Surviving As A Backup Character[System]

Arc 1.08🔕

[Unicode]

[❌အောက်ပါအခန်းများသည် ၁၈နှစ်အောက်ကလေးငယ်များဖတ်ရန်မသင့်တော်သော စကားအသုံးအနှုန်းများပါရှိနေသောကြောင့် သေချာဆင်ခြင်ပြီးမှ ဖတ်ကြရန် ကြိုတင်အသိပေးအပ်ပါသည်❌]

အဖြေပေးပြီးပြီးခြင်း ထွက်ပြေးဖို့ကြံနေတဲ့ကလေးကြောင့် ခါးလေးကိုဖက်ပြီး လှမ်းဖက်ပြီးရင်ခွင်ထဲထည့်ထားလိုက်မိသည်။

"ကလေးအာ့ဆို ကိုယ်တို့မပြီးသေးတဲ့ကိစ္စကိုဆက်ကြတာပေါ့"

ကလေးနား နားကိုတိုးကာပြောလိုက်တော့အရှက်သည်းတဲ့ကလေးရဲ့နားရွက်များကပါ ရဲတွတ်လာပြီး မျက်နှာလည်းနီလာကာ သူ့ရင်ဘက်ကို ခပ်ဖွဖွထုရိုက်နေတော့သည်။

"လူကြီး ခင်ဗျားနှာဘူးကြီး ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ?
မသိဘူး ကျွန်တော်တို့မနက်စာ စားရဦးမယ်"

"ကိုယ်ကမနက်စာမစားချင်ဘူး ကလေးကိုပဲစားချင်တာ
ကလေးက ကိုယ့်ကိုခွင့်မပြုချင်ဘူးလားဟင်"

Puppy Eyesများဖြင့်သူ့ကိုကြည့်ကာတောင်းဆိုလာတော့ ရှောင်ကျန့်ရဲ့ ငြင်းဖို့ပြင်ထားတဲ့စကားတွေလည်း လည်ချောင်းထဲမှာ အကုန်ပျောက်ရှကုန်ရတော့သည်။

"ကျွန် ကျွန်တော်နာမှာကြောက်တယ်"

အသံခပ်တိုးတိုးလေးဖြင့်ဆို‌လာသောကလေးဖြစ်သူကြောင့် ရိပေါ်ကလေးရဲ့ ပါးလေးကိုကိုင်ပြီး

"ကိုယ့်ကိုယုံပါနော်....နာရင်လည်း အစပိုင်းပဲလေ နော် ကလေး"

"ကျွန် ကျွန်တော်..."

ရှောင်ကျန့်စကားကိုဆုံးအောင်မပြောရသေးခင် သူ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ယူပြီးနမ်းလာတဲ့ လူကြီးကြောင့် ရှောင်ကျန့် စစကကြောင်နေမိပြီးမှ အလိုက်သင့်တုံ့ပြန်နမ်းလိုက်သည်။

သူ့အနမ်းတွေကိုတုံ့ပြန်လာတဲ့ ကလေးကြောင့် ဝမ်ရိပေါ် အပျော်တွေစို့နေပြီး ကလေးနှုတ်ခမ်းမှတစ်ဆင့် ကလေးရဲ့လည်ပင်းနဲ့ညှပ်ရိုးလေးတွေကိုပါ အမှတ်အသားလေးတွေလိုက်ပေးနေလိုက်သည်။

ကလေးကိုကုတင်ပေါ်ကိုလှဲချလိုက်ပြီး ရေချိုးဝတ်စုံအဖြူလေးကိုချွတ်ပေးလိုက်တော့ ရေချိုးပြီးခါစမို့ လာဗင်ဒါနံ့သင်းသင်းလေးမွှေးနေပြီး အင်္ကျီတစ်ထည်လုံးကိုချွတ်ချလိုက်တော့ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကိုယ်လုံးလေးက ရှက်လို့ထင်ပါရဲ့။ပန်းရောင်လေးပါသန်းနေသေးသည်။
ထို့နောက် ခုနကအနမ်းတွေကြောင့် နိုးနေတဲ့ကလေးရဲ့ ပန်းရောင်သေးသေးလေးကို ပါးစပ်ထဲငုံလိုက်တော့....