33|

3K 131 63
                                    

Hikaye sonunu okumayı unutmayın.

Yorum istiyor bu yazarcığınız. Oy ve yorum...

Hadi okumaya^^

"Bu ne demek şimdi?" diye mırıldandım. Benim ne gibi bir suçum olabilirdi ki?

"Bana doğru dürüst anlat şunu!"

"Gidiyorum." gözlerim yuvarlarından fırlayacaktı şimdi.

"N-ne demek gidiyorsun?" 

"Bana güven. Bana güven beni bekle sadece. Söz ver geri geldiğimde beni bekliyor olacaksın." alnımı kaşıdım. Allah'ım şimdi sinirden ağlayacaktım.

"Neyden bahsettiğini anlayamıyorum. Ne beklemesi Barlas? Farkında mısın 2 aya evleniyoruz biz. Ne kadar gidiyorsun? Ne oluyor? Sikeyim hiç bir halt anlamıyorum." gözümden bir yaş düşerken üzgün değil sinirliydim.

"Anlatacağım ama sağlığın için şuan hiçbir şey bilmemek zorundasın." kollarından tutup kendime çektim.

"Bana bak! Sağlıklı gibi mi duruyorum?" diğer gözümden de yaş salınıverdi. O kadar fazla bağırmıştım ki boğazım acımıştı.

"Gitmek zorundayım. Ama senden söz istiyorum." kafamı iki yana salladım. Tek elimle gözümdeki yaşları sildikten sonra ellerimi omzuna tekrar koydum.

"Barlas çıldıracağım, ne oluyor?" onun gözleri de kıpkırmızı olmuştu. Ağlamamak için kasıldığını görebiliyordum. 

"Anlatacağım. Anlatacağım dedim ya güzelim. Her şey, yemin ederim ki, yoluna girecek. Sadece beni, ne kadar olursa olsun bekleyeceksin tamam mı?" kafamı iki yana salladım.

"Bekleyemem."

"Beklersin güzelim."

"Barlas kafamdan silinecek noktaya gelene kadar mı gelmeyeceksin?" kafasını iyice bana yaklaştırdı. Elleri yanaklarımı kavradı ve dudaklarıma bir öpücük bıraktı. 

"Bunu unutmazsın." ardından tekrar öptü.

"Bunu da." ve tekrar beni öptüğünde bende karşılık vermeye başladım. İkimizde ağlıyorduk. Hıçkıra hıçkıra ağlıyorduk.

"Ve bunu da."  dedi geri çekilirken.

"Şimdi in arabadan güzelim." kafamı iki yana salladım.

"Beni bırakamazsın! Sikeyim beni böyle ortada bırakamazsın!" sadece benden uzaklaştı.

"Kimseye söyleme. Anneme, babama. En kısa sürede geleceğim. Lütfen aramızda bir sır olarak kalsın." kapının kilitleri açılınca ellerimi yavaşça kollarından çektim. Sinirle yüzüne baktım.

• Aksel • Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin