နှစ်ချောင်းကနေ သုံးချောင်းထိမှန်မှန်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးပြီး ကလေးဆီကနာကျင်လို့ထွက်လာတဲ့အသံအစား ညည်းသံလေးထွက်လာမှ ဝမ်ရိပေါ်လက်သုံးချောင်းကိုထုတ်ကာ

"ကလေး ကိုယ်စတော့မယ်နော်"

မျက်ရည်တွေနဲ့ကလေးက ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြလာတော့မှ ဝမ်ရိပေါ်သူ့လက်ချောင်းတွေအစား နိုးနေပြီဖြစ်တဲ့ သူ့ရဲ့ အငယ်ကောင် ကို ကလေးရဲ့ ပန်းရောင်အဝလေးနဲ့တေ့ပြီး တစ်ခါတည်းထည့်လိုက်တော့သည်။

"အာ့ နာ..နာတယ် "

"ခနလေးကလေး ပြီးရင်ကောင်းသွားလိမ့်မယ်"

သွင်းပြီးပြီးချင်း ကလေးအနာသက်သာစေရန်မလှုပ်ရှားသေးဘဲ ကလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုသာ နမ်းနေလိုက်သည်။
သူ့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လာပြီး ရှိုက်ကာမျက်ရည်တွေဝဲပြီးနမ်းလာတဲ့ကလေးကို အနာသက်သာ‌စေရန် နမ်းနေပြီးမှ အသွင်းအထုတ်ကိုဖြည်းဖြည်းလေးလှုပ်ရှားနေလိုက်သည်။

"အာ့....ဖြေးဖြေး "

"ဟာ့...အာ့နားလေး"

"ဒီနားလား?"

"အင်း အာ့နားလေး အာ့"

"ကိုယ့်ကလေးက အဆိုးလေးပဲ"

"အာ့...ကိုကို ကလေးကိုနမ်း"

"ဟမ် ကလေးဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာ"

"ကိုကိုလို့ အာ့ နမ်းပါဆို"

ဝမ်ရိပေါ်သူ့ကိုဖက်တွယ်လာတဲ့ ကလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို မွတ်သိပ်စွာနမ်းပြီး ကလေးရဲ့ချယ်ရီသီးလေးတွေကိုလည်း လက်နဲ့ဖိချေပေးလိုက် လျှာနဲ့လျက်လိုက်နှင့် ကလေးငယ်နာကျင်မှုသက်သာလာအောင်လုပ်ပေးနေလိုက်သည်။
နည်းနည်းကြာတော့ နှစ်ယောက်သားအပေးအယူမျှလာပြီး နာကျင်မှုများအစား သာယာမှုများသာဝင်ရောက်လာတော့သည်။

"ကလေး ကလေးပြီးတော့မယ်"

"ကိုယ်ရော...တူတူပြီးမယ်"

ဝမ်ရိပေါ်ကလေးရဲ့ကိုယ်ထဲကိုထုတ်လွှတ်ပြီး ပြီးလိုက်သည်။
နှုတ်ခမ်းလေးဟပြီး လေရှူနေကာ ‌တစ်ကိုယ်လုံးအချစ်အမှတ်အသားရဲရဲလေးတွေပြည့်နေတဲ့ ကလေးဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး သူ့ရဲ့အငယ်ကောင် ကနောက်တစ်ကြိမ် နိုးလာပြန်တော့ ကလေးငုံ့နမ်းကာ ကလေးရဲ့ ပန်းရောင်အဝလေးထဲသူ့အငယ်ကောင်ကို သွင်းလိုက်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ် လုပ်ငန်းစရပြန်တော့သည်။

 Surviving As A Backup Character[System]Where stories live. Discover now