عشقت من لا يرحم ( جاري تعديل السرد)

الفصل الخامس والثلاثوز

________________________________
فى القاهره فى فيلا بجوار فيلا الحديدى فيلا محمود الحديدى يسكن فيها محمود فردوس ومحمد وملك واولادهم بعدما قررت فردوس العيش فى القاهره لتكون بجوار عائلتها وتكون الفيلا مركز لتجمع العائله
فى غرفه ملك ومحمد تجلس ملك على السرير وهى تمشط شعر ابنتها اسيا وبعدما إنتهت خرجت ابنتها وجلست على السرير وضمت ركبتيها لصدرها واحست بألم فى صدرها لا تعرف سببه احست بحدوث أمر سئ قطع شرودها دخول فردوس وجلست بجوارها وربتت على ظهرها / مالك ياحبيبتى جاعده حزينه اكده ليه
ملك/ مش عارفه يادوسه قلبى بيوجعنى اوى حاسه ان فى حاجه مش كويسه هتحصل
فردوس بزهول/ ليه اكده ياحبه عينى
ملك بشرود/ مش عارفه
فردوس/ طب قومى اكده صلى شويه واقرأى قرأن وهترتاحى بأذن الله
وفجأه دخل اسر كالاعصار
ملك بدهشه/ فى ايه يااسر مالك داخل متعصب كده ليه
اسر بعصبيه/ والله ياماما انا شويه وهولعلك فى بنتك دى علشان ارتاح منها
مالك بضحكه/ الخناقه على ايه المره دى يااستاذ اسر
اسر بغضب/ الهانم الى انتى مخلفاها ماشيه تلبس فى هدومى كل يوم الاقيها واخده طقم من بتوعى لبساه وانا ماشى بالفنله والشروت وارحمونى بقا
ملك بضحكه/ اهدى كده يااخ اسر دى مهما كانت اختك
اسر/ دى كتها نيله الى عاوزه خلف.....انا دلوقتى عاوز البس هدومى ابنتك لبسه الطقم الى بحبه
اهبب ايه بقا
دخلت اسيا وهى ترتدى هدوم اسر/ فى ايه يااسوره دا انا اختك حبيبتك بردو
اسر / حبك بورص يااختى...انا عاوز الطقم بتاعى
اسيا/ يااسوره ياحبيبى انا وانت تؤام يعنى هدومك هدومى
اسر/ والله يعنى البس الفساتين بتاعتك
ملك/ اسيا مش قولتلك قبل كده انتى بنت يعنى الهدوم بتاعت اسر مينفعشى تلبيسيها لانها للولاد وانتى بنوته رقيقه
اسيا/ اسفه يامامى
ملك وهى تقبلها من خدودها/ قلب ماما انتى...يلا بقى روحى البسى هدومك وادى لاخوكى هدومه
اسيا/ لاء بردو
اسر بصوت عالى/ جرى ايه ياست كخه مالك فى ايه ايه
اسيا بقرف/ بيئه اووى بقيت معفن يا اسوره
اسر / ماتجيبى الهدوم يابت
اسيا/ لاء علشان انت بتسينى وبتقعد مع رحمه وانا بقعد لوحدى
اسر بمكر/ علفكره حمزه جاى
اسيا بصدمه/ ايه ده بجد ...ثوانى وتكون هدومك عندك وطلعت تجرى
اسر وهو يخرج ورائها/ بنات اخر زمن ...تعال يامحمد ياحديدى شوف تربيتك الى بقت فى الوحل
جاء محمد من ورائه ضربه على رأيه من الخلف/ مالها تربيتى ياعين امك
اسر / فله وعسل ياباشا تربيه قمر
محمد / اممم بحسب
اسر/ لاء متحسبشى ياكبير ثم همس .. ربنا على الظالم والمفترى
هز محمد رأسه بيأس من اولاده ودخل لغرفته وجد ملك تحضر ملابسه ذهب اليها وجلس على السرير واجلسها على قدمه وضمها اليه
ملك بستغراب وهى تمرر يدها فى شعره/ مالك يامحمد فى ايه
محمد/ تعبان ياملك موجوع اووى
ملك بقلق/ فى ايه يا محمد احكيلى
تنهد محمد ثم قال/ انا قبلت عادل انهارده
ملك/ عادل مين
محمد/ عادل رأفت الى كانت امى متجوزاه
ملك/ هوا مش كان محبوس
محمد/ مهو خرج
ملك/ هوا كان عاوزك فى ايه
محمد/ جه قالى كلام غريب ومش مفهوم بس مش عارف ليه صدقته
ملك بخوف من القادم/ قالك ايه يامحمد
محمد بحزن/ محمد قالى انى انا وفيروز ولاده هوا مش ولاد محمود الحديدى وان بابا اصلا مش بيخلف ولما زعقتله وكدبته..طلعى الورق الى بيثبت بكده وانا اتأكدت من كلامه
ملك بصدمه/ يعنى ايه يامحمد الكلام ده ومعقولة تكون صدقته
محمد/ مش عارف ياملك دماغى مش عارفه تفكر حاسس انى عاجز وخايف يكون الكلام دا فعلا صح هتدمر ياملك هنهار
ضمته ملك بشده وظلت تفكر فيما قاله محمد