..
" Well.. pinuntahan ako ni Ate Jia sa Cebu.. she talked to me and knocked some sense.." nakangiting saad ni Deanna at inalala ang naging pag uusap nila ni Jia..
*** Flashback***
" Deans..."
" Ate Ji? Pano mo nalaman na nandito ako?" Nagtatakang bungad ni Deanna kay Jia..
" pinilit ko si Michelle" saad ni Jia.. Agad namang binalingan nang masamang tingin ni Deanna si Michelle..
" Bakit ka nga pala nandito ate??" Tanong ni Deanna dito..
" Di na ako magpapaligoy ligoy pa.. gusto ko lang sanang bigyan mo nang isa pang chance si Jema.. I know nasaktan ka sa nalaman mo lalo pa't itinago niya ang pag bubuntis niya.. But believe me Deans hindi din naman iyon ginusto ni Jema" paninimula ni Jia.. nanatili namang tahimik pang si Deanna..
" I should be blamed also kasi pumayag akong ihatid ni Ricci si Jema.. Hindi ko din naman inaasahan na ganito ang mangyayari lalo pa't mahigit limang taon nadin simula nung maging kayo ni Jema at nagsimula mag move on si Ricci.." dagdag pa ni Jia pero hindi padin nagsalita si Deanna..
" I just want to let you know na naospital si Jema nung araw na iniwan mo siya.. Dinugo kasi siya dahil sa sobrang stress.. Nalaman ko din kay Mafe na hindi na ito kumakain nang maayos at lagi nalang natutulala.. Andito ako para magbakasakaling mapabago ko ang isip mo.. Sana patawarin mo na ang kaibigan ko" Mahabang turan ni Jia.. Hindi na niya inantay pang sumagot si Deanna at umalis na ito..
*** End of Flashback***
" I should thank Ate Jia pala" nakangiting turan ni Mafe..
" Ang totoo kasi niyan nung nalaman ko kasi ang tungkol sa pinagbubuntis ni Jema wala nang pumasok pa sa isip ko kundi kung pano ko tatakasan ang reyalidad.. Ang hirap kasing tanggapin nang ideyang niloko ako nang Ate mo eh.. At talagang si Ricci pa talaga ang ama nang pinagbubuntis niya.. Tapos nalaman ko pa na alam niyo ni Ate Jia ang tungkol dito.. I felt betrayed.. Hindi ko alam kung pano ko i aabsorb ang mga nalaman ko nun kaya I chosed to runaway.." Mahabang turan ni Deanna..
" Actually I also realized na tama ang Dad ko.. Mas mahigit ang pagmamahal ko kay Jema kaysa sa doubt at sakit.. Narealize ko na hindi ko kayang mawala si Jema sa akin.. Sabi nga ni Dad if I truly love her kailangan ko siyang patawarin at tanggapin kahit an ano man ang nagawa niyang pagkakamali" Dagdag pa ni Deanna..
" What's going on guys?? Ang seryoso niyo naman ata" bungad ni Jema sa dalawa..
" We were talking about you babe.. kinikwento lang ni Mafe kung gano ka ka patay na patay sa akin" nakangising turan ni Deanna which made Jema slapped her playfully..
" I'm happy seeing you this way guys.. I hope mas tumatag pa ang pagsasama niuo despite all the challenges and struggles you've been through" punong puno nang emosyong saad ni Mafe.. She's genuinely happy kasi she'd witness every struggles na napagdaanan nang dalawa.. not to mention that she was also part of those struggles..
___________________
Short update..
BITIN!!! ALAM KO...
____________________
Lame.. Ni revise ko.. di ako ma satisfy sa una kong update🤣