တျဖည္းျဖည္းအနားကို တိုးကပ္လာခဲ့တဲ့ခႏၶာငယ္ေလးေၾကာင့္ ေနာက္တဖန္လႊတ္ထြက္သြားမည္ဆို၍ တင္းၾကပ္စြာေထြးဖတ္ထားလိုက္မိေတာ့ ခပ္ဆာဆာအသံေလးက နားအနားကိုခပ္တိုးတိုးရိုက္ခက္လာေလရဲ့
"အဲ့ေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္လား မင္ယြန္ဂီ"
" . . . . ."
"စိတ္မပူပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ထြက္မေျပးေတာ့ပါဘူး
ခင္မ်ားရဲ့ အရိပ္ေအာက္မွာပဲ ခင္မ်ားရဲ့အရုပ္ကေလးအျဖစ္နဲ႔ေနေပးသြားေတာ့မွာ"
မယံုၾကည္ျခင္းမ်ားစြာက စိတ္ထဲတဖန္၀င္ေရာက္လာခဲ့တဲ့အခါ
"ဘာလို႔လဲ ဘာေၾကာင့္ ငါကမင့္အေပၚဘာေကာင္းခဲ့တာရိွလို႔..."
"အနည္းဆံုးေတာ့ ခင္မ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကိုလိုအပ္ခဲ့တယ္မလား!??
ဘယ္သူကမွ အလိုမရိွၾကတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေလ"
"အင္"
ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးထြက္ေပ့္လာတဲ့ ယြန္ဂီအသံေၾကာင့္ ဂ်ီမင္အသာၿပံဳးမိလိုက္ေသး၏
"ကြၽန္ေတာ္ကို ဘယ္ေတာ့မွမစြန႔္ပစ္ဘူးမလား"
"ကိုယ္ေယာက်ၤားကို စြန႔္ပစ္တဲ့ ေယာက်ၤားရိွလို႔လား ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လို႔ပဲ လက္ထက္ယူခဲ့ၿပီးၿပီးကို"
"ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကမွ လက္မထပ္ရေသးပဲ"
"အခုလက္ထပ္ေတာ့မယ္မလား ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ မဂါလာဦးညလိုကို ကိုယ္တို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ျဖတ္သန္းဖူးခဲ့ၿပီးျပီးပဲ"
"ခင္မ်ားက ေတာ္ေတာ္ကို ကပ္သီးကပ္ဖဲ့ႏိုင္တဲ့သူပဲ"
"အခုမွသိတာလား!!"
မ်က္ေစာင္းထိုးကာ မ်က္ႏွာလြဲသြားခဲ့တဲ့ဂ်ီမင္ေၾကာင့္ ယြန္ဂီၿပံဳးမိလိုက္ရင္သာ ခါးသြယ္သြယ္ေလးကိုတင္းၾကပ္စြာပိုတိုး၍ေထြးပိုက္လိုက္ရင္ ရင္ခြင္ထဲသို႔မ်က္ႏွာတိုးေဝ့လိုက္၏
"တကယ္ကို ဆံုးရူံးလိုက္ရေတာ့မယ္လို႔ ထင္ေနခဲ့တာ"
________________________
_____________
ခပ္လြင္လြင္ပ်ံလြင္လာတဲ့ စနဒရားအသံေလးက အျပင္းမွာတိုက္ခက္ေနတဲ့ေလေအးေတြနဲ႔ႏွင္းခဲေတြရဲ့ အေအးခ်ိန္ကိုအံတုၿပီး သူ႔အၿပံဳးဖြဖြေလးက ေနြးေထြးမူကိုအျပၫ့္ေပးတယ္
YOU ARE READING
🔇 SILENCE 🔇
Romanceပတ္ဂ်ီမင္က မင္ယြန္ဂီအပိုင္!! 🔇 Silence 🔇 [YoonMin] [Completes]•✓
🔇 Silence_26🔇
Start from the beginning
