Bir okul gününün daha ardından evde kendimi televizyonun karşısına atmamla kapının çalınması bir oldu.
Anne ve babamın saatin dördünde gelmeyeceklerini bildiğim için 'kim acaba?' diye düşünüp kalkıp ayaklarımı sürüterek kapıyı açmaya gittim.
Kapının deliğinden bakmamla adeta kan beynime sıçradı. Gelen kişi Ela'ydı.
Kapıyı açıp açmama konusunda tereddüt ediyorduysam da zile hiç durmayacak gibi basınca açmak zorunda kaldım.
Kapıyı açınca hiçbir şey söylemeden yüzüne baktım. "Konuşmamız lazım," dedi.
"Evimi nereden buldun?"
Sorumu cevaplamadı. "Beni içeri almayacak mısın? Ayaküstü konuşulacak bir konu değil bu."
"Ne söyleyeceğini biliyorum. Ayrılmayacağım Kemal'den."
"Dinlemeden ne söyleyeceğimi bilemezsin. Bak, sizi öyle görünce çok sinirlendim, kim olsa sinirlenirdi. Ama sana söylemem gereken bir şey var."
Konuşmalarından sadece ayrılmam için ısrar etmeyeceği belliydi.
Kapıyı biraz daha açtım, içeri girdi. Birlikte oturma odasına geçtik.
Televizyonun sesini kıstım.
"Bak Mira, ya da adın her ne ise, Kemal'le ilişkiniz ne zaman, nasıl başladı, aklını nasıl çeldin, bilmiyorum ama bilmen gereken bir şey var; ben hamileyim. Henüz Kemal de bilmiyor. O gün Kemal in de söylediği gibi, ayrılmak istiyordu, evet, bir süredir ilişkimiz kötüye gidiyordu. Sürekli ben arıyordum, ben görüşelim diyordum. Git gide uzaklaşıyordu sanki benden. Hep bir gün hamile olursam kim bilir Kemal ne kadar mutlu olur, haberi sevinç içinde veririm diyordum. Ama bu şartlar altında söylemeye bile çekiniyorum." Biraz durdu, eski kızgın halinden eser kalmamıştı. Sanki ben onun yakın arkadaşıymışım da nişanlısıyla aralarındaki sorunları bana anlatmak için gelmişti.
Düşüncelerimi okumuş gibi kendine çekidüzen verdi ve eski sinirli ses tonuna geri döndü. "Neyse, sana Kemal le yaşadığım sorunları sana anlatacak değilim. Biraz önce karnıma baktığını gördüm. Hamile olduğum hiç belli değil, değil mi? Çünkü doktorum sadece iki aylık hamile olduğumu söyledi. Şimdi konuşma sırası sende. Madem Kemal le ilişkiniz vardı, seni severken mi benimle yattı?"
O zamanlar ilişkimiz yoktu, hatta Ela'nın okula geldiği günden sonra başladı, ama o ilişkimizin daha da eskiye dayandığını sanıyordu. Kemal bana okulun ilk güninden beri aşık olduğunu, gözünün değil nişanlısını, hiçkimseyi görmediğini söylemişti. Peki o zaman gerçekten neden onunla yatmıştı?
"Konuşma sırası bende falan değil. Sana ne zamandır ilişkimiz olduğunu, ya da kimi severken seninle yattığını söyleyecek değilim. Git buradan!"
Yerinden kıpırdamadı bile, sözlerine devam etti. "Bir hafta süren var, ya Kemal'den ayrılırsın ya da ben onunla konuşup sizi bir şekilde ayırırım. Sizi zorla ayırmamın seni ne kadar sarsacağını tahmin edebiliyorum. O yüzden lisenin son yılını kendine zehir etme."
Sözleri gerçekten sinirimi bozmaya başlamıştı. "Kemal seni sevmiyor. Daha önce de söylüyormuş anlamıyormuşsun. Ben ayrılsam da sana geri döneceğini mi sanıyorsun, ya da evlenip mutlu bir şekilde bebeğinize bakmayı? Hadi sana geri döndü, evlendiniz, aynı evde yaşamaya başladınız, yine de mutlu olamayacaksınız. Kemal sadece bebeği için senin yanında olmuş olacak. Kemal artık benimle, ve çok mutluyuz, kabullensen hem kendin, hem de bebeğin için iyi olur."
"Eğer yanılıp yunulup Kemal'e hamile olduğumu söylersen işte o zaman sana dünyayı dar ederim. Yuvamızı yıkma ve Kemal'in ait olduğu yere, nişanlısının yanına dönmesi için konuş onunla."
