OLBERS PARADOKSU (TAMAMLANDI)

O.P | 48

Kendimi toparlamak için mutfak balkonunun kapısını araladım ve bir süre derin nefesler alarak ağlama isteğimi bastırmaya çalıştım. Yanıma gelmek için can atan ancak beni huzursuz edebileceğini düşündüğü için sabırsızca beklemekle yetinen Uzay'a ihtiyacım vardı. Hatalarımı sarıp sarmalayan, beni tüm kendimi kandırışlarım yüzünden yargılamak yerine, yanımda olup beni kendimle tanışmaya zorlayan Ecem'e ihtiyacım vardı.

Ve Nurgül Abla'ya...

Ona yalan söylemeseydim belki de bu kaybetmişlik hissini hiç yaşamayacaktım. Kurtulmam gereken onca kötü huy bedenimi sarmalamışken, hayatımda bana ebeveynlerimden çok destek veren birini hayal kırıklığına uğratmıştım ve büyürken öğrenmem gereken her şeyi kendi başıma öğrenmem için çabalayan o muhteşem kadını belki de üzmüştüm. Buna rağmen yine bana şans tanımıştı. Değiştiğime inanarak, ona olanları anlatmam için birçok kez fırsat yaratmıştı ancak ben bencilliğim yüzünden ona yalan söylemeyi sürdürmüştüm. Onu koruduğumu sanırken, aslında kendimi korumaya çalışıyordum. Yalan söylediğimi öğrendiğinde bana göstereceği tepkiden, yalnız kalmaktan ve beni eskisi kadar çok sevmemesinden ürküyordum. Ancak şimdi hissettiğim, bu tepkilerin her birine bile razı olduğumdu. Yeter ki Nurgül Abla, bana onun gönlünü alabileceğim kadar yakın kalmaya devam etsin istiyordum.

#

Gece'nin, olan biten her şeyi Ecem ve Uzay'a anlatmasıyla moraller bozulurken Ecem arkadaşına destek olma amacıyla oturduğu yerden kalktı ve Gece'nin yanına geçti.

''Hadi ama üzülme artık, biraz zaman geçince Nurgül Abla seni arayacaktır.''

Gece'nin umutsuzluğu, Uzay'ı fazlasıyla üzüyordu. Sevgilisi için bir şeyler yapmak, onu mutlu edecek bir yol bulmak istiyordu ancak ailesiyle ilgili yapabilecekleri sınırlıydı. Gece, annesiyle arasında geçen telefon konuşmasını üstü kapalı bir şekilde anlattığı andan itibaren Uzay'ın içinde, Gece'nin ailesine karşı bir öfke doğmuştu. Ne yapması gerektiğini kestiremiyordu. İçinden çok şey geliyordu ancak aklından geçenlerin sonuçlarını önceden tahmin edebilse, belki de uygulamaya dökmek daha kolay olabilirdi.

''Böyle birinin pat pat yüzlerine vurması gerek! Yoksa anlamayacaklar durumu.''

''İşe yarayacağını sanmam.'' dedi Gece yüzündeki buruk tebessümle birlikte koltuğa iyice sinerken. Uzay onun kendini ne kadar yalnız hissettiğini o an anlamıştı. Gece, bacaklarını kendine çekerek kollarını bacaklarının etrafından doladı ve parmaklarını birbirine kenetledi. Ne zaman mutsuz olsa, ne zaman şefkate ihtiyacı olsa böyle yapardı çünkü, biliyordu. Ecem söylenmeye devam ederken ''Keşke işe yarayacağından emin olsam da gidip onlara okkalı birkaç cümle edebilsem!'' dediği an Uzay'ın zihninden neden olmasın? sorusu geçiyordu şimdi. Gece için en azından bunu yapabileceğini, sonuç değişmese bile en fazla Gece'yi daha ne kadar daha üzebileceklerini düşündü? Cevap açıktı.

Hiçbir şey, Gece'yi ailesinin ilgisizliği kadar üzemezdi. Belki de Gece, bir sebepten dolayı kendine kızılmasını ve azarlanmayı bile fazlasıyla özlüyordu. Buruk bir çocukluktu onda geriye kalan. Ne kadar iyileşmek isterse istesin, anne ve babası olmadan Gece'nin tam anlamıyla kendini bulamayacağından emindi artık.

''Melisa nerede?''

Gece'nin sorusu, Uzay'ın aklına dün gece yaşananları getirirken Gece'nin canını daha fazla sıkacak bir şeyi anlatmak ne kadar doğru olacak diye tarttı kafasında. Ancak onların ilişkisini özel kılan da buydu. Her duyguyu birlikte paylaşmak, ne olursa olsun birbirlerinden bir şey gizlememek...

''Sen çıktıktan sonra bir sinirle eve geldi. Sonra da hazırlanıp çıktı.'' diyen Ecem, Uzay'a kaçamak bir bakış atarken aklında Uzay'ın dün gece Melisa'yla neler yaşadığını ve Melisa'nın neden bu denli sinirli olduğunu anlatıp anlatmayacağı merakı vardı. Gece, sabah evden çıkmadan önce Ecem'e böyle bir oyunun içinde olmak istemediğinden ve ilişkisini bir teste tabii tutmanın saçmalığından bahsetmişti. Uzay'a neler olduğunu bu nedenle sormadığını biliyordu ancak kendi merakına da engel olamıyordu. Gece'yi bacağından şöyle bir dürttü. Ancak Gece kaşlarını kaldırarak ona susması için sessiz bir mesaj gönderdi.