Kötü Kadın Öldürülmeli!

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM/İKİNCİ KISIM

Bir okur dostumun gönlünden kopan editi buraya bırakıyorum. BEN BAYILDIM. Aslında iki tane yapmış ama diğerini instagramda paylaştım. Yağmur'cuğum tekrar ellerine, yüreğine sağlık❤

Ve eğer benimle daha hızlı veeee bol sohbetli iletişim kurmak isterseniz, instagram adresim: ankicann
Açıkçası sizi bekliyorum🤷🏻‍♀️💫

Hadiyin iyi okumalar💕

.
.
.

"Olabilir, olmayabilir de ama sen benimsin."

"Değilim, hiç de olmadım." Adam doğru söylediğini biliyordu. Bu uğurda her şeyini kaybettiğinde bile tek efendisi kendisi olmuş; vatanına hizmet etmek dışında kimsenin kulu olmamıştı.

"Bunu, seninle tartışmayacağım. Berrin'le arana mesafe koy! Çık odadan..." yatağa uzanırken yarım ağız konuşan kadına bakmıştı Pedro. Daha on dakika önce kucağındayken, şimdi odasından kovuyordu. Buna alışkın olduğu için omuzlarını silkip yataktan kalktığında, kadının ağırlığını taşındığından olsa gerek bacağı kasılmıştı. Acısını belli etmemek için dişlerini sıkan Pedro, kapıya doğru yürürken, Afife'nin ona seslendiğini duymuştu.

"Benim kim olduğumu unutma Pedro. Sen buraya, bana aitsin." Pedro, başını arkaya doğru çevirerek kadına bakmıştı. O hiçbir yere ait değildi. Bir an öyle olduğunu düşündüğünde, elinden her şeyini almışlardı. Bir daha da düşünmemeye yemin etmişti. Kadına yanıt dahi vermeden odadan çıkıp, yaşadığı bodrum katına inmek için asansöre bindiğinde bacağı iyice ağrımaya başlamıştı. Protez bacak işini kolaylaştırıyordu ama biraz ağırlığını verse hemen kendini belli ediyordu. Küfür ede ede sonunda yaşadığı yere girmişti. Evin bodrumunda tuvalet ve banyosu hariç hiçbir oda yoktu. Genişçe düzlüğün ucunda yatağı, kıyafet dolabı ve bacağı için birkaç jimnastik, fitness aleti vardı. Sekmesi iyice kendini belli ederken zar zor yatağa uzandığında, terleyen altını elinin tersiyle silmişti. Daha sonra elini uzatarak çekmecesinden ağrı kesici alıp içmişti. Gözlerini bir süre yumup acısının dinmesini beklerken uçak bileti almak aklına gelmişti. Kadınla konuşurken aklından bir zar atmış ve şansına Hindistan çıkmıştı. Oraya daha önce gitmemişti. Yeni başlangıçlar için fena bir ülke değildi. Telefonunun titremesiyle mesaj geldiğini anlayıp ekrana baktığında, okuduğu mesajla inlemişti.

"İki hafta sonra büyüklerle görüşeceğim. Yanımda olacak mısın?" Sinirden bir yerleri yumruklamak isteyen Pedro, gelen bir diğer mesajla bu sefer bıkkınlıkla gözlerini devirmişti.

"Kırmızı kod, lütfen bize ulaşın Pedro Bey." Afife'nin mesajına yanıt vermeden, diğer gelen mesajın sahibini aradığında, bir saniye sonra açılan telefon durumun ciddiyetini gösteriyordu.

"Ah, Pedro Bey çok önemli şeyler oldu." Pedro ise sakindi.

"Anlat, Henry..." Adamın telaşlı sesine bir de korku eklenmişti.