ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 25(zawgyi)

Chapter25;ျပတင္းေပါက္အျပင္ဘက္တြင္အေမွာင္ထုရွိေန၏။

သူတို႔ေရာက္ေနေသာအခန္းက သတၱဳပစၥည္း အမွာလက္ခံသည့္ေနရာျဖစ္၍အခန္းထဲတြင္  ေရခ်ိဳးခန္းလည္းရွိ၏။ စြန့္ပစ္စက္႐ုံေဟာင္းဆိုေသာ္ျငား၊ ပိုင္ရွင္ရွိေသာေၾကာင့္ ေရျပတ္ျခင္းမရွိေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ လီယန္သည္ ပထမလႊာမွအခန္းထက္တတိယလႊာမွဤအခန္းကို အသည္းအသန္ယူခ်င္တာျဖစ္သည္။

စက္႐ုံအျပင္ဘက္မွာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ၿပီး စက္႐ုံအတြင္းရွိရာသီဥတုကေႏြးၿပီးေနထိုင္၍
အဆင္ေျပသည္။လူအသြားအလာနည္းေသာစြန့္ပစ္ေနရာမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ အနားယူရန္ ေနရာေကာင္းရွာေဖြေနသူမ်ားအတြက္ အထူးသင့္ေတာ္သည္။

ကုေဖးကဒီေနရာအၿမဲတမ္းလာေလ့မရွိေပမဲ့၊ က်န္ခ်န္ကို ထမင္းတစ္နပ္ေကြၽးဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ဖိတ္ေခၚခဲ့တာျဖစ္၏။ အိမ္ႏွင့္အရမ္းေဝးတဲ့ ေနရာမသြားခ်င္သည့္ျပင္ အနီးပတ္ဝန္းက်င္ မွာ စားေသာက္ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းမရွိေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ,က်န္ခ်န္က ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္မလုပ္ခ်င္ေၾကာင္းေျပာလာခ်ိန္ ဤေနရာကို လာဖို႔ သူ စဥ္းစားမိလိုက္၏။

က်န္ခ်န္က ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ၿပီး ေျခေထာက္ခ်လိဳက္သည္။
"ဒီအခန္းမွာ အပူေပးစက္မရွိဘူးမလား။"

"ကိုယ့္ဘာသာ မီးေမႊးရမွာ။"
စားပြဲခုံေပၚမွမီးျခစ္ကိုက်န္ခ်န္ဆီသို႔ ကုေဖး ပစ္ေပးလိုက္တယ္။
"ဆိုဖာေဘးမွာေက်ာက္မီးေသြးအိတ္ရွိတယ္။ အျပင္မွာ အဝတ္စ နည္းနည္း သြားရွာလိုက္။ မင္း မီးေမႊးတတ္လား?။"

"ေမႊးတတ္တယ္။"
က်န္ခ်န္က မတ္တတ္ရပ္ၿပီး အျပင္ဘက္သို႔ ထြက္သြား၏။ႏွစ္စကၠန့္အတြင္း သူက အခန္းထဲသို႔အေလာတႀကီးေျပးဝင္လာတာေၾကာင့္ တံခါးဘာင္ႏွင့္ရိုက္မိသြားသည္။ သူ႕မ်က္ႏွာက အေလာင္းေကာင္လိုျဖဴေဖ်ာ့ေန၏။

တစ္ခါသုံးပန္ကန္းေတြေပၚမွာ ဝယ္လာသည့္ ပစၥည္းေတြကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာတင္ေနစဥ္၊ ထိုအသံကိုၾကားသည့္အခါ ကုေဖး လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ?။"

"Fuck!"
က်န္ခ်န္ကလက္ညိုးႏွင့္လက္မၾကားမွာညွပ္ထားသည့္အဝတ္စကိုျမႇောက္ျပလာသည္။
"ငါ အဝတ္သြားယူတုန္းက အဝတ္ေအာက္မွာ ေျမႂကြက္ႀကီးရွိေနတာ။ ငါ လန့္လို႔ေသေတာ့မယ္။"