Kanina pa nakayuko si Dylan halos hindi siya makatingin sa lahat ng nasa loob ng court room alam na alam naman niyang makakarating siya sa ganitong sitwasyon pero ngayung nakaupo siya ay napapaisip siya na tama lang ang ginawa niyang pag amin sa lahat ng ginawa niyang kasalanan. Hindi siya nag sisisi sa ginawa niyang desisyun na sumuko dahil gusto na niyang mag bagong buhay at nasa kamay ng judge kung mabibigyan pa ba siya ng pagkakataong iparamdam sa pamilya niya ang totoong nararamdaman niya dito.
"The court has considered the nature and circumstances of the offense that Mr. Dylan Sy of investigation has found guilty at the court of murdering six hundred people" napapikit nalang siya dahil lahat ay sobrang tahimik at tanging ang judge lang ang nagsasalita.
"I have considered the aggravating the factor found by the jury and i have identified aggravating and mitigating factors and considered those factors in arriving at a sentences warmest areas as aggravation the court finds, as the jury found the crime was especially cruel" napatingin siya sa papa na ngayun ay nakatitig sa kanya as kino mouted "sorry" but he just smile at his dad.
"the offences was committed with at least one thousand deadly weapon a gun and at least one hundred knife located in basement house, the crime involved substantial planning and preparation the defendant did not render aid to the victims of at least six hundred people died, the defendant destroyed evidences at the crime scene, the defendant went to great lengths to conceal his involvement in the crimes, the court has also considered as an aggravating factor, the emotional and financial harm to the victims of the family members as mitigation the court finds the defendant has no prior criminal history"
"the defendant has family and community support, the defendant has mental health issues and the court has also considered the defendant childhood background, family history, and his expressed remorse, the court find the mitigation presented is not sufficiently substantial to call for leniency and that a natural 130 years of life sentences is appropriate and it ordered the defendant shall be incarcerated in the department of correction for the rest of his natural life with no possibility of parole" halos mapatulala si dylan sa narinig niya 130 years bakit hindi nalang sinabi na life sentence ang ibinigay dahil alam na alam naman niyang hindi siya makaka abot sa ganung edad, agad siya nitong itayo ng mga pulis.
"wait wait" napatigil sila ng nag mamakaawa si kino kaya agad siyang lumapit sa anak niya na umiiyak at hinawakan ang mukha nito.
"i will do anything okay, wait for me hindi ako papayag" ngumiti siya dito.
"pa i should pay for what i did" sabi niya kasabay ng pagtulo ng luha niya.
"money is not everything pa" umiling iling ito sa kanya.
"i don't care if i lose billions dylan i will do anything to pay your charge okay" umiiyak nitong sabi na may ngiti sa labi kaya ngumiti lang siya.
"pa mahal na mahal ko kayo ni mama, please tell mama i am sorry for everything please tell my siblings that i am sorry" mas lalo lang naiyak si kino ng higitin na si dylan at tuluyan na itong ipinasok sa loob, wala siyang magawa para sa anak niya alam na alam naman niyang kailangang pag bayaran ni dylan ang lahat ng kasalanan niya pero hindi siya papayag na makukulong ang anak niya ng boung buhay nito,ang pagkakaala niya it will be just 30 years but why it becomes 130 years of inprisonment.
Mandy POV
Kanina pa nakatulala si Daddy Kino ako ang kasama niya dito sa court dahil na rin sa sitwasyon ni Mommy Xiana at ni Dhruv, mahigit isang oras na kami dito sa loob pero parang wala pa ring balak si daddy na tumayo umiiyak siyang nakatingin sa sahig kaya lumuhod ako sa harap niya.
"Daddy" napatingin siya sa akin kaya naiiyak ako kasi kahinaan ko talaga ito.
"Mandy 130 years hindi naman kasalanan ni dylan kung ninakaw siya diba?" Napahinga ako ng malalim.
"But he kill some innocent dad" mas lalo lang siya napahagulhul at umiling iling.
"He never kill anyone, he never did ni minsan wala siyang pinatay na siya mismo diba? Alam natin na may utusan siya but why his just the only one suffering?" Hinawakan ko ang kamay ni daddy.
"Dahil kung hindi naman siya mag uutos dad wala namang mamatay" mas lalo lang siyang umiyak ng tumitig siya sa akin.
"Would you forgive him?" Bigla akong napalunok sa tanong ni daddy saka ako umiling iling.
"I won't forgive him dad and i am sorry pero hindi ko siya mapapatawad he should reflect on his wrong doings dad, please isipin mo nalang yung mga panahon na muntikan ng mamatay ang mga anak mo" napayuko siya sa sinabi ko.
"If your thinking on paying the charge dad but atleast let him stay inside for years so he could think wag mo agad siyang papalabasin sa kulungan, like give him 3 to 4 years in jail" napatitig siya sa akin.
"Para magtino siya daddy yan lang ang kahilingan ko dad na sana ay isipin mo" ngumiti siya sa akin.
"Mr. Fugo it's already settled pero hindi agad makakalabas si Dylan the court only allowed to pay the charge of 127 years" napatayo ako sa sinabi ng lawyer ni daddy kino.
"So tatlong taon lang siyang makukulong?" Tumango ito sa kanya.
"Thank you" tanging sabi ni daddy saka na siya tumayo at lumabas kaya napatingin ako sa lawyer.
"How much did daddy pay?" Umiling iling ito sa kanya.
"You don't have to know, susundan ko lang siya" sabay ngiti niya sa akin kaya napahinga nalang ako ng malalim at napatingin kay ate Xyrene agad akong lumapit sa kanya ang pagkakaakala ko kasama ko siya sa operating room nun.
"Ate" ngumiti siya sa akin.
"Okay ka na ba?" Marahan akong tumango sa kanya.
"Sobra akong nag alala ng mawalan ka ng malay buti nalang talaga at nandun ako" napangiti naman ako sa sinabi niya saka ako napatingin sa kasama niya, ngumiti ito sa akin.
"Hiro nga pala" pakilala nito sa akin.
"Partner niya" napatango ako sa kanila.
"Hatid ka na namin" tanging sabi lang niya kaya tumango nalang ako at sumunod sa kanya.
"Ate totoo bang tatlong taong makukulong si Dylan?" Tumango siya sa akin.
"Pero bakit Dylan Sy ang nakapangalan doon sa court" ngumiti siya ulit.
"Dahil yun ang pangalan niya" simpleng sagot niya.
"I mean diba kapatid niyo siya? Bakit Sy?" Tumigil siya ng nasa harap na kami ng sasakyan.
"Dahil yun ang may record si Dylan, in 3 years He will be Dylan Zaniel Fugo in that name he is innocent " napakunot noo ako sa sinabi niya.
"but that doesn't changes the fact that he hurt everyone us he kill innocent---" pinatigil niya ako sa pagsasalita ko.
"correction Mandy he didn't kill them with his own hand" mas lalo akong napakunot noo
"but because of him they followed his instruction to kill somebody" tumango siya.
"that's it mandy, i know it's hard for you to accept him but we accept him as a family as my older brother kasi alam naming mas higit pa ang nararamdaman niya noong mga panahon na wala kami sa tabi niya, his attitude is understandable mandy, his been in pain all his life, that's why we are giving him a second chances cause he really deserve it" at ngumiti siya sa akin kaya hindi nalang ako nag salita pa ng buksan niya ang pintuan ng sasakyan at pinapasok ako.
to be continued...
TheMirrorPrincess
YOU ARE READING
Exist for Love (Dhruv Fugo Book 2)
Romance[COMPLETED] DHRUV FUGO (BOOK 2) Nawala sa kanya ang lahat, his wife mandy leave him for the best and his determine to win his Ex-wife heart again along with his son Zaccheus and daughter Aurora.
