Chapter 50.
Comeback.
It's been two months when that day happened. It was all fresh inside my mind.
Tulala si Cheeny. Iyak nang iyak si Mama. Wala akong magagawa. I want this. I want Eriberto in jail.
"Sunshine." Lumingon ako kay Ranz ng tawagin niya ako.
"Yes?" Pilit ang ngiti ko nang harapin siya.
"I know what are you feeling right now. Don't wear that fake smile to me." Nawala ang ngiti ko sa sinabi niya.
"Galit na galit ako kay Eriberto, yes. But Mama and Cheeny, naaawa naman ako sa kanila."
Biglang lumapit sila Mama sa upuan namin ni Ranz. Napayuko ako kasi di ko alam kung paano sila haharapin.
But I know I'm right, it's just that, maybe they thinking I just destroyed their family.
"Anak..."
Huminga ako ng malalim bago tumingin kay Mama.
"Hmm?" Matatae ata ako rito sa kaba.
"Ayos ka lang ba?"
Nagulat ako. Ganyan ba reaksyon niya? Di ba siya magagalit sa akin?
"Po?" Di makapaniwalang tanong ko.
"Ayos ka lang ba?" Ulit niya.
Dahan dahan akong tumango. "Di ba po... Ako dapat ang magtatanong niyan?"
"Kayo Ma? Galit ka ba sa akin?"
Umiling ito. Doon ako nakahinga nang maluwag-luwag. Si Cheeny kaya?
"I stand justice. Di ko tino-tolerate ang mga ganong act kahit na asawa ko siya, I stand for justice."
Umiyak na ako sa harapan niya. I finally gave justice to my Tatay.
"Ate Kath..."
Napatingin ako sa umiiyak na si Cheeny. Niyakap ako nito at humagulgol. Niyakap ko siya pabalik at hinagid ang buhok na.
"Sorry Cheeny." Paghingi ko ng tawad.
"Si Daddy." Humigpit pa lalo ang yakap niya sa akin.
"Sorry Cheeny." Umiling iling ito.
"Wala kang kasalanan. Biktima ka lang din. Pero si Dad, I'll miss him." Humihikbi ito.
Napangiti ako nang maalala ang araw na yon. That day was satisfying yet sad. Nabigyan ko na nang hustisya ang pagkamatay ni Tatay.
After 13 years, I'm done with my own case.
Napataas ang kilay ko nang tumatawag na naman si Ranz. Nilalandi na naman po ako nito since matapos ako kay Tatay.
"Ano na naman?" Patanong ko agad na simula.
"Ouch, I'm hurt Sunshine. Ganyan ka na ba bumati sa soon to be husband mo?"
"Magtigil ka nga." Nag-iinit na naman ang pisngi ko dahil sa kanya.
"Sorry can't help it. Ganda mo kasi." Napalaki ang mata ko kilig. Huminga ako ng malalim to relax.
"I know na maganda ako. Bakit ka ba napatawag?"
"Yayayain kita mag dinner date mamayang gabi. Sunduin kita."
"What time?" Tutal wala naman akong gagawin for tonight at libreng pagkain pa‘to.
"Yes! Tonight at seven pm. Sunduin kita mga six thirty."
"Okay okay."
"Bye Sunshine!" Umiling ako. "Bye."
Tumingin ako sa relo ko at alas tres pa lang. Tumingin din ako sa sched ko na may isa pa pala akong meeting this four pm.
Bakit nga ba ako napasok sa pag la-law? Sabog brain cells ko lagi ’eh.
Natapos na lahat ng meetings ko. Tumingin ako sa orasan ng opisina ko at mag-a-ala-sais na.
Inayos ko na ang lahat ng gamit ko para maka-uwi na ako. Nakauwi ako nang matiwasay. Umupo muna ako saglit at nag-isip ng susuotin.
Dress? Syempre. Backless? Nope. Off shoulder? Lalong nope. Puff slevees? Tama yan na lang.
Naglinis muna ako nang katawan at kinuha na ang blue-puff-sleeves-dress sa closet. Pinaresan ko ito ng sandals at kinuha ko na ang wallet ko. Naglagay din ako ng clip na maple leaf na sobrang cute.
Tumingin akong salamin at doon nag-si-si-ikot. Hinawak hawakan ko pa ang dress na parang princesa at yumuko yuko pa ako sa salamin. Natawa ako sa ginagawa ko.
Napakagat ako ng labi nang marinig na may doorbell sa condo. Nagpabango muna ako bago ito buksan at doon bumungad si Jevier. Huh?
"Jevier? Anong ginagawa mo dito? Si Ranz ba nasaan?"
"Hi Kath. I'm Jevier at nandito akk para sumduin kita." Kumindat pa ito sa akin. Napa face palm na lang ako.
"Anong pakulo na naman ni Ranz ‘to?" Tanong ko.
His lips form into a thin line and then he wink. Tinaasan ko lang ito ng kilay.
"Secret no clue. Sumabay ka na lang sa pakulo ni Ranz."
Pumunta na kaming kotse niya at pinag-drive niya ako papuntang resto. Nakarating kami doon pero madilim.
"C'mon. Ladies first."
"Huh? Bakit ang dilim?" Tanong ko kay Jevier.
Nagkibit balikat lang ito. Umiling ako kasi napaghahalataan ko na talaga sila.
Pina-una ako ni Jevier. Habang naglalakad ako papasok ay may nagsuot sa akin nang piring.
What?!
"Wag mong tanggalin yan Ate." Rinig kong sabi ni Cheeny.
"Nandito ka rin?" Bulong ko.
Wala akong narinig na salita kaya nakatayo lang ako dito kung saan ako natigil. Maya maya pa ay may narinig akong tugtog na alalang alala ko.
Bangin ka ba?
Kase? Kase?~
Nahuhulog na ako sayo naman kase.
Unggoy ka ba?
Kase? Kase?~
Sumasabit ka sa puso ko. Naman kase.
Pustiso ka ba?
Kase? Kase?~
You know I can't smile without you.
Pagod na pagod na ako.
Maghapon ka na kaseng tumatakbo sa isipan ko.
Kase naman, kase~.
Mahal kita...
Bumilis ang tibok nang puso ko at naka-focus lang ako sa nakanta. I know it's Ranz. Kahit nakapiring ako alam na alam ko na ang boses niya.
Biglang may humawak sa kamay ko at inalalayan akong lumakad. Sa hawak pa lang niya ay alam na alam ko na.
Ranz.
Tinatanggal niya na ang piring sa mga mata ko. Nag afjust muna akk sa liwanag, nung nakapag-adjust ako bumunga sa akin ang nakangiting mukha ni Ranz.
Ang gwapo ni Ranz ngayon. Nakaputi siyang long sleeve na nakatupi hanggang braso, ang buhok naman niya ay gulo gulo pero ang gwapo niya don. Naka-black na slacks at naka sapatos na pang opisina.
Ang gwapo. Ang bango.
"Baka naman matunaw ako niyan." Nabalik ako sa wisyo nang magsalita siya.
Nag init qng pisngi ko kasi nahuli niya akong nakatulala sa kanya. Napalunok ako at napatingin sa baba.
"You look perfect tonight Kath." Sabi niya. Hinalikan niya ang likod ng kamay ko.
Sweet.
"Ano bang pakulo ito. Akala ko ba dinner dinner lang?" Pabiro kong saad.
"Anong dinner lang? Di ako makukuntento diyan."
Huh?
"I will make you mine tonight." Bigla itong lumuhod sa harapan ko.
Napalaki ang mata ko at napa-atras ako sa gulat. Nasapo ko na rin ang bibig ko.
"A-are you p-proposing?" Kabang sabi ko.
Di ako ready!
"No, this is just a promise ring. Kath, I know we face our consequences together and we fight for it. Gusto na kita mula college pa lang, no, mula sa Hidden Valley pa lang."
Maiiyak ba ako nito or what? I'm speechless.
"Kath, if you are saying yes, then wear it and if you are saying yes, then wear it too. Choose."
Huh?
"Nasaan ang pamimilian?" Taka kong saad.
"Wala. Wala ka talagang choice. Sa akin lag ang bagsak mo."
Enebe!
Napatingin ako sa likod ni Ranz at nandoon pala sila Vincent, Mama, Jevier, Cheeny at ang buong pamilya ni Ranz.
Nag thumbs up sa akin sila Mama at Cheeny na may ngiti rin sa labi. Si Vincent naman nakatingin na may pagtutukso.
"Kath, nangangalay na ako. Say yes."
Napatawa ako. Napapikit ako at doon nagsimulang tumango dahan dahan.
"Yes Ranz. Matagal na rin kitang inaantay mag ganyan."
Napasuntok ito sa hangin at mabilis na tumayo at sinuot ang promise ring sa akin.
"It's perfectly fit." Saad ko.
"I love you."
Ngumiti ako.
"I love you too."
After all these years, I deserve this.
______________________
Tonyjade.