CHAPTER 3🐧

41 0 0
                                    

There's sadness in every sunset🌇

🌺Untill we meet again

[P.s gusto ko lang sabihin guys na si khunpol ay si kong😊]
                                
                              ART POV

Nagising ako sa sinag ng araw na galing sa bukas na binta sa kwarto ko
Pangalawang araw na pala akong papasok sa eskwelahan pero felling ko mga isang buwan na akong pumapasok siguro gusto ko lang mag bakasyon kaya ganon
Nililigpit ko muna ang hinigaan ko bago ako mag ayos para maka pasok nako.

"art! Anak gising kana ba?" hay nako ayan nanaman yung maingay na boses ng mama ko
"opo mae nililigpit ko lang hinigaan ko at lalabas nadin ako"
"bilisan mo anak may nag hihintay sayo sa baba" sagot ni mama
Ha nag hihintay? Sino naman kayang mag hihintay sakin eh sa tagal tagal ko ng pumapasok sa eswkwelahan ni isang tao walang sumabay saking pumasok wala nga din akong kaibigan eh

Pagkatapos kong maayos kwarto ko ay agad agad akong bumaba para tignan kung sino ba yung nag hihintay sakin. Pag ka tingin ko sa sala ay laking gulat ko na makita ko si kong na may tinitignan sa sala,
si kong? bat naman sya pupunta dito ng gato kaaga eh kaka kilala lang namen kahapon.

"oh ikaw pala yan kong nakaka gulat ka naman bat pala ang aga mo pumunta dito?" tanong ko
"hehehe sorry gusto lang kita maka sabay pumasok" sagot nya habak kumakamot sa batok niya ang cute nya sa part nayon
"ahm sige ikaw bahala btw kumain kana ba?"
"oo na art nag bread and coffee nako kanina"
Sagot niya nang bigla pumunta si mama samen
"art yayain mo na kaibigan mo para mag almusal" sabi ni mama
"wag na po tita kumain napo ako kanina"
"sige na nak tara na nakapag handa nako sa kusina" pangungulit ni mama, ngiitian ko naman si kong para sumang ayon na at pumayag nadin sya

Nandito kami lahat sa hapagkainan bali pa circle kasi yung lamesa namen katabi ko si kong then katabi niya naman si p'mon at kaharap naman namin mae at pho
Si mama naman ay asikasong asikaso si kong kahit nahahalata ko na ba ayaw nya na eh pinipilit padin sya ni mama kumain pansin ko medyo skinny kasi si kong eh
"ahm nak ano nga pala pangalan mo?" tanong ni mama
"ako po pala si kongpob, kong nalang po tita" masayang sagot niya
"kailan at pano pala kayo nag kakilala ni art"
"kahapon lang po, nabangga niya po ako nung hinahanap niya room niya mabuti at magkaklse po kami."
"ah ansakit naman ng pagkikita niyo hahaha,
Ingatan mo anak ko kong ha ngayon lang kasi ako may nakilalang kaibigan si art eh"
"dont worry tita babantayan ko po ng maigi si art" bakit sa tuwing mag bibitaw si kong ng salita eh bigla nalang bumibilis tibok ng puso ko.

Nakatapos nako ma ligo at magbihis ng uniporme pagka punta ko sa sala nakita ko si p'mon at kong na seryosong nag uusap
Bigla akong sumabat sa pag uusap nila
"ah kong tara na baka maleate na tayo" pag yaya ko
"tara, ah p'mon salamat po sa advice" sabay nag ngitian sila ni p'

Nandito na kami sa sasakyan, ano kayang pinag usapan nila ni p'
"kong ano pala pinag usapan nyo ni p'mon at bakit ka nag pasalamat"
"ah nag pa advice kasi ako kay 'p kung pano manligaw" sagot niya
"hala may nililigawan ka sino bili tulungan kita yiee swerte naman non"
"soon makikilala mo din siya"
"daya naman sige bala ka" pag simangot ko sa kainya

                             KONG POV

Pag kagising ko palang ay agad nakong nag asikaso para makasabay akong pumasok kay art nag dali dali akong naligo at nagbihis, mag aalmusal sana ako kaso baka diko na siya maabutan kaya napag pasyahan ko nalang na sa cafeteria kumain
Nang makarating nako sa bahay nila art ay agad akong nag dorbell nakita ko naman na may bumukas sa pintuan at isang babae na di katandaan ang lumabas mama ata ni art to eh

"sino yan" salita ng babae
"ah nandyan po ba si art?" sagot ko
"oo ano kaba ni art? Tanong ule niya
"ah kaklase po ako ni art sasabay sana ako pumasok sakanya kayo po ba mama ni art?"
"oo ako mama ni art, ganon ba tara pasok ka muna"
Nang maka pasok na ako sa bahah nila art medyo kalakihan itong bahay nila siguro mayaman sila.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Dec 17, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

There's sadness in every sunset🌅Where stories live. Discover now