TBS: SPECIAL CHAPTER

Start from the beginning
                                    

"Nami!"

She only got to get her senses back when she heard her name, pero hindi pa siya nakakabawi nang tingin nang may malakas na impact ang tumama sa kaniya. Her gaze to the man was lost as well as her balance. She fell on the ground, with the things scattered on the ground and felt a sudden pain on her ankle.

"Aw..." she gritted her teeth.

"Hala! Hala! Omg! Omg!" a woman with a frantic voice approached her. "A-ayos ka lang? Hala talaga!"

Wincing in pain, and clutching her ankle, she looked up...pero parang Nawala ang sakit sa ankle niya nang makita kung sino ang nakabungguan niya.

Macey Andrella Mondaragon.

What the fuck!

Ang swerte ko ah!

She swallowed a lump on her throat when she saw her emotionless friend, if she's not mistaken, Candace ang pangalan nito, along with Macey's body guards. Macey was well known fresh men in their batch. Palagi kasi itong napapaligiran ng mga body guards niya, and it scared them, thinking that her family is the main sponsor of their university...she might be a special individual.

Heiress, maybe?

At kung sinuswerte pa nga naman siya...

Awit.

"Okay ka lang? Ayos? Sure ka ba?" tanong muli nito at akmang yuyuko sana si Macey pero mabilis pa sa alas-kwatro siyang gumapang paatras. She gasped when she felt the pain in her ankle.

"A-ayos lang...hehe..." sagot niya.

"No! you're not!" Macey exclaimed. Wala sa sarili siyang napatingin sa mga kaibigan niya, at ang mga walanghiya, umiwas ng tingin, halatang takot din kay Macey, pero hindi naman umalis at iniwan siya. Buti na lang.

She shook her head and tried to stand up pero muntik na siyang mapaupo ulit. Mabuti na lang at nakaramdam ang kaibigan niyang si Russel at inalalayan na siya.

"Arat na, gago. Ano ba kasing tinitignan mo at nabunggo ka?" Russel whispered at her.

Dahil sa tanong na 'yon ay napatingin siya sa bench. There's no man with almond shaped eyes there. Nag-uumpisa na ring umambon kaya wala talagang mags-stay doon, and for the second time around, natulala na naman siya.

"Amputa, lutang na lutang girl?!" Spy hissed.

"Hala! Baka na-shock siya!" Macey exclaimed. Candace on the other hand rolled her eyes emotionlessly. It sent creeps to her. Para kasi itong robot na buhay kaya mas nakakatakot. "Kuya! Paki naman! Punta tayo main hospital!"

W-what?!

Hospital?!

Bakit?!!

"T-teka--!!"

But then, one of Macey's body guard carried her. Sumama lahat ng kaibigan niya sa kaniya, with Macey and Candace of course, and with the privilege that Macey has, dahil sa Mondaragon hospital siya dinala, ang hospital na pagmamay-ari ng pamilya ni Macey ay nagpatawag ng Chief Orthopedic Surgeon.

OA amp!

"Hindi mo naman ako dadalhin sa operating room no?" she asked Macey while lying on the bed. May paunang lunas na siya dahil dumiretso sila sa sa emergency room. Hindi na niya alam kung saan siya matatakot. The fact that Macey is in front of her, or there's a surgeon on the way to check up on her. Hindi naman siya takot sa doctor, pero surgeon?! Seryoso ba?!

"Boba..." she heard an emotionless voice behind.

Napalingon siya. "Ha?"

Candace shook her head. "Hatdog."

RANDOM STORIESWhere stories live. Discover now