" m.maf" agad naalimpungatan si Mafe nang madinig ang boses ni Jema.. Dali dali naman siyang napabangon at agad na nilapitan ang kapatid..
" Ate kamusta ang pakiramdam mo?? Okay ka lang ba?? May masakit ba sayo??" Punong puno nang pag aalalang turan ni Mafe..
" Si Deanna??" Imbes na sagutin ang kapatid ay si Deanna agad ang hinanap ni Jema..
" She's not here and she never visited you simula nang maisugod ka sa ospital" sagot ni Mafe..
" Alam ba niyang na ospital ako??" Tanong ulit ni Jema..
" Ofcourse she knew.. i flooded her with text.. Nag message din ako through messenger.. But she didn't respond kahit isang letrang "K" lang" sarcastic na sagot ni Mafe.. well it's true.. Kanina pa niya minimessage si Deanna pero wala siyang natanggap na reply dito kahit isa..
" can you call her again Maf ?? I want to talk to her please" Jema pleaded.. Napabuntong hininga nalang naman si Mafe at nakaramdam nang awa sa kapatid..
" Okay I will.."
Agad namang d.nial ni Mafe ang number ni Deanna pero nadidiritso lang sa voicemail ang tawag niya..
" Hindi talaga siya sumasagot ate.." saad ni Mafe.. Hindi naman nakaligtas sa paningin niya ang biglang pag lungkot nang mukha nang ate niya..
" Ummm.. I'll call ate Bea nalang.. baka magkasama sila" saad ni Mafe..
" No need Maf.. Alam ko namang galit si Deanna.. for sure ayaw niya akong makita" malungkot na saad ni Jema.. Magsasalita pa sana si Mafe pero muli itong nagsalita..
" Ummm.. You can go Home na muna Maf.. Matutulog nalang din muna ako.. Don't worry about me.. okay lang ako" saad ni Jema bago siya tinalikuran at nagtalukbong nang kumot..
.
.
.
.
.
.
.
.
It's been a week simula nung makalabas nang ospital si Jema at sa loob nang isang linggong iyon ay never niyang nakita si Deanna.. Wala din siyang ideya kung nasan ba talaga ito..
" Jessica hija bumaba kana daw sabi nang mom mo at kakain na" tawag sa kanya nang kasambahay nila..
" Ummm.. Hindi po ako kakain nang" sagot ni Jema habang nakatingin lang sa labas nang bintana.. Hindi naman na siya pinilit nito..
" isang linggo ka nang ganyan Jessica.. Hindi niyo din sinasani sa amin nang Daddy mo kung ano bang problema.. Tsaka it's been a week since umuwi ka dito at ni anino ni Deanna ay wala kaming nakikita.. ano bang nangyayari hah hija??" This time ina na niya ang kumausap sa kanya..
" Nothing mom.. hindi lang po talaga ako gutom.." depensa ni Jema..
" Maaaring hindi ka gutom pero kailangan mo pading kumain kasi di ka na nag iisa Jema.. May bata kang dapat alagaan diyan sa sinapupunan mo.. This time I won't allow you to skip Dinner.. Di kana nga nag breakfast at nag lunch di ka pa mag hahapunan" pangaral nang ina niya..
Agad namang nakaramdam nang konting guilt si Jema.. Napabayaan na kasi niya ang batang nasa sinapupunan niya na walang ka muwang muwang sa mga nangyayari..
" Kung may problema ka.. kayo ni Deanna don't hesitate to tell us dahil baka may maitulong kami nang Dad mo" pag aalo nang ina niya sabay akap sa kanya at pinahidan ang luhang di manlang niya napansin na tumulo na pala..
" Tara na sa baba.. your Dad and sister are waiting" aya nang ina niya .. Napatango lang naman si Jema at sumunod na dito..
Habang pababa nang hagdan ay dinig na dinig nila Jema ang tawanang nangyayari sa baba.. Bigla namang kumabog ang dibdib ni Jema..
" Andito siya??"
" Antagal niyo namang bumaba.. Gutom at pagod si Deanna sa byahe" Puna nang ama niya..
