ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 50(zawgyi)

ကုေဖးကိုယ္ေပၚကဒဏ္ရာေတြကိုအၾကာႀကီး
ေငးၾကည့္ၿပီးေနာက္သူကေဆးေသတၱာဖြင့္ၿပီးအရက္ျပန္ပုလင္းကိုထုတ္လိုက္၏။သူ ေမးခြန္း
ေမးလိုက္သည္။
"ဟို႔ဇီရဲ႕လက္ခ်က္လား။ သူ႕ရဲ႕သံလက္သီး
ေၾကာင့္ ဒီဒဏ္ရာရလာတာလား။"

"ငလူး!"
ကုေဖးက သူ႕ကိုအံ့ၾသတႀကီးၾကည့္လာ၏။
"မင္းအဲ့ဒါကိုေျပာနိုင္တယ္လား။အိုး...႐ႊယ္ပါ့
ကအေၾကာင္းအရာကိုဆက္စပ္စဥ္းစားတတ္
တာပဲ။...ဒါေပမယ့္ ဒါကဟို႔ဇီလုပ္တာမဟုတ္
ဘူး။က်န္းဘင္း။"

"ငါက ခန့္မွန္းၾကည့္တာ။"
က်န္ခ်န္ကလက္တစ္ဖက္မွာအရက္ျပန္ပုလင္း
ကိုင္ၿပီးက်န္တစ္ဖက္ႏွင့္ဂြမ္းလိပ္ကို ကိုင္လိုက္
၏။ကုေဖးကိုယ္ေပၚက ဟက္တက္ကြဲေနသည့္ဒဏ္ရာမ်ားကိုၾကည့္ၿပီးမည္ကဲ့သို႔သန့္ရွင္းေပး
ရမလဲေတြးလိုက္သည္။ ဒဏ္ရာကို အရက္ျပန္ေလာင္းထားေသာဂြမ္းႏွင့္တို႔တာကအခ်ိန္ၾကာနိုင္သည္။ဒဏ္ရာကို အရက္ျပန္တို႔ဖို႔ကိုယ္ဟန္
အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းၿပီးေနာက္ေမးလိုက္သည္။
"ငါတို႔ ေဘးကေဆးခန္းမွာသြားၿပီးေဆးထည့္
မလား။"

"ျငင္းတယ္။ေန႕လည္ခင္းဆိုအိမ္နားကဦးေလး
နဲ႕အန္တီႀကီးေတြကေဆးခန္းမွာအမီနိုအက္စစ္
လာေတာင္းေတာ့မွာ။ ဒီအခ်ိန္က အတင္းေျပာ
ဖို႔အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ပဲ။ငါတို႔ , အခု ေဆးခန္း
သြားရင္ လူတိုင္း ငါ ေသလုနီးပါးဒဏ္ရာရလာ
တာသိသြားလိမ့္မယ္။ၿပီးေတာ့ ဒဏ္ရာကသိပ္
ႀကီးတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ဒဏ္ရာေပၚ အရက္
ျပန္ေလာင္း ပိုးသတ္ၿပီးပတ္တီးစည္းလိုက္ရင္
ရတယ္။"

"အိုး။"

"ဒါ...."
က်န္ခ်န္သည္ကုေဖး စကားေျပာလို႔မၿပီးခင္
လက္တစ္ဖက္ျမႇောက္ၿပီးသူ႕ပခုံးဒဏ္ရာေပၚအရက္ျပန္ေလာင္းလိုက္၏။ကုေဖးသည္ႏွစ္
စကၠန႔္မွ်အသံတိတ္သြားၿပီးအသက္ျပင္းျပင္း
ရႈလိုက္သည္။
"ငလူးတဲ့မွ,ဖာ့ခ္!။"

"ငါ အရက္ျပန္တစ္ပုလင္းလုံးေလာင္းလိုက္တာ။အရမ္းစပ္သြားလား?။"

ကုေဖးက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သည္။
"မင္း ဘယ္လိုထင္လို႔လဲ။"

က်န္ခ်န္ကသူ႕ဒဏ္ရာအားေလမႈတ္ေပးလိုက္
၏။
"အရက္ျပန္စပ္တာခဏပါပဲ။ငါက မင္းဒဏ္ရာ
ကိုသန့္ရွင္းေပးတာေလ ။"