in love with an angel

Part 7

POV:MIKE

  Οι μέρες περνούσαν γρήγορα. Τωρα είμαι ξανά με την Ελ, και είναι όλα καλά και με τον Γουιλ που για να πω την αλήθεια τον σκέφτομαι καμία φορά. Το χιόνι δεν σταματούσε και τα παιδιά θα έμεναν κι άλλο εδώ. Άκουσα την κ. Τζόις και την μαμα ότι λογικά θα πάνε να μείνουν σε ενα ξενοδοχείο πιο κάτω γιατί είχαν κάτσει πολλές μέρες εδώ. Τα παιδιά δεν ήρθαν σήμερα, θα πήγαιναμε να δούμε τον Στιβ ξ την Ρόμπιν ξανα στην καινούργια τους δουλειά. Για τις επόμενες ώρες μείναμε μόνο γω ο Γουιλ κ η Ελ, βάλαμε μια ταινία κ έψησε η μαμα μπισκότα. Καθώς πηγαίναμε στους άλλους πολλές αναμνήσεις ήρθαν στο κεφάλι μου. Φάγαμε κ κάναμε κάτι Χριστούγεννιατικα ψώνια. Οι ώρες περνούσαν ευχάριστα σχετικά.
-Γουιλ, θα ρθεις; του φώναξα
-ναι, πήγαινε και έρχομαι, απάντησε, αλλα φυσικά και δεν πήγα
-τι έχεις; έχουμε ξεκαθαρίσει τα πράγματα πια. Περνούσαμε απλώς μια φαση.
-ε ξες... δεν έχω κ τις καλύτερες αναμνήσεις εδώ γύρω
-α.... ξερω, αλλα σκέψου το καλύτερα. Τωρα ολα πέρασαν και περνάμε καλά τώρα, γενικά ολα τα προβλήματα μας θα περάσουν.
-τι προβλήματα λες εσύ...;
-ε να, δεν θα έπρεπε να του το πω αλλα πολύ αργά, έχω κάποια προβλήματα με την Ελ. Αλλα θα περάσει όπως κάθε τι άλλο, μην νομίζεις
-χμ, ευχαριστώ, κ ξέρω που μπορούμε να πάμε για τα προβλήματα σου. Αύριο πάμε εκδρομή

POV:WILL

η αλήθεια είναι πως ακόμα κ να με έχει ξεπεράσει ο Μάικ-που ισχύει-και γω οχι, μπορώ να τον βοηθήσω με την Ελ και το έκανα. Αν και ακόμα δεν ήμουν κομπλέ νε αυτό το θέμα. Δηλαδή τι; πριν το νοσοκομείο είχαμε μια φαση, ειχαν ξεκαθαριστεί τα συνεσθηματα μας, μπαίνω νοσοκομείο κ μετά μπαμ; ο Μάικ είναι ξανά με την Ελ; αλλα ποτέ δεν το έκανα θέμα.
-ξες που παμε; με ρώτησε ο Μάικ, διακόπτοντας με ακόμα μια φορά απο τις σκέψεις μου
-ναι ρε φυσικά. Εδω είχε έρθει κ ο Τζόναθαν όταν είχε κάτι θέματα μου είπε, αν και πότε δεν μου είπε με ποιον. Λίγο ακόμα περπάτημα.
Καθώς περπατούσαμε μια μελωδία έπαιζε στο μυαλό μου και οι σκέψεις ξανα άρχισαν. Θα περνάμε τηλέφωνο τον Τζόναθαν να ρθει να μας πάρει, κ αν δν μπορούσε, θα γυρνούσαμε έτσι πως ήρθαμε.
-φτάσαμε,του είπα. Χτυπάμε το κουδούνι κ η φωνή το Murray ακούγεται
-κοιτάξτε στην καμερα
-Ε; λεμε και οι 2 μαζί
-στην κάμερα. Πάνω δεξιά. Θυμόμουν ότι ήταν περίεργος αλλα όχι κ τοσο. Καθώς η πόρτα άνοιγε κ μπαίναμε μέσα τον είδαμε με πιτζάμες και γούνινες παντόφλες.
-τι ζητάτε δω μικρά ενοχλητικά παιδιά;
-θέλω βοήθεια με την κοπέλα μου, ειπε ο Μάικ κ τα μάτια μου έτσουξαν
-ε; δηλαδή εσείς δεν...
-τι; οχι, όχι είπαμε κ περάσαμε στο σαλόνι
-συχωρέστε με, να σας κεράσω βότκα ή είστε πολύ μικροί;
-λίγο νερό θα ταν καλά, λέμε
-λοιπον...είπε ο Murray και ήρθε κ κάθισε απέναντι μας,πες μου για τα προβλήματα σου
Ο Μάικ τα εξήγησε όλα. Είχε προχωρήσει τόσο πολύ κγω παιδευόμουν για το ίδιο. Ήταν δύσκολο να τον ακούω να μιλάει για την Ελ, αλλα έχω πάρει απόφαση να μην χαλάσω την ψυχολογία μου για κάτι που αυτός θεωρούσε απλα "μια φαση". Αλλα παρόλο που είχα αποφασίσει όλα αυτά, η γνώμη μου άλλαξε έτσι πως κατέληξε η συζήτηση
-οκ, η Ελ είναι η κοπέλα σου τώρα, αλλα έχεις όντως αισθήματα για εκείνη;
-Ε; ναι φυσικά!
-ε λοιπόν, αν θες την γνώμη μου, αυτό είναι το πρώτο ψεμα της βραδιάς! Μου είχε πει ο Τζόναθαν πως έτσι το πήγαινε κ με αυτόν και μια ελπίδα ήρθε στο κεφάλι μου
-Τι ψέματα; ο Μάικ τώρα φώναζε
-ακου μικρέ, το να σου αρέσει είναι διαφορετικό, αλλα το όντως να νιώθεις κάτι, ειναι δυσκολότερο κ πιο σπάνιο
-Μα δεν σου λέω ψέματα!
-δηλαδή μου λες ότι όντως θες να περάσεις όλη σου την ζωή μαζί της;
-ναι, θέλω
-ε και αυτό ήταν το δεύτερο ψεμα για σήμερα. Τελειώσαμε με σενα, τώρα ήρθε η σειρά σου, είπε και γύρισε στο μέρος μου.
-για ποιο πράγμα;
-νομίζεις ότι θα το ξεπεράσεις... άρχισε να λέει
-εμ ναι, και μπορώ
-λυπάμαι που σας το λέω, αλλα μόλις ακούσαμε κ το 3ο ψέμα της βραδιάς.
-πάμε να φύγουμε, είπε ο Μάικ, και σηκωθήκαμε κ φεύγαμε προς την πόρτα
-νομίζει ότι επειδή μας ξέρει μισή ώρα μπορεί να μας ψυχολογισει. Τι βλακας.
-έχεις δίκιο, σόρυ που σε έφερα εδω
Στο αμάξι μας είδε ο Τζόναθαν και τους 2 με τα μούτρα στο πάτωμα
-φαντάζομαι δεν πήγε τόσο καλα ε...;
Και εμένα όταν ήρθα με την Νανσυ, τοτε ήταν με τον Στιβ, δεν πήγε καλά.
-οπα, ήρθες με την Νανσυ; ρωτάει ο Μάικ
-ναι, του απάντησε, άρχισε πολύ περίεργα. Μας έλεγε κάτι πως λέγαμε ψέματα, και ότι δεν ξέρουμε τι νιώθουμε, και τα μυαλά μας άνοιξαν κ καταλάβαμε. Με εσένα Μάικ δεν ξέρω τι έγινε, αλλα είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβεις πολλά μετά από αυτό.