Huminto ang sinasakyan Kong taxi sa tabi ng isang lumang bahay. Binaba ko ang bintanan ng taxi at nilanghap ang hangin na nanggagiling sa labas.
Ramdam ko ang lungkot na bumabalot sa lugar na para bang napag-iwanan ito ng panahon. Pinara ko ang taxi at nagbayad saka bumaba.
Inilibot ko ang aking tingin sa paligid kakaunti lang ang bahay sa lugar, maraming puno ang makikita kaya sariwa ang hangin.
Naglakad ako papalapit sa bahay at kumatok sa pinto-- tatlong beses akong kumatok bago pagbuksan ang lumang pinto. Bumungad sa akin ang isang babae.
Pilit akong ngumiti at nagpakilala.
"Hi" inipit ko ang aking buhok sa likod ng aking tenga at pilit na ngumiti. "I'm howlan i'm meralda's daughter" pagpalakilala ko sa babae na nasa harap ko. Hindi siya gaanong mataas at hindi rin gaanong maputi, nakabistida siya ng bulaklakin at sout ang green na apron may hawak pa siyang sandok, halatang nangungusina ito.
"Howlan! It's you!" Napaatras ako ng bigla niya akong yakapin.
"Uhm yes" I said holding my breath. " I'm Adora, howlan Adelaide" I tap her back agad niya naman akong pinakawalan. Thank God!.
"I'm so glad you're here" Hindi ko alam kung matatawa ako sa itsura niya, para siyang maluluha.
"Yeah, temporarily" saad ko.
Hindi niya pinansin ang huli kong sinabi at mas pinasigla pa ang kanyang boses.
"Come get inside" saad niya.
Pumasok kami sa kanyang bahay. Inilibot ang tingin sa kabouhan habang siya'y itinururo ang kailangan kong matutunan. hindi kagandahan ang bahay ngunit masasabi kong itong malinis at maayos ang pagkakalagay ng mga gamit.
Huminto kami sa isang dilaw na pintuan at may disenyo na pambabae. Napansin ko ang isang papel na nakatupi at nakadikit sa pintuan hindi ko masyadong nakita ngunit nakita ko ang pangalan ko doon.
" Ito ang kwarto mo dito ka mamalagi, pasensiya kana at maliit lang ang bahay ko" Saad niya at palihim na kinuha ang nakatuping papel. Numiti ako at napailing-iling sa kanyang sinabi.
" No, it's okay" I said.
" Bahay mo na rin ito iha, o sege magpahinga kana at magluluto na ako ng hapunan" ngumiti siya saakin at tuluyang umalis.
Pumasok ako sa kwarto at inilapag ang aking maleta sa gilid ng pintuan umupo ako sa kama at inilibot ang tingin, hindi tulad ng dati kong kwarto na malaki at maaliwalas ito'y mayroon lamang lumang mesa sa gilid ng aking kama na katabi ng bintana at may maliit na salamin at pulbos.
Mayroon din itong maliit na cabinet sa isang sulok.
Madahan akong humiga sa maliit na kama at tinitigan ang lumang kisame. Huminga ako ng malalim.When will my parents come back? Would they? Mga tanong na naglalaro sa aking isipan bago tuluyang dalawin ng antok.
Nagising ako dahil sa kumakatok sa pinto.
" Who's there?" I asked while scratching my eyes.
Bigla akong nanlumo ng maalalang nasa ibang bahay pala ako. Bigla akong nahiya.
" Iha maghahaponan na tayo bumangon kana riyan" Rinig kong saad ni mama Brenda-- hindi pa din ako sanay na tinatawag ko siyang gano'n.
Hindi na ako sumagot narinig ko rin naman ang kanyang mga yapak paalis. Bumangon ako't nagbihis ng pajama na pinarisan ng lose shirt, nagsuklay at naglagay ng kunting polbos saka lumabas.
Tahimik kaming kumakain tanging mga kuliglig lamang ang maririnig sa labas.
" Hindi mo ba gusto ang pagkain?" Tanong ni mama Brenda ng makitang tinititigan ko lamang ang pagkain. Hindi ako pamilyar sa mga pagkaing hinanda niya dahil hindi pa nagluto ng gano'n si mommy.
"Gusto ho, medyo busog panaman po ako ih" Saad ko kahit sa totoo ay hindi ko gusto, naninibago lang ako.
"Kamusta ang mama mo? Mabait ba siya sayo?" Tanong niya habang hinihiwa ang kanyang ulam.
" Of course" I answered. "she's the most kindest mother I've ever meet" ngumiti ako ng maalala ang aking ina, I miss her so much.
" Ako?" Napatingin ako sa kanya. " Mabait rin ba?" Napatitig ako sa kanya ng ilang segundo.
" We've just meet, pero masasabi kong mabait ka" ngumiti ako ng matamis sa kanya. Hindi ko pinahalatang uncomfortable ako sa kanya.
"Paano kung ampon kalang?" Muntikan ko nang maibuga ang pagkaing nasa bibig ko dahil sa tanong niya. Hindi ko inaasahan ang tanong niya. Nginuya ko muna ito, uminom at pinunasan ang bibig gamit ang tissue na nakalagay sa gitna ng mesa.
" HAHAHA you're so funny tita" I laughed. Pilit kong tinatago ang inis sa aking boses. Ampon? Ako? No way!
"I'm just kidding" Saad niya at sinabayan ang aking tawa. So awkward.
Mom, dad ayoko na dito plss come home kunin niyo na ako dito, bulong ko sa hangin habang nakatanaw sa malaking buwan mula saaking bintana.
Nasa gitna ako ng aking pag-iyak ng makarinig ng isang awitin inilibot ko ang aking tingin hinanap kung saan ito nangagaling ngunit Wala akong nakita, nakakabighaning tinig tumungo ako sa hamba ng bintana at pinakinggan ang boses kasabay ng kanyang guitara inisip ko na siguro may nang haharana malapit sa aming bahay. Napangiti ako kahit gaano ay napagaan nito ang loob ko. Pinakinggan ko ito hanggang sa Hindi ko namalayan at nakatulog na pala ako.
Kasulukuyan akong nakaupo sa bench ng isang parke pagkatapos kong tumulong Kay mama Brenda sa gawaing bahay napagpasyahan Kong mamasyal muna.
Hindi pa rin maalis sa aking isip ang nang harana kagabi. Ang swerte naman ng hinaharanaan niya.
"Hey miss! Watch out!" I heard someone shouted.
"Ouch.." Saad ko ng may tumama sa aking ulo. Pagtingin ko ay isang bola.
"Hey miss you okay?" Someone gave me a hand inabot ko naman iyon dahil sa tingin ko ay hindi ko kayang tumayong mag-isa dahil sa lakas ng impact sa ulo ko.
Hindi ako sumagot dahil nahihilo pa rin ako.
"Okay kalang? Are you hurt?" Nagtaas ako ng tingin. Nakita ko ang lalaking tumulong sa akin hindi ko masyadong nakikita ang kanyang mukha dahil natatamaan ito ng araw.
" Yeah, thankyou" saad ko kahit na hindi ko masyadong nakikita ang kanyang mukha ay ngumiti pa rin ako.
"Uhm hey your friends is calling you" Pagpukaw ko sa kanya dahil nakatitig lamang siya sa akin. Hindi na ako nakapag paalam dahil bigla na lamang siyang tumakbo patungo sa soccer field.
Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makarating siya. Tumaas ang aking kilay ng hindi manla'ng niya ako nginitian ng magtama ang aming mga mata. Hindi siya gano'n ka gwapo!
Napailing-iling ako sa aking pinagiisip.
"Mama Brenda, may alam ba kayong pwedi kong pagtrabahoan dito sa bayan niyo, para naman ho makatulong ako sa gastusin dito sa bahay" tanong ko Kay mama brenda pag kadating ko sa bahay nakita ko siyang naghihiwa ng gulay.
Ayaw ko namang maging pabigat habang nag esstay ako dito.
"Kaya ko pa naman ang gastusin iha" saad niya.
"gusto ko rin ho kasing mag-ipon para sa susunod na pasukan ay makapasok na ho ako summer na rin ho naman" lumapit ako sa maliit water jag at uminom ng tubig. Hindi ko masyadong gusto ang tubig nila dito pero ayaw ko nalang mag talk.
" oh sege bukas gumising ka ng maaga at pupunta Tayo sa pagawaan ng paso ng mga Fanier" Saad niya nang hindi tumitingin sa akin.
Parang familiar sa akin ang apelyidong iyon i heard it somewhere hindi ko lang alam kung saan.
