ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 54(zawgyi)

သူ႕ကိုအံ့အားသင့္ေစသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ အေၾကာင္းမွာ ေျမႀကီးေပၚမွာ ပ်ံ့က်ဲေနသည့္ သစ္ၾကားသီးအပိုင္းအစမ်ားျဖစ္၏။ထိုကဲ့သို႔သစ္ၾကားသီးအစအနမ်ားကေခါင္းမိုးထပ္မွာ
ရွိေနတတ္သည့္အမွိုက္စမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။က်န္
ခ်န္ကသူ႕႐ူးဖိနပ္နားကို သစ္ၾကားသီး တစ္လုံး
ႏွင့္မပစ္ေပါက္ခဲ့လွ်င္ သူ႕ေျခေထာက္ေအာက္
ေျခမွာရွိေနသည့္သစ္ၾကားသီးအစအနမ်ားကို
သူ သတိထားမိမည္မဟုတ္ေပ။

ေၾကမြေနသည့္သစ္ၾကားသီးမ်ားကက်န္ခ်န္
လုပ္ထားတာျဖစ္နိုင္၏။

ထို႐ႊယ္ပါ့ တစ္ေယာက္ ဘာလုပ္ဖို႔ စဥ္းစားေန
သလဲသိခ်င္မိသည္။

ဒါေပမယ့္,က်န္ခ်န္ တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္တယ္ဆို
လည္းသူမစိုးရိမ္ေပ။သူစိုးရိမ္သည္မွာအေဝး
မွာ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနသည့္ က်န္ခ်န္ကို
ျဖစ္၏။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ , က်န္ခ်န္ ဘာပဲလုပ္
လုပ္သူလုပ္သမွ်အရာတိုင္းကကုေဖးအတြက္ျဖစ္သည္။

အေဆာက္အဦးခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားျခင္းကစားပြဲ
တြင္ဖ်န္ေျဖမည့္ဒိုင္လူႀကီးလိုအပ္သည္။ထိုလူ
အၿငိမ္းစား မယူခင္က ကုေဖးကိုယ္တိုင္ Boss
အေနႏွင့္လက္ခံထားသည့္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္
ခဲ့သည္။လူတိုင္းကလည္းထိုသူ႕ကို ဟူေကာလို႔
ေခၚၿပီး ဟူေကာ ကိုယ္တိုင္လည္းဘယ္သူ႕ကိုမွ မ်က္ႏွာမလိုက္တတ္ေပ။

သူအနားယူသြားၿပီဆိုေသာ္လည္းသူ႕အသက္မွာ
သိပ္မႀကီးေသးေပ။ ဟူေကာသည္ အသက္ သုံး
ဆယ္ခန့္သာရွိေသး၏။ လူငယ္ ထိန္းသိမ္း ျပဳ
ျပင္ေရးေက်ာင္းမွာ တက္ေနရသည့္ အခ်ိန္တုန္း
ကသူသည္ ဟူေကာႏွင့္အတူ ဘက္စကတ္ေဘာမၾကာခဏကစားျဖစ္သည္။ထိုအခ်ိန္ကထိုသူက 'က်န္းဟူ' တစ္ခြင္တြင္ျဖစ္ခဲ့သည့္ သူ႕လက္မွာစြန္းထင္းေနခဲ့သည့္ျပသာနာမ်ားအား ေဆးေၾကာ
သန့္ရွင္းၿပီးသည့္သူျဖစ္သည္။ အေတြအႀကဳံရွိ
သည့္ သူတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ ထိုသူက သူ႕ကို"ေနာင္တတရားႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကိုအဖတ္ဆယ္ျခင္း " ဟူသည့္ စကားမ်ိဳး ေျပာခဲ့ေသးသည္။

ယခုတြင္ "ေနာင္တတရားႏွင့္ဂုဏ္သိကၡာကို အဖတ္ဆယ္ျခင္း.."ဆိုသည့္ စကားအား သူ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္သလား?။