အခန်း ၅ (Z + U)

Start from the beginning
                                    

ထို့နောက် စောယွန်းက ဘာရယ်မဟုတ်ပဲ အနောက်သို့ လှည့်အကြည့်တွင် နန္ဒဆိုသူက
သူ့အား မျက်လုံးစိမ်းများဖြင့်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ စောယွန်းက ရှေ့သို့ ပြန်လှည့်လိုက်ရင်း တစ်ချက် ပခုံးတွန့်လိုက်ပြီး တွေးသည်။ နန္ဒက စောယွန်းကို မနေ့ထဲက မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံသကဲ့သို့ ခံစားရသည်။ ယနေ့လည်း လမ်းတစ်လျှောက်လုံး 
စောယွန်းက လှည့်ကြည့်မိတိုင်း သူ့ကို တစ်ခုခု
မကျေနပ်သည့်အတိုင်း ကြည့်သော အကြည့်များကို တွေ့ရသည်။ စောယွန်းက အရှေ့ကိုသာ ကြည့်နေပြန်လျှင်လည်း တစ်ခါတစ်ခါ  ကျောချမ်းသလို ခံစားရသည်အထိပင်။ ထိုအကြောင်းနှင့် ပတ်သတ်ပြီး သုန္ဓကို အကျိုးအကြောင်းမေးမှ သင့်သည်ဟု တွေးလိုက်သည်။ 

စောယွန်း အတွေးလွန်နေစဥ် သုန္ဓက မြင်းကို
ရပ်တန့်စေပြီး အနောက်သို့ လှည့်ကြည့်ရင်း စကားဆိုသည်။ 

"အားလုံးပဲ ဒီနေရာမှာ ခဏ နားမယ်။"

သုန္ဓ စကားကြားသည်နှင့် အားလုံးက ရပ်တန့်လိုက်ကြပြီး မြင်းများကို အနီးရှိ မြက်နုများပေါသော  စားကျက်တစ်ခုအတွင်း အနားပေးကာ သူတို့ကိုယ်တိုင်လည်း အပင်များခက်ဖြာနေသည့် အရိပ်ကောင်းစွာရသော နေရာတစ်နေရာတွင် ခေတ္တအနားယူရန် ပြင်ဆင်ကြသည်။ 

"နောင့်စိုင်း ပီအိုက်ရေဖြည့်ချင်လို့ ဒီအနီးအနားကို ခဏလိုက်ခဲ့ပေးပါလား"

စောယွန်းက ရေဗူးအား မြှောက်ပြရင်းပြောသည်။

"ကျွန်ုပ်လိုက်ခဲ့မယ်။"

ရုတ်တရက် နန္ဒက ထိုင်နေရာမှ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး ဝင်ပြောသည်။ သို့သော် စောယွန်းက သုန္ဓကို လှမ်းကြည့်ရင်း  သူ့ကိုစကားပြောရန်ခေါ်ထုတ်နေခြင်းဖြစ်ကြောင်း မျက်လုံးနှင့် ပြသည်။ သုန္ဓနားလည်မည်ဟု စောယွန်း အရမ်းကာရော
မမျှော်လင့်ထားသော်ငြား သုန္ဓက သူနားလည်သဘောပေါက်ကြောင်း မျက်တောင်နက်များကို ခတ်ပြသည်။

"ရပါတယ် ၊  အကိုပဲ လိုက်သွားလိုက်ပါ့မယ်၊ မြင်းစီးရတာကြာတော့ အညောင်းအညာပြေအောင် လမ်းလျှောက်ချင်တယ် ညီငယ်။"

ဟေမန္တအလွန်Where stories live. Discover now