chasing cars {muke}

15. Cześć, jestem Luke i jestem gejem

            Ustalmy coś. Ja od zawsze miałem problem z moją mamą. Być może nie objawiał się on jakoś znacząco, zwłaszcza w naszych codziennych interakcjach, ale gdyby przyjrzeć się głębiej naszej relacji, można doszukać się w niej znacznie więcej patologii, niż człowiek mógłby się spodziewać. Zawsze zastanawiało mnie, dlaczego Jack i Ben wyprowadzili się tak daleko, a do Luray przyjeżdżali ewentualnie na święta. Ten drugi jeszcze jako-tako dzwonił do Liz, by zapytać ją o... Pogodę i kupony do targetu, ale poza tym... Nic. To niemożliwe, żeby oboje moi bracia byli gejami, skoro za to ja zostałem „wyklęty", przynajmniej Ben, musiał być co najmniej Bi, albo pan, zresztą... Skoro za orientację seksualną mógłbym zostać wysłany przez nią na jakieś chore leczenie, za co mogła chcieć leczyć ich?

Próbowałem za wszelką cenę przypomnieć sobie, chociaż jedną, podobną sytuację, w rolach głównych właśnie z chłopakami. Może chodziło o ich dziewczyny? Albo studia? A może o sposób ubierania się, czy spędzania wolnego czasu?

Liz chciała mieć zawsze kontrolę nad wszystkim. Przy ostatnich wyborach powiedziała mi, że dobrze, że nie skończyłem jeszcze osiemnastu lat, bo wie, że nie zagłosowałbym na Trumpa. Czy to ją definiuje? Wyborczyni Trumpa? Chyba tak. Może powiedziała to w żartach? Lubiłem ją sobie tłumaczyć w ten sposób – moja mama po prostu robi sobie jaja i niewiadomo, kiedy jest poważna, a kiedy poważnieje. Rzadko się kłóciliśmy, ponieważ nie lubiłem wchodzić w konflikty i z reguły jej ulegałem. Poza tym miała powody, by się wściekać o mój syf (w moim pokoju!), ale w jej domu co prawda. O to, że siedzę do późna, a rano mam sine wory pod oczami i to mnie wyniszcza. Za niezdarność, gdy przewracałem się o własne nogi, rozlewając kubek herbaty po całych schodach. Za złośliwe wyrażanie swoich poglądów polityczno-społecznych przy konserwatywnych dziadkach, bo jasne, mogłem odpuścić, żeby nie przyprawić ich o zawał.

Ale czy mogła się wściekać za to, że jestem... Gejem? Jestem gejem? Jak to w ogóle brzmi. Cześć, jestem Luke i jestem gejem.

Dlaczego w ogóle to musi być określone i musi kogokolwiek obchodzić? Cześć, jestem Luke i kocham shitpostować w Internecie, marnować czas na seriale, najlepiej w szkole idzie mi matematyka, a jak skończę liceum, chcę złożyć podanie na Yale, gdzie najpewniej mnie nie przyjmą, ale nie chcę mieć później wyrzutów sumienia, że nie próbowałem. Moje ulubione jedzenie, to słodkie jedzenie. Uwielbiam dobijającą muzykę, nawet gdy mam dobry humor, choć rzadko mam dobry humor, mój nastrój przez większość czasu jest po prostu neutralny. Kompletnie nie umiem pić alkoholu, bo po nim przemieniam się w narkomana odciągniętego od amfy i mógłbym wciągać koks jednodolarówką, bo tylko tyle noszę ze sobą z reguły w kieszeni. Ale tak na ogół nienawidzę narkotyków. Mam jednego, najlepszego przyjaciela, Ashtona. Właściwie teraz to dwóch, jeżeli Michael jest moim najlepszym przyjacielem. Mógłby być moim chłopakiem, nie obraziłbym się. O i tutaj ewentualnie mogłaby pojawić się wzmianka o tym, że jestem cholernym gejem!

Ustalmy fakty. Jestem gejem.

Kurwa.

To nie tak, że sam robię za naczelnego homofoba w Luray, ale jestem chyba naczelnym homofobem względem siebie samego i to nie do końca tak, bo brzydzę się sobą czasem z innych powodów, niż to, że przeraża mnie wizja bliskiego spotkania z łechtaczką kiedykolwiek. Jestem nim, bo boję się, że istnieje czasoprzestrzeń, w której moja mama mnie nie akceptuje i mnie nie kocha.

Przez ostatnią noc powtarzałem, że mam to w dupie, zresztą osobiście uciekłem z domu i byłem z tego faktu bardzo dumny, dopóki nie przekroczyliśmy z Michaelem granicy miasteczka nad ranem, w obawie, że ktoś nas jeszcze rozpozna i złapie. Nie rozmawialiśmy ze sobą. Clifford długo stał z Calumem na balkonie, więc zdążyłem zasnąć, a przy wschodzie słońca, wymieniliśmy tylko krótkie spojrzenia i zajęliśmy swoje miejsca w samochodzie.