Malay mo, Tayo (Completed)

Chapter Three

Unedited.

May, 2020.

Crush, one word na naging reason kung bakit nag decide ako to make iwas to ate Gia na. I researched na rin about it and it freaked me out that there's a possibility na magustuhan ko pa siya more than that, like the feelings of ate Gabb to ate Ella. I now understand kung bakit sinabi ni ate Gabb na dumadaan siya sa process. Process from crush to like to love and eventually get hurt.

May, June and July. Three months na kung bibilangin ang mga months ng mga pag iwas at pagtatago ko sa kanya. Si nanay ay nagtataka na rin sa mga ikinikilos ko pati na rin si ate Ella dahil hindi na ako pumupunta sa bahay nila. I'm scared na makita ko roon si ate Gia at mas lumala pa 'tong nakakainis na feelings na 'to.

Right now, nasa first stage palang ako at ayoko ng lumala pa 'to kaya hanggat kaya ko ay patuloy ko siyang iiwasan. Avoiding her in hopes that I can destroy any feelings I have for her. Unang-una ay dahil she's my ate. It's like an incest to me! Second, we both girls! I know na it's one of ate Ella's reasons kung bakit hindi niya magustuhan si ate Gabb. I'm not against to ate Gabb naman. It's just that, mas gusto kong mabuhay ng tahimik. Walang mag kwe-kwestyon sa pagkatao ko. Hindi ako huhusgahan ng mundo. At my young age, I already know the cruelty of our society. Hindi na ako inosente kung gaano kalupit ang mundo sa mga katulad nila.

It's just a phase, Frances. Mawawala rin 'to. Please, mawala ka!

..

August, 2020.

"Class dismissed." Ma'am Pinili said. Sana all pinipili!

After lumabas ni Ma'am nakakainggit dahil Pinili ay nagsimula na rin na mag ingay ang mga classmates ko habang kanya-kanya silang dampot ng mga gamit nila. Tumayo na rin ako para ayusin ang gamit ko pero kaagad nanlaki ang mga mata ko ng mapansin ang bloodstained sa white chair na inupuan ko.

"Shocks!" I immediately check my skirt at hindi nga ako nagkamali. It's also have a bloodstained! Kaya naman pala kanina pa sumasakit my lower abdomen. Ugh! Bakit ngayon pa?!

Mabilis akong bumalik sa pagkakaupo para hindi makita ng mga classmates ko ang bloodstained sa skirt ko. Wala pa naman akong dalang pad ngayon. Tsk! I'm so malas!

"Hey, Fran. Tara na!" Miho and Yzabel approach me na bahagya kong ikina-gulat.

"Ahm..." Nag isip ako ng sasabihin habang nakatunghay sa kanila. "Later pa ako u-uwi. Dadaan pa kasi ako sa library." Pinilit kong ngumiti kahit ang totoo ay parang gusto ko ng umiyak sa situation ko ngayon.

"Sige, mauuna na kami sayo." Sagot ni Miho saka sila magkasabay na umalis.

Iginala ko ang paningin sa buong room at napansin na ako na laang pala ang nandito ngayon. Nakahinga ako ng maluwag sa isipin na iyon. Hindi na ako mag wo-worry na may makakakita sa akin na classmates ko. Ang inaalala ko ay kung paano ako makakalabas ng classroom at ng school ng walang makakapansin ng stained sa skirt ko? Ngayon ko pinagsisisihan ang katamaran ko na magdala ng panyo. Palagi ko rin kasi itong namimisplace kaya hindi na laang ako nagdadala.

Naisip ko ang tissue na nasa bag ko kaya mabilis ko itong hinanap. Matapos itong makuha sa bag ko ay ginawa ko naman iikot ang skirt ko para punasan ang stained. May pandidiri ko itong pinunasan pero sumuko rin kaagad dahil hindi naman ito nakakatulong. Napansin ko rin ang mga stained sa iba't-ibang parts ng skirt ko. Siguro dahil paiba-iba ako ng pwesto sa pagkakaupo kanina.