MİHRİMAH (Tamamlandı)

28

Mihrimah

Torun?

Elinde bastonuyla gelen yaşlı bir kadınla şok oldum.

"Anne?"

Babamın annesi hani şu annemin sevmeyen kadın.

Şimdi anladım sonunda.

"Ha ne vardur beğenemedun mi?"

"Niye haber vermedin gelir alırdım seni?"

"Uy bir de sana hesap mı vereceğim?"

"Yok anne estağ.."

Elindeki bastonla babamı itti. Bence kadın çok tatlıydı.

Ama bunu anneme söylersem beni delik deşik edebilirdi.

"Çekil ula torunum nerede benim?"

Beni gördü gözleri doldu önce sonra da geldi sarıldı.

"Ay parçası gibisun kızım"

"Teşekkür ederim"

Böyle demesi beni utandırmıştı.

"Anne babam ne..."

"Aman bırak o domuzu gelur şimdi"

Yanıma oturmuştu annemin yerine .

"Hoş geldin anne"

Annem gelip elini öpmüştü.

"Hoş bulduk gelin baktım torunumu getireceğiniz yok ben geldum "

Kafasında yöresel bir örtü vardı.

Gözleri benim ve babam gibi yeşildi.

"Hiç bakmamışsınız ki uşağa kuş kadar kalmış"

Babaannem öyle konuşurken Demir abim gördü.

"Oy benim sultanım gelmiş"

"Sus lan kerata gelmesem benden kaçarsunuz "

"Aaa olur mu hiç öyle şey ?"

Demir abime sarıldı o da diğer abilerimde tek tek hoşgeldin demişlerdi.

Ne garip bir gündü.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Kapının tekrar çalınmasıyla o tarafa döndük.

Acaba kim gelmişti bu sefer.

"Aha geldi hayursuz"

Sanırım dedem gelmişti.

Çok garipti. Önceden akrabam yoktu sadece bir teyzem vardı. O da beni hiç sevmezdi zaten.

Heyecanla anneme döndüm.

"Anne senin kardeşin var mı?"

"Yok tatlım "

"Yaa"

"Ama babanın kardeşleri var 3 tane amcan var"

"Bu ailede hiç kız yok mu ya?"

"Şaka bir yana cidden yok yaklaşık 12 erkek kuzenin var "

Oha.

"Ne?"

Dedem içeri girmişti .

"Ulan kadın 50 yıldır bıktum senden"

"Oo ne oldi peşimden koştuğun günleri ne çabuk unuttun"

"Eh yaptuk bir hata da ne diye yüzüme vurayisin"

"Asıl yanlışı sana kaçmakla ben yaptum"

Kaçmak? Vay anasını.

Sonra göz göze geldik.

"Oyy torunuma bak maşallah"

Gelip alnımı öptü.

Onları çok sevmiştim.

"Kaçmak derken"
Merak etmiştim ne yapayım.

Abimgil karşıdan bana gülüyordu.

"Aha bu benum peşimden 3 yil koşti "

"Abart abart"

"Ee yalan mi? Aha sonra ben kandum buna kaçtum."

"Ulan kadın 50 yıldur hayatı bana zindan ettin hala laf edeyisun"

"Öyle mi ne ettum ?"

"2 kere bacağımdan bile vurdun bir canım kaldı"

Gülmekten gözümden yaş geliyordu artık.

Dedem sinirini atamamış gibi bize döndü.

"Aha bu kadın manyak yeminle"

"Vurdumda niye vurdum sen o asiyeyle niye konuşuyodun"

"Kadın yardım istedi da"

"He koca trabzonda bir sen kaldın he mi?"

"Tövbe tövbe "

Sonunda birbirleriyle kavgalarını bırakmışlardı..

"Ben torunumu yaylaya götürmeye geldum"

"Anne biz gelecektik zaten"

"Ne zaman ben ölünce mi?"

"Yok anne mihrimah hastaydı da biraz"

"Bakamazsanız hasta olur tabi"

Annem artık alışmıştı sanırım hiçbir tepki vermiyordu.

Polat abimin yanındaki çikolata kutusuna doğru ilerledim.

Tam alacaktım ki.

Polat abim çekti.

"Sonra güzelim"

"Abi bir tane lütfen "

"İyi al bakalım ama bir tane"

O sırada babaannemgil yine kavga etmeye başlamıştı.

Sanırım onların anlaşma şekli bu.

"Anne tamam artık gelin de yemek yiyelim"

Babam sabır diliyordu o kadar belliydiki.

Öpücük attım ona.

O da bana göz kırptı.

Bir insanın babası bu kadar yakışıklı olabilir mi?

Neyse.

"Yemek dursun biraz kardeşlerin gelecek şimdi"

Kapının önünde kemençe mi çalıyor yoksa ben mi yanlış duyuyorum.

"Açılın yeğenimi görmeye geldim"

Yok artık.

Bölüm buraya kadardı .

Umarım beğenirsiniz

Sınır 105 oy

Kendinize iyi bakın ❤❤