• Aksel •

15|

Canlarımmm. Nasılsınız?

Ben çok iyiyim ve 1500 kelimelik bir bölümle karşınızdayım.

Bakın bu bölümü okurken kalbiniz çarpacak.

Hazır mıyız?

Medya; Aksel'in elbisesi

İyi okumalar❤

(Aksel'den)

Yaklaşık 1 aydır devam esen rutinime bu günde tam gaz devam ediyordum.

Barlas kahvaltımı sehpanın üstüne bırakmış yanına da her zaman ki 'uyanınca ara, ilaçlarını unutma' şeklinde bir not bırakmıştı.

Bu sabah hazırladığı şeye baktım. Güzel bir tostun içinden akan yeşilimsi şeyin avakado olduğunu düşününce yüzümü buruşturdum. Hiç sevmezdim şöyle şeyleri.

Yanında duran muzla gülümsedim. Bir bardak çay dememi bekliyorsanız da yanılıyorsunuz. Bir bardak süt, evet evet sü,t güzel (!) kahvaltıyı tamamlıyordu.

Yataktan kalkmadan önce her sabah yaptığım gibi yüzümü şehre çevirdim.

Buradan tüm İstanbul ayaklarımın altındaydı ve çok güzel gözüküyordu.

Kalkıp elimi yüzümü yıkadım, üstümü değiştirdim ve kahvaltımın başına oturdum.

Çoğunlukla zamanımı bu odada geçiriyordum. Barlas'ta yan odamda kalıyordu.

Son zamanlarda duygu değişimleri yüzünden bazen onda takılı kalıyordum. Özellikle bir kaç ay önce gerçekleşen öpücük... Aklımdan çıkmıyordu.

Çalan telefonumu cevapladım.

"Efendim Barlas?"

"İyi misin?"

"Evet sen?"

"Bende iyiyim. Sana bir süprizim var kapıyı açsana." kaşlarımı çattım ve gülümsedim.

"Ne süpriziymiş bu?" dedim yorganın içinden çıkarken.

"Gelde gör." hızlı adımlarla merdivenlerden indim. Kapıyı hızla açtığımda Barlas gülümserken bana bakıyordu. Elindeki kutuya baktım.

Küçük bir koliydi bu.

"Bu ne?" dedim uzanıp elinden alırken.

"Keşke hoşgeldin deseydin." göz devirdim arkamı dönerken.

Hızla koltuğa fırladım ve kutuyu önüme koydum.

"Açayım mı?"

"Aç bence. Mutlu olacak." kaşlarımı çattım.