• For You // Vkook •

2.1 ~mini-episode~

O kadar uzun zamandır bölüm atmadığımı fark edince sizlere bir mini bölüm yayınlamak istedim. Bir kizim oldu ve şuan 1 yaşına girmek üzere, inanın bana annelik hiç kolay değilmiş :)
Sizleri bu kadar beklettim için özür dilerim bu bölümün tadını çıkartın ve en kısa zamanda da devam bölümü yayında olacak artık bu şekilde mini bölümler yayınlayacağım.
Umarım beğenirsiniz, iyi okumalar sizleri seviyorum ♥

°°°°°°°°°°

'' ne düşünüyorsun? ''

Arkamdan sarılan eller ve kafamdaki sessizliği bozan o nazik tını karşısında istemsizce irkilmiştim. Kafamı çevirip baktığımda Taehyung oradaydı, olması gereken yerde.

' bilmiyorum '

Derin ama bıkkınlık içeren bir nefes alarak ellerimi karşımdaki balkon demirlerine yaslamıştım. Bir şeyler bulmalıydım, bizi bu bataklıktan çıkaracak bir çözüm üretmeliydim. Düşünmekten başıma iğneler batıyordu artık.

'' Kook biraz içeri girip oturmayı denesen ve sakin kafayla hep birlikte bir şeyler düşünsek? Yaklaşık 1.5 saattir tek başına soğukta dikiliyorsun, hasta olacaksın. ''

Omuzlarımdan tutup beni kendine çevirmiş, yüzümü elleri arasına almıştı. Ben böyle de sakinleşiyordum işte, varlığıyla.

'' Çok boktan bir durumun içerisindeyiz farkındayım, ne yapman gerektiğini düşünüp en iyi çözümü arıyorsun onuda biliyorum ama bunun olması için öncelikle sakin olmalı ve sağlıklı bir yol bulmalıyız, birlikte düşünmeliyiz, hm? ''

' Ne zamandır burada durduğumun farkında değildim, üzgünüm. Annem nerede? '

'' 1 saat oluyor neredeyse Hoseok ona sakinleştirici yapıp yatırdı, yukarıda uyuyor merak etme ''

' Sizi de bu işe bulaştırdığım için özür dilerim, bak eğer gitmek isterseniz hiç birinizi zorlamam '

'' Sen ilk bu olayı yaşadığın andan itibaren ben bu işin içindeydim zaten kook, sen neredeysen ne durumdaysan ben tam arkanda olacağım, lütfen böyle düşünme hiç birimiz bu durumdan rahatsız değiliz, aksine eğer her şeyi tek başına yüklenmeyi bırakıp bize de yardım için bir fırsat verirsen mutlu olacağız. Sen burada dururken içeride çocuklar çoktan bir şeyler düşünmeye başladı bile ''

Duyduğum sözler karşısında yüreğim dağlanmıştı, ona sarılma dürtüme engel olmaya bile tenezzül etmeden girdim kollarının arasına. İşte dedim, işte bu yüzden.

Şefkatle saçlarımı okşamış, sonrasında ellerimden tutarak beni içeri sürüklemişti. Saatlerdir balkonda dikilmemin etkisiyle içeri girince sıcak hava yüzüme tokat gibi çarpmıştı.

'' Ah kook, gelsene ''

Hoseok'un şefkatli gülüşünün ardında bir sıkıntı gizliydi farkındaydım. Taehyung'un kendini koltuklardan birine atmasıyla bende yanındaki yerimi almış ağrıyan bel ve bacaklarımı da o an hissetmiştim.

Yoongi elinde tepsiyle dumanı üstünde bardakları masanın üzerine koymuş ve Hoseok'un yanına oturmuştu.

'' Kahvenin iyi geleceğini düşünmüştüm ''

' Teşekkürler, iyi yapmışsın '

Gülümseyerek bardağı elimle kavradım ve dudaklarıma götürdüm. Sanki saatlerdir buna ihtiyacım varmış gibi iyi gelmişti.

Ortamda kol gezen kısa bir sessizliğin ardından beklenen üzere Hoseok sonunda bir şeyler söylemişti. Sessizlik canımı sıkıyor, kafamdaki sesleri daha net duymama ve çıldırmama sebep oluyordu. Minnettar bir şekilde ona dönmüştüm.

'' Kook, benim aklımda bir şey var ''

' Ne gibi? '

'' Üvey baban, yasa dışı işlerle uğraşıyordu değil mi? Kara para, tefecilik, kumar, uyuşturucu vs. ''

' Evet bu servet nereden geliyor sanıyorsun '

Tiksinerek gülümsemiştim. Ondan gerçekten nefret ediyordum. İçimde gram üzüntü var öldüğüne dair desem tanrı beni cehennemde cezalandırır.

'' Peki bu işlerle uğraşıyorsa illaha ki bu adama borcu harcı olan birileri vardır, borcu olduğu için ipleri onun elinde olan ve kullanılan, hatta tehdit edilen belki zarar verilen de vardır ''

' Evet de bu bizim ne işimize yarayacak ki? '

'' Şunu demek istiyorum, bu kişilerin üvey babanda dosyaları vardır, baksak araştırsak ve birisini suçu üstlenmesi için satın alsak? ''

' İyide bunu kim kabul eder ki '

'' Kaybedecek hiç bir şeyi kalmamış ya da elinde kalan tek şeyi kaybetmemek için uğraşan bir insan kabul eder ''

Yoongi'nin son cümlesiyle ona dönmüş ve öylece kalmıştım. Öyle bir ihtimal var olabilir miydi?

Kabul mü ederdi yoksa buna mecbur mu kalırdı orası da muamma.. Bir kereye mahsus kötü polisi oynamamız gerekiyor demek, annem için.

' Ama kim? '

'' Orası da bize kalıyor, araştırıp bulmamız gerek. Ama hızlı olmalıyız 2. günü deviriyoruz ve eve kimseyi kabul etmiyoruz burada çalışan insanlar elbet bir gün soracaklar nedenini, o adama ulaşmak isteyenler de olacaktır. Onlar sorgulamaya başlamadan halletmeliyiz ''

Birde işin o kısmı vardı. Zamanımız kısıtlıydı, elimizde de işe yarayacağı bile belli olmayan ortaya atılan bir fikir vardı sadece. Nereden başlamam gerekiyordu?

'' Kim Seokjin, belki o size yardım edebilir ''

Dışarıdan gelen sese hepimiz kafamızı yönelttiğimizde annemin bize bakıyor oluşunu fark ettik. Ağır adımlarla odaya girdi ve yanıma oturdu. Bithap bir haldeydi, endişesi ve üzüntüsü gözlerinin altında oluşan koyu halkaların varlığıyla kendilerini hatırlıyorlardı. Ellerimle saçlarını okşadım, ben yüzünü incelemeye dalmışken bana döndü ve burukça gülümsedi.

' Kim Seokjin de kim? '

benim yerime Taehyung'un yönelttiği soruya karşılık annem boğazını temizlemiş ve anlatmaya başlamıştı.

' Yanında çalışması için zorladığı kişisel avukatı diyelim, her türlü işinde akıl hocası o oluyordu, dosyaların hepsinin onda bir kopyası var kısacası onun hakkındaki her şeyin ehli olan biri '

'' Aynı zamanda suç ortağı da oluyor ''

' bu adamı nerede bulabiliriz? '

~ More to come ~