ခ်ဴခ်န္းရန္ စိတ္မရွည္လာတာကုိ ျမင္ေတာ့
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ထပ္မတြန္႔ဆုတ္ေတာ့ဘဲ သူမေခါင္း
ကုိငုံလုိက္ကာ ခပ္တု္ိးတုိးေလးေျပာလုိက္တယ္
"ဥကၠဌ  ကၽြန္မေျပာခ်င္တာကုိ အဲ့ဒါက
ဟုိတစ္ေခါက္ျဖစ္တုန္းက ကၽြန္မဖိနပ္ေတြ
ညစ္ပတ္သြားခဲ့တယ္ေလ။အဲ့ဒါ ကၽြန္မ ဘယ္သူ႔ကုိမွ အျပစ္တင္တာမ်ဳိးမလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူူး
အဲ့ဒါေၾကာင့္....ကၽြန္မတုိ႔ ....အာ...ရွင္ဒီဖိနပ္
ကုိျပန္ယူၿပီး ေငြသားဘဲျပန္ေပးလုိက္ပါလား?"

သူမအသက္တစ္ခ်က္မရွဴဘဲ တစ္ဆက္ထဲ
ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္ က်နး္ယြဲ႕ယြဲ႕ ဖိနပ္ကုိဘူးကုိ
တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ကုိင္ထားမိတယ္။
သူမအခုခ်ိိန္မွာ ခ်ဴခ်န္းရန္ မ်က္ႏွာဘယ္လုိ
ျဖစ္ေနလဲ မၾကည့္ရဲဘူး အရမ္းရွက္ဖုိ႔ေကာင္းတယ္။
ခ်ဴခ်န္းရန္ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိင္ထားတဲ့ ဘူးကုိ
တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္တယ္ၿပီး ခက္ထန္စြာ
"ဘယ္ေလာက္လဲ?"
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ မ်က္ေတာင္ခတ္လုိက္ၿပီး
ေက်ာင္းေဟာ္ေျပာခုိင္းတဲ့အတုိင္း
ေစ်းႏႉန္းကုိေျပာလုိက္တယ္
"ယြမ္တစ္ေသာင္း"

(*ယြမ္တစ္ေယာင္းက$160 USD ရွိပါတယ္)

အင္း... ဒီလုိဖိနပ္စုတ္တစ္ရံအတြက္ ေဒၚလာတစ္ေသာင္းေတာင္းတယ္ဆုိေတာ့ ဒီမိန္းမက
တကယ္ကုိမလြယ္ဘူး။

"ေကာင္းၿပီ မင္းကုိၿပီးရင္လႊဲလုိက္မယ္"
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ လက္ထဲဘူးကုိယူလုိက္ၿပီး
ခ်ဴခ်န္းရန္ ေျပာကာ ဓာတ္ေလွကားထဲဝင္သြားလုိက္တယ္။

အမွန္တုိင္းေျပာရင္ဒီလုိဖိနပ္စုတ္တစ္ရံကုိ
ေဒၚလာတစ္ေသာင္း ေတာင္းတယ္ဆုိေတာ့
ေသခ်ာေပါက္ ခ်ဴစားတာဘဲေလ။

က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ သူမရဲ႕လက္ေတြကုိၾကည့္လုိက္မိိယ္။ သူမဖိနပ္ထက္ပုိအေရးႀကီးတဲ့အရာကုိ
ဆုံးရႈံးသြားသလုိ ခံစားလုိက္ရတယ္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူမခဏေနေတာ့ သူမကုိ
ေက်ာင္းေဟာ္ခုိင္းထားတာလုပ္ၿပီးၿပီမုိ႔
ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ႏွစ္သိမ့္လုိက္တယ္။

ခ်ဳခ်န္းရန္ ဓာတ္ေလွကားထဲမွာ သူ႔ရဲ႕ေအးစက္
ၿပီးခက္ထန္ေနတယ္။အဲ့အခ်ိန္မွာ ဖုန္းျမည္လာတယ္။

ဇာတ်လိုက်တွေရဲ့IQကိုလိုက်ဖြည့်ပေးနေရတယ်Where stories live. Discover now