Chapter 1

20 0 0
                                    

Philippines

-Xav-

PAPUNTA NA kami sa Bureau of Immigration dahil pauwi na kami sa Pilipinas. Si Sniper nasa Starbucks bumibili ng inumin.

"Saan ka pala mag-aaral, Penelope pag dating natin sa Pinas" sabi ko sabay hila ng bagahe ko. Meet Penelope Shannia P. Vladimir. Schoolmate namin sya sa York House. Exchange student din sya pero from other school sa Philippines

"Ah eh, kung nasan si Sniper---este kayo! Dun na lang din ako" tumungo na lang ako, paglingon ko ay nakita ko na agad si Sniper na papalapit saamin, ang ganda ng ngiti nya as always and that made my heart beat fast than the usual. One the reason why i fell in love with him is because of his smile

Inabot nya saakin yung kape ko sabay gulo ng buhok ko kaya mas lalo akong namula. Umupo sya sa tabi ko which is sa gitna namin nila Penelope, kakausapin ko sana sya ng makita kong busy sya kay Penelope, may kung ano ano pumapasok sa isipan ko pero iniling ko na kang iyon

"Tara na! Bukas na gate natin" tumungo sila sabay hila ng maleta nila papasok sa gate. We occupied the middle seats basically where there is 3 seats available. Nasa kanan ako and nasa tabi ko si Sniper, and sa left side naman si Penelope.

Nakilala namin si Penelope sa York House, nalaman din namin na pinay sya and STEM strand din kaya naging kaibigan na rin namin. Mahigit 2 years na kaming magka-kaibigan hanggang sa grumaduate kami sa York House and we're on our way pabalik sa Pilipinas to study college

Biglang nagchat si Bianxi

From : Bianxi

Ingat kayo ah!

Di ko na sya nireplyan, i set my phone in Airplane mode, and the captain starts speaking and the cabin crew as well.

"If you are seated next to an emergency exit, please read carefully the special instructions card located by your seat. If you do not wish to perform the functions described in the event of an emergency, please ask a flight attendant to reseat you."

It was a moment of silence, the person used to be sitting next to the emergency exit stand up along with the stewardess.

"Is any one of you can perform any medical emergency, we will be glad to know and re-seat you here" sabi ng babaeng. Kinuha ko na ang bag ko at hinawakan naman ako sa kamay ni Sniper para pigilan

"Where are you going, Xiah?" He asked, tinuro ko naman ang upuan next to Emergency seat, nag-pout naman sya at natuwa naman ako dun,  dahan dahan nya binitawan ang kamay ko at tumungo. Okay guise! Ang bilis pa din ng tibok ng puso ko dahil dun. I was reseat next to the emergency exit

I looked back and saw how Sniper caressed Penelope's hair. I just shrugged my shoulder baka ganun lang talaga sya sa lahat. I dont need to be jealous kasi wala naman kami

---

"Ladies and gentlemen, we have just been cleared to land at the Ninoy Aquino International airport. Please make sure one last time your seat belt is securely fastened. The flight attendants are currently passing around the cabin to make a final compliance check and pick up any remaining cups and glasses. Thank you."

I heard people talking

"Ladies and gentlemen, welcome to Ninoy Aquino International Airport. Local time is 12 : 38 pm and the temperature is 37 degrees. For your safety and comfort, please remain seated with your seat belt fastened until the Captain turns off the Fasten Seat Belt sign. This will indicate that we have parked at the gate and that it is safe for you to move about.

Please check around your seat for any personal belongings you may have brought on board with you and please use caution when opening the overhead bins, as heavy articles may have shifted around during the flight.

If you require deplaning assistance, please remain in your seat until all other passengers have deplaned. One of our crew members will then be pleased to assist you.

On behalf of Air Canada and the entire crew, I'd like to thank you for joining us on this trip and we are looking forward to seeing you on board again in the near future. Have a nice day"

Nagising ako dahil sa announcement na sinabi sa speaker, inayos ko na ang mga phones at earphones ko tsaka kinuha ang bag na nasa overhead bin, gladly safe ang flight at walang kumailangan ng medical assistance. Tumayos na ako at isa isa na silang bumaba, sinenyasan ko si Sniper at Penelope na sa baba na lang magkita kasi masyadong maraming tao pag lumapit pa ako sa kanila

Naka-baba na rin sila at pumasok na kami, sabay sabay kami naglakad hanggang nakarating na kami sa meeting point, kitang kita ko agad sila Vina at Bianxi sa laki ba naman ng banner nila, nakalimutan ko na tuloy yung baby Sniper ko at tumakbo papunta sa kanila, yakap ang bumungad saakin ng makarating ako sa pwesto nila, umiyak pa nga si Vina

"Hala ka dzai! Wag kang umiyak, ohmyghash Xavrina i mish you" maarteng sabi ni Bianxi, natawa naman ako doon, kasunod nila sila Dash at Gunter na mukhang tumakbo pa nga, napatingin sila sa likod ko

"Oh ayan na rin pala ang bebe boy!" napalingon ako, inaasar pala nila si Sniper, nakita kong tumingin si Penelope kay Sniper pero di ko na pinansin yun. "Buti naman at nakinig ka saakin na 2 na lang kayong babalik, at wala kang buhat buhat" binatukan ko naman si Bianxi dahil doon. "Hi Penelope" nag-hi naman pabalik si Penelope sa bati ni Vina, kilala na nila sya, dahil minsan nakakasama sya sa zoom namin 

"Oh tara na!" ani ko at hihilain na sana ang bagahe ko ng magsalita si Dash. "Wait si Quart pa!" napatigil ako dun, parang bumalik lahat lahat ng nangyari noong nakaraang 2 taon, yung sakit at takot at higit sa lahat yung galit. Isang lalaki na naka-undercut pero may bangs at nakasalamin ang tumakbo papalapit saamin, lalo syang tumangkad at nagka-itsura. Ibang iba na sya

Huminga muna sya ng malalamin bago nagsalita

"Hi Xav"

-End-

Wind Beneath my Wings ( Wind The Series # 2 )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon