Oude Hoop [WINNAAR WE WRITE 2022]

17. De jacht

Vrijdag was het eindelijk tijd om op jacht te gaan. Zelfs Katy was van de partij en iedereen was bepakt met wapens, dubbelloops, 45' en andere vuurwapens die ze van Old Jack mochten lenen.

Sam was gezegend met een dubbelloops jachtgeweer van Smiths and Wessons terwijl Katy juist had gekozen voor een kleine Glock die haar niet zo'n heftige terugslag zal geven. Ze was een sterke jonge vrouw en toch was het afschieten van een dubbelloops niet voor haar weggelegd.

Haar ogen gleden over de groep jonge mannen die zich hadden verzameld bij de stallen. Robby en Nick waren zeker van de partij, zij en Sam, daarnaast stonden Will en Trevor te wachtten dat ze zouden vertrekken. Mooi, dacht ze, ze konden gaan rijden in groepen van twee. Wat zal zorgen voor veiligheid en ook gelijk gezelligheid. Het stond al bijna vast dat ze zal rijden met Sam en iedereen leek dat te weten.

Ze trokken de bossen in, reden in groepen van twee. Katy en Sam trokken door de bossen op de west-kam. Waar ze het beest naar verwachting niet zouden tegenkomen. Wat het een heerlijke rit maakte waar ze konden praatten over alles wat ze nog niet hadden besproken. Ze hadden het over de kleur van de lucht in de zomer, de geur van de oogst en de dennen in de winter. De geur van het leven. Wat hen in leven hield, deze plek en de eindeloze keuzes die zij bracht.

De walkietalkie van Sam kraakte, elk duo had een walkietalkie meegenomen om in contact te blijven voor het geval er iets zal gebeuren. Ze wilden "gekke capriolen met beren deel twee" het liefst vermijden.

'We hebben hem gezien. Over.'

'Begrepen,' zei Sam en keek naar de lucht, bepaalde hun positie door de zon in zuiden, 'wij staan links van de west-kam. Waar zijn jullie? Over.'

'De bossen naast de gouden boom. Over.' Sam keek Katy aan, dat was precies wat zij zelf hadden gedacht toen ze begonnen aan de jacht.

'Wij komen er aan. Over.' Zei Sam en knikte naar Katy.

'Kom, ik wil die klootzak neerschieten.' Zei hij en draaide zijn paard om. Hij hoorde Katy lachen en het volgende moment reden ze in galop door de bossen heen. De stilte werd doorbroken door een schot. Het geluid wat door merg en been kon klinken. Het geluid wat een gat in de stilte maakte, huilend in de lucht.

'Verdomme!' schold Sam en spoorde zijn paard aan om harder te gaan. Ze waren er bijna, door de bomen kon Sam de gouden boom zien. De vlakte over en daar in de bossen troffen ze Robby en Will aan. Robby had spetters bloed op zijn gezicht die gepaard gingen met een voldane grijns.

'Ik heb hem gepakt. Sorry Sam, hij had ons gezien.' zei hij. Sam knikte en haalde zijn schouders op. Hij liet zich van Fenley afglijden en liep om de beer heen. Hij was enorm, reusachtig.

'Mooi, opslaan bij Old Jack?' Vroeg Sam.

'Opa heeft al plek gemaakt.' Zei Katy die inmiddels ook naast de beer stond. Het bloed van het dier stroomde bergafwaarts tussen de stenen door.

'Wat moesten we zonder die oude!' Riep Nick verblijd en hij sloeg zijn armen om Katy en tilde haar op, 'Wat een mooie vangst.'

'Nick, zet me neer.' Pruttelde Katy. Sam keek naar haar en glimlachte, Nick zal niet achter haar aan gaan wist hij. En toch voelde hij een steek door zijn lichaam gaan, jaloezie misschien. Hij was de enige die haar zo mocht optillen. Nick zette Katy neer en gaf een knipoog naar Sam, hij had hem zien kijken.

'Geef je haar wel genoeg te eten?' grapte hij en Sam begon te lachen om de boze blik die Nick kreeg van Katy.

Met zijn allen begonnen ze de beer te ontdoen van zijn vacht, voorzichtig. Zodat Tilly het kon bewerken tot een vloerkleed. Daarna sneden ze de halsslagader door en het overige bloed stroomde uit de beer zijn lijf. Het was bijna schrikbarend hoeveel bloed zo'n dier had. Katy rolde samen met Robby de vacht op en bonden het bij elkaar. Sam en Nick begonnen het vlees van de beer te snijden en te beoordelen. Alles wat ze achter zouden laten was voor de aaseters, het zal in een mum van tijd verdwijnen. Elke zadeltas was gevuld tot de top, de vacht was achterop geknoopt bij Will en tevreden reden ze terug. Het was een overwinning voor de groep jonge werknemers. Het doden van de beer zal hen hun vee besparen e misschien zelfs levens. Juichend kwamen ze terug bij de Ranch en Old Jack sloeg zijn handen tevreden samen toen hij hen aan zag komen.

'Goed werk.' Zei hij en keek toe hoe de jongens hun paarden afzadelden. Hij gaf ze een vriendschappelijke klop op hun schouders, 'Tilly heeft eten voor jullie binnen, als jullie klaar zijn.' Zei hij, zijn aankondiging werd ontvangen met luid gejuich.

Tilly had een heus feestmaal gemaakt. De eetkamer rook naar gevulde kip, gekruide lam en gerookte runderlappen. De kruiden overwonnen, de overheerlijke kruiden die Katy en Tilly samen opkweekten. Iedereen nam plaats aan de lange eikenhouten tafel die in het midden van de kamer stond. Ze aten met maar liefst elf mensen aan tafel. Old Jack zat aan het hoofd, links naast hem zat Tilly en rechts zat Jack. Katy en Sam zaten naast Tilly, naast elkaar, gevolgd door alle andere werknemers aan weerszijden.

Iedereen praatte opgetogen en de stemming was goedmoedig. Iedereen was blij met de beer die ze hadden geschoten en zelfs Tilly had vol bewondering gekeken naar de enorme vacht. Sam had voorzichtig zijn hand op Katy's been gelegd onder de tafel. Ze glimlachte en nam een hap kip. Sam kietelde haar dij en haar ogen werden groot. Zijn hand kroop omhoog en ze keek hem aan.

'Sam.' Siste ze. Ze zag haar oma opkijken en probeerde normaal te doen. Sam ging door en voor hij het wist voelde hij de sporen die Katy nog omhad in zijn scheenbeen. Zonder pardon in zijn huid geplant.

'Wel ver...' hij sloeg zijn hand voor zijn mond en keek de tafel rond. Er was niemand die het echt merkte. Hij keek Katy streng aan, ze haalde nonchalant haar schouders op.

'Wat een heerlijk diner, oma.' Zei ze. Sam zuchtte tevreden.

'Inderdaad.' Zei hij terwijl hij over zijn pijnlijke scheen wreef.