Oude Hoop [WINNAAR WE WRITE 2022]

43. Kerstgevecht

Het was gezellig, op de achtergrond klonk rustige kerstmuziek en iedereen leek het naar zijn zin te hebben. Het diner had geweldig gesmaakt en iedereen zat inmiddels in de kamer. Onder de boom lag een stapel cadeautjes.

Zelfs Jack lachte op deze avond en het was lang geleden dat Sam dat had gezien. Hij zat naast Katy en liet zijn hand over haar buik glijden. Ze was erg gegroeid, misschien kon ze er inmiddels wel een beker op laten staan dacht Sam en grinnikte om zijn eigen gedachte. Hij keek naar Tilly en Old Jack die samen zaten te praatten, ze leken net een jong verliefd stel hoe ze aan elkaar zaten. Old Jack had zijn arm om Tilly geslagen en fluisterde af en toe wat in haar oor. Tilly giechelde wat en drukte een zoen op zijn wang waarna ze tevreden haar hoofd liet rusten op zijn schouder.

'Laten we beginnen.' Zei Tilly en klapte vrolijk in haar handen. Ze pakte glunderend een cadeautje en keek naar Nick, 'deze is voor jou.' Zei ze en gaf hem het cadeautje. Iedereen keek aandachtig naar de jongen die zelf ook nieuwsgierig was. Hij pakte het uit, het was een prachtige riem. Bruin leer met duizend kleine gebrande figuurtjes. Ze dansten door elkaar en maakten een magisch geheel.

'Zo erg bedankt.' Zei Nick wat onder de indruk, hij vierde nooit kerst en was verbaasd over het feit dat Tilly zelfs om hem had gedacht. Het gevoel dat je ergens thuishoorde.

'En deze is voor Sam.' Zei Tilly terwijl ze een pakje aan Sam gaf. Hij ropte het papier er van af en zijn mond viel open, een nieuwe hoed. Wauw. Het lichtbruine suède stof was onaangetast door het weer of andere factoren. De rand was versierd met een prachtige gekleurde leren band, blauw en bruin.

'Tilly, dat had echt niet gehoeven.' Zei hij.

'Dit was Katy's keuze, en je had echt wel een nieuwe nodig.' Zei ze met een knipoog. Sam glimlachte en knikte, misschien had ze gelijk. Na zijn ongeluk was hij zijn nieuwste hoed, die ook al verweerd was, kwijtgeraakt. Waarschijnlijk zwierf het ding nog ergens in de bossen. En toen hij terug kwam gebruikte hij zijn oude hoed weer, waarvan zelfs de binnenkant was versleten. De voering liet los en soms voelde Sam het stof schuren in zijn haar. Ja, misschien was het toch wel nodig.

'Echt bedankt.' Zei hij met een glimlach en keek naar Katy. Katy glimlachte en knikte, ze had onthouden dat hij zijn hoed kwijt was geraakt. Hij had het verteld toen hij bij haar in woonde.

Ze gingen alle cadeautjes bij langs, Old Jack en Tilly hadden een cruise gekregen naar de Bahama's van Olivier, Katy en Jack. Jack had nieuwe laarzen gekregen van Old Jack en hij was erg blij. Hij had gelachen toen hij het cadeau van de jongens uitpakte en had ze hartelijk bedankt. Het was een pijp en een goede fles oude whisky. Hij hield er van en zal ze in zijn kantoor zetten waar hij in de avond altijd rookte.

Iedereen had cadeautjes gegeven en gekregen. Olivier en Katy hadden Nick en Sam bedankt voor het jasje. Katy had met bewondering gekeken naar het kleine pasvormpje en ze glunderde, alsof ze het voor zich kon zien. Toen ze de laarsjes had uitgepakt slaakte ze een gilletje en drukte ze tegen haar hart.

'Dit is echt perfect!' Zei ze vol bewondering en keek verliefd naar de kleine laarsjes. Sam keek haar aan met een glimlach, ze glunderde terwijl ze elk detail bekeek. Hij zuchtte en draaide de hoed rond in zijn handen. Hij vroeg zich nog af waarom ze hem nooit had geschreven. Ze praatte nu toch ook tegen hem en deed aardig tegen hem. Hij snapte het niet. Hun vriendschap zoals die was zal nooit terugkomen wist hij.

Tilly deed samen met Old Jack de afwas, waarna ze met zijn allen spelletjes zouden gaan spelen. Olivier en Katy waren een stukje gaan lopen en Sam maakte aanstalten om naar de veranda te gaan om een sigaret te roken. Het moment dat hij de deur uitliep fronste hij. Het was Olivier die dreigend fluisterde. Sam keek opzij en zag hoe Olivier Katy hardhandig tegen de muur drukte. Zijn hand tegen haar schouder en de andere tegen de muur. Katy kon geen kant op.

'Hé!' riep hij en liep met grote passen naar hem toe. Hij trok Olivier van Katy af, ze rilde van angst en zette een paar stappen achteruit. Ze kon in de schemering van het licht wat vanaf binnen kwam, de woeste blik op het gezicht van Sam zien.

'Laat me los.' Siste Olivier. Sam schudde zijn hoofd en hield Olivier stevig vast bij zijn kraag. Sam drukte Olivier nu hard tegen de muur.

'Als jij je losse handjes maar bij je houdt.' Zei Sam zacht. Olivier begon spottend te lachen en schudde zijn hoofd.

'Hoe bedoel je?'

'Als jij haar hier zo behandelt, wil ik niet eens weten hoe jij met haar omgaat als er niemand is.'

'Sam.' Hoorde hij Katy zeggen, haar stem klonk zwak en dat maakte Sam alleen maar zekerder van zijn zaak. Wat als Olivier haar serieus pijn deed.

'Nee, Katy. Vertel me, wat doet hij met je?' Katy keek geschrokken van hem naar Olivier en was sprakeloos. De lucht nam haar adem mee. Voordat Sam verder kon praatten werd hij verwelkomd door een ijzeren vuist in zijn gezicht. Zijn hoofd klapte naar achteren en hij kreunde.

'Wie denk je wel niet dat je bent?' vroeg Olivier en schudde Sam van hem af. Sam liet zijn vingers over zijn lip glijden. Hij zoog zijn lip naar binnen, er moest geen bloed op zijn witte blouse komen.

'Iemand die jaren met Katy heeft doorgebracht en ik kan je vertellen dat jij haar verandert hebt, en niet op een goede manier.' Zei Sam. Hij liep naar Olivier toe en keek over zijn schouder naar Katy. Hij zag hoe Katy op het punt stond om in tranen uit te barsten. 'Zeg het Katy.' Zei Sam. Ze schudde langzaam haar hoofd en deed een paar stappen verder achteruit.

'Zij gaat helemaal niks te zeggen.' siste Olivier. Sam voelde het bloed naar zijn hoofd stromen, hij wilde niet vechten, niet op deze avond. Hij wende zich naar Katy en zag de pijn in haar ogen.

'Katy alsjeblieft...' Sam wist niet meer wat hij moest zeggen en hij haalde diep adem om zichzelf te kalmeren.

'Sam, laat het.' Piepte Katy, ze was bang voor een explosie maar misschien banger voor wat ze over zich heen zal krijgen van Olivier als ze weer thuis zouden zijn.

'Wat, Katy? Wat ik net zag, zag er niet bepaald vriendelijk uit. Hij heeft je verandert en dat weet je zelf ook! Waarom zeg je h...' Sam werd onderbroken door Olivier die hem aan hem tegen de balustrade van de veranda ramde. Het hout beukte in zijn zij en hij probeerde zich te verzetten. Hij hoorde Katy gillen. Hij sloeg in Oliviers buik en even leek hij zijn concentratie kwijt te zijn, hij klapte dubbel en Sam wurmde zich uit zijn greep. Olivier sprong boven op Sam en samen vielen ze op de grond, op het hout van de veranda.

Iedereen had de dreun gehoord en Katy die inmiddels naar binnen was gerend hoefde niet veel te zeggen. Old Jack en Nick renden naar de veranda en troffen Sam aan die bovenop Olivier zat. Hij sloeg hem met zijn vuisten in zijn gezicht terwijl Olivier zich verdedigde. Sam keek op en voelde de grond onder hem weg zakken. De teleurgestelde blik van Old Jack gaf hem gelijk spijt. En voordat hij het wist werd de fikse klap die Olivier hem gaf op zijn slaap, hem teveel. Zijn zicht werd wazig en hij viel van Olivier af. Zijn lichaam verloor zijn kracht. Hij hoorde wat verstomde geluiden en toen was het stil.