*Harry'nin Ağzından*
Kafamı sıraya dayamış kulaklıkla müzik dinlerken ismimin anılmasından dolayı rahatlığımı bozup kafamı kaldırdım. Taylor ve Louis kapıdaydı.
Şaşırmıştım, ama heyecanlanmadım. Sınıfı kolaçan ettim.
"Sınıfta 2 kız ben sen ve Taylor var.. Kaldı ki burada benden başka Harry olacak kişi yok sanırım?"
Taylor dediğime kahkaha attı, Louis'nin ona bakıs atmasıyla yarıda kesti. Bana geri döndü,
durakladı. Sustu ve hiçbir şey söylemeden bana baktı. Çatık kaşları ve sinirden koyu maviye dönmüş gözleri yoktu artık. Hayır Harry, garip hissetmiyorsun.
"Bu böyle olmamalıydı." dedi kendi kendine sessizce söylendi. Saçlarını çekiştirdi, yanıma yaklaştı.
"O engeli kaldırıyorsun Harry."
"Hangi engeli?" diyerek bilmezliğe vurdum. Onun karşısında neden bu kadar rahat hissediyordum? 3 ay önceki Harry'nin böyle olmayacağından adım kadar emindim.
"Bana yazan sapık Eddward sen değil misin?"
"Öyleysem sorun mu var?"
"Daha büyük sorun olamazdı. Siktir et, seninle konuşmak iğrendirici gelmeye başladı. Engelli kalmam daha iyi."
Güldüm. Hiçbir şey demeden birbirimize baktık,
"Ee, bu kadar mı?
Bir şey demeden sınıftan çıkıp gitti. Keyiflenmem gerekirken huzursuzdum. Beni nereden buldu ve tanıdı? Herkese sormuş olamaz. Neyse bunun da kokusu yakında çıkardı. Gergince sırama oturup uykuma devam ettim.
