Reap What You Sow [Nederlandse versie]

Hoofdstuk 8

Emilio hield zijn adem in toen zijn ogen naar die van Juan afdwaalden. 'Je bent fucking serieus hè?'

'Hmm-hm.' Hij leunde dichter naar Emilio toe, tot zijn lippen vlak boven die van zijn vriend waren. 'Laatste kans,' fluisterde hij.

Een man zoenen... Het was nooit in hem opgekomen. Hij kreeg al de kriebels als hij twee zoenende kerels op tv zag, laat staan dat ie erop zat te wachten om het zelf te doen. En toch... Tóch kon hij zich op dit moment niet meer zo goed voor de geest halen waarom dat eigenlijk zo was. Zijn blik schoot van Juans lippen naar zijn bruine ogen. Aan zijn wijde pupillen zag hij dat hij onder invloed was en dat hij dit nooit had gedaan als hij nuchter was. Hij had notabene een vriendin. Toch kreeg hij dat argument niet over zijn lippen. Juans hand drukte lichtjes tegen zijn beurse kaak, maar ondanks de pijn merkte hij dat hij eigenlijk niet wilde dat hij zijn vingers terugtrok.

Toen Emilio geen aanstalten maakte om hem te zoenen, veranderde de blik in Juans ogen. Was hij teleurgesteld? Nee – waarom zou hij? Een knagend gevoel zette zich vast in zijn buik toen zijn vriend iets onverstaanbaars mompelde. Wilde hij het dan toch wel? Was het dan niet fucking raar? Toen Juans hoofd een fractie naar achteren boog, nam Emilio's instinct het over. Hij legde zijn hand om Juans nek en trok zijn gezicht weer dichterbij.

Hun lippen raakten elkaar. Aarzelend, maar juist daardoor voelde het als een bewuste keuze. Ergens had hij verwacht dat hij een diepe afkeer voelde en Juan wilde wegduwen, maar dat was niet zo. Op een gekke manier voelde het vertrouwd, alsof hun vriendschap zo diep was dat die helemaal geen grenzen kende. Hij ontspande iets en drukte kussen tegen Juans lippen totdat die zijn mond iets opende en met zijn tong langs Emilio's onderlip streek.

Een tinteling verspreidde zich door zijn mond en wekte zijn eigen tong, die nieuwsgierig naar die van zijn vriend zocht. Ondanks de talloze meiden die hij had gezoend, was hij zich nog nooit zo bewust geweest van hoe hij met iemand zoende. Een gloeiende hitte verspreidde zich door zijn lichaam, zelfs zijn tenen krulden om. Hij vond het lekker. Hij lag hier verdomme met zijn beste vriend te zoenen en hij vond het lekker.

Juan kwam waarschijnlijk tot dezelfde conclusie, want de zoen werd heftiger. Zijn vingertoppen streelden lichtjes Juans nek en hij ademde scherp in toen zijn vriend een hand op zijn borst legde. De aanraking liet zijn ademhaling sneller gaan, zijn spieren spanden zich onder Juans aanraking. Hij wilde hem overal voelen...

Hij schrok van die gedachte, dusdanig dat Juan het merkte en de kus verbrak. Emilio had er onmiddellijk spijt van, maar juist dat bracht hem nog meer verwarring.

'Wat is er?' vroeg Juan. Zijn hand gleed iets omlaag, tot aan zijn onderste ribben en daarna weer omhoog tot aan zijn sleutelbeen. De streling deed hem zijn ogen even sluiten. Zijn ademhaling haperde toen Juan zich verder over hem heen boog en hem in zijn nek begon te zoenen tot hij bij zijn oor aankwam. 'Ik ken je beter dan wie dan ook,' fluisterde hij. 'Ik weet dat je het lekker vindt.'

Die woorden riepen een steek in zijn buik op.

'Relax,' lachte Juan. 'Jij lijkt wel een maagd man.'

Hij vroeg zich af of de maagden waar hij zo graag mee sliep zich ook zo verward voelde. 'Ik ben ook nog een maagd op dit gebied,' mompelde hij. Wat ik ook zo wil houden.

Hij zei het laatste niet hardop, want op dit moment had hij eigenlijk geen flauw idee wat hij wilde.

'Ik toch ook?'

'Jij bent high en dronken.' Met een zucht duwde hij Juan iets van zich af. 'Besef je wel dat je vreemdgaat?'

'Met jou?' Hij grinnikte. 'Ik denk dat ze er alleen maar heel hard om moet lachen als ze dat hoort.'