თავი 7

Začít od začátku
                                    

ამასობაში მოვიდა ჩვენი გასვლის დროც. მია ბაღში მივიყვანე მასწავლებელს ჩავაბარე და სამსახურში წავედი.


ავტორის POV

*კარებზე კაკუნია*

    ⁃    ბატონო ჯონგუკ მეძახდით? ოთახში თავი საშუალო სიმაღლის ახალგაზრდა ბიჭმა შემოყო.
    ⁃    შემოდი ბობი!
    ⁃    გისმენთ. თავი დაუკრა ბიჭმა.
    ⁃    მოკლედ ხომ იცი ჩვენი ახალი თანამშრომელი ელი.
    ⁃    დიახ როგორ არა.
    ⁃    მოკლედ მასზე ინფორმაცია მჭირდება...მოიძიე ყველაფერი რაც ბოლო სამი ოთხი წლის განმავლობაში მოხდა მის ცხოვრებაში და ყველაფერი საინტერესო მითხარი გასაგებია?!
    ⁃    დიახ რათქმაუნდა საღამოს მექნება ინფორმაცია.
    ⁃    კარგი ახლა გადი! ბიჭმა თავი დაუკრა ჯეონს და სწრაფად გაეცალა იქაურობას.

თელი წუთების გამავლობაში ელოდა ბიჭი ელის მოსვლას და აი ისიც. გოგონა თავის დახრით ოთახში შემოვიდა ჯეონს მიესალმა ისე რო თვალებში არც კი შეუხედავ და თავის სამუშაოს შეუდგა.

როგორც ჩანდა გოგო თვალს არიდებდა ბიჭს და ცდილობდა ფეხებში ზედმეტად არ მოდებოდა. თელი არსებით ნერვიულობდა და ერთი სული ქონდა როდის გაშორდებოდა ამ ადგილს.

    ⁃    როგორც ჩანს თავს მარიდებ...გაისმა ბიჭის ბოხი ხმა რამაც გოგონა თელი არსებით შეაშინა. ყურადღება არც კი მიუქცევია თაროების წმენდას ხელმეორედ შეუდგა.
    ⁃    ყურადღებასაც კი არ მაქცევ....ბიჭის სიარულის ხმა გოგოსთვის გამაყრუებლად ისმის.
    ⁃    შენ გელაპარაკები. ჯეონმა სწრაფად შემოატრიალა გოგო მისკენ და სახით წინ დაუდგა ისე რო მილიმეტრებიც ძლივს აშორებდა ერთმანეთს.
    ⁃    რ..რასაკეთებ...აღარ იცოდა ელის სად გაეხედა, ყველგან იყურებოდა ოღონდ ჯეონისთვის არ შეეხედა.
    ⁃    შემომხედე! მისი ხმის კიდევ ერთხელ გაგონებაზე გოგონამ თვალები ერთმანეთს ძლიერად მიაჭირა.
    ⁃    შემ გელაპარაკები...შემომხედე თქო! შეშინებულ ელის აღარ დალოდებია ხელით მისი თავი ზევით ააწევინა.
    ⁃    რატომ მარიდებ თავს.
    ⁃    და რატომ არუნდა აგარიდო. როგორ იყო გოგომ ძალა მოიკრიბა და თქვა ერთი სიტყვა მაინც.
    ⁃    აჰა ლაპარაკიც გცოდნია.
    ⁃    .....
    ⁃    და ჩემიც გეშინია. ამაზე ელიმ თვალები ჭყიტა ბიჭს ხელი კრა და კარებისკენ წავიდა...ბიჭს მისთვის ხელი უნდა მოეკიდა როდესაც კარები ბობიმ შემოაღო.
    ⁃    ბატონო ჯეონ შეიძლება? ჯონგუკმა თვალები აატრიალა და ბიჭს თავი დაუქნია თანხმობის ნიშნად. შეშინებული ელი კი იქაურობას გამოეცალა.

ჯერ ყველაფერი ახლა დაიწყო...

    ⁃    აბა რაქენი.. ცნობისმოყვარედ მოკალათდა სავარძელზე ჯონგუკი და ბიჭს მკვლელი თვალებით მიაჩერდა.
    ⁃    მაპატიეთ ბატონო ჯონგუკ მაგრამ მაზე დიდი ვერაფერი ვერ გავიგე.
    ⁃    და რაარის ასეთი რთული რო ვერ გაგეკეთებინა ესეც პრეზიდენტი ხოარაა! გაბრაზებულმა მაგიდაზე ხელები დააბრახუნა.
    ⁃    მაპატიეთ ბატონო მაგრამ... აი ესაა რაც მოვიპოვე.
    ⁃    გისმენ!
    ⁃    მოკლედ როგორც გავიგე სკოლა მას ბოლომდე დასრულებული არ აქვს 12 კლას წარმატებით მიაღწია მაგრამ მეორე სემესტრიდან მას სკოლაში არ უსწავლია.
    ⁃    ახალი ამბავი...
    ⁃    უკაცრავად?
    ⁃    არაფერი გააგრძელე
    ⁃    კარგით...
    ⁃    და რატო არ დადიოდა.
    ⁃    ზუსტად არვიცი მაგრამ გავიგე რომ ექიმთან რამოდენიმეჯერ იყო მისული როგორც ჩანს შესაძლებელია მას ჯამრთელობის პრობლემები ქონოდა და ამის გამო სკოლაში არ ევლო.
    ⁃    კარგი გააგრძელე.
    ⁃    შემდეგ როგორც ვიცი არც უმაღლეს სასწავლებელში გაუგრძელებია სწავლა და ყველაფერი მიუტოვებია რაც სწავლას ეხებოდა. და მისი საცხოვრებელი დატოვა.
    ⁃    რასნიშნავს საცხოვრებელი დატოვა.
    ⁃    მშობლებს ჩამოშორდა და საცხოვრებლად ნათესავთან გადავიდა.
    ⁃    მერე.
    ⁃    მერე მისი კვალი აქ წყდება. ამის შემდეგ მხოლოდ ის ვიცი რო დამლაგებლად ერთერთ ფაბრიკაში მუშაობდა.
    ⁃    კარგი შეგიძლია წახვიდე.
    ⁃    ნახვამდის. ბიჭმა თავი დაუხარა და ოთახიდან გამოვიდა.

გპირდები გავიგებ რატომ მიატოვა სწავლა წარმატებულმა მოსწავლემ და რატომ დაიწყო დამლაგებლად მუშაობა.

*ელი ოთახიდან სწრაფად გამოიქცა თავისი დაწყებული საქმე ყველგან მოათავა და საღამოს მისი ცვლის შემდეგ წასასვლელად მოემზადა. გოგონა თელი დღის განმავლობაში შეშისგან კანკალებდა. იცოდა რომ აქ მუშაობა საბოლოოდ ბოლოს მოუღებდა....

—————————————————
ველი თქვენ კომენტარებს💙

•TRUTH• (completed✔️)Kde žijí příběhy. Začni objevovat