Opposite Roommates - Taekook

2

Günlerden salı... Ailemi ziyaret etmek için hafta sonunun gelmesini sabırsızlıkla bekliyorum. Bu sabah erkenciydim. Derslerin başlamasına 3 saat vardı. Biraz daha uyumayı denedim ama Jungkook'u düşünmekten uyku tutmuyordu.

"Acaba Jungkook uyanmış mıdır?"
Ona yazmak istedim ancak numarasını almayı unutmuştum. Büyük rezillik.

Zaman geçmek bilmiyordu, sadece 10 dakika geçmişti. Yurtta herhangi bir oda arkadaşım olmadığından son seste müzik açtım ve dans etmekten her ne kadar hoşlanmasam da müzik acayip dans etme isteği uyandırmıştı. Bu sebepsiz nefretin nedenini bilmiyordum. Herhalde fiziksel aktiviteler hiç benlik değildi. Evet, değildi.

Kurt gibi açtım. Yakındaki markete belki istediğim ramen çeşidinden gelmiştir umuduyla gittim.

Market kapalıydı.

İşte buna Kim Taehyung şansı deniyor.

Yarım saat sonra marketin açılacağı haberini aldım. Yarım saatte ne yapabilirdim? Mülteci gibi marketin önünde beklemeyecektim herhalde.

Yaklaşık 15 dakika geçti. Ben ağaç gibi dikiliyordum. Ta ki spor bir araba önümde durana kadar.

"Hey!"

Bu Jungkook'tu. Zengin birisine benziyordu (arabasına bakacak olursak).

"H-hey!"

"Saat daha 6:45, yürüyüşe mi çıkmıştın?"

"Ş-şey hayır. Acıktım ve marketin açılmasını bekliyorum. Sen burada ne arıyorsun?"

"Kaldığın yurdu merak ettim ve bir bakayım dedim. Sonra seni gördüm."

"İstersen sana yurdu gezdirebilirim, uzak değil."

-Konuşmamız uzadı da uzadı. Marketin açıldığını fark etmemiştim.-

"Neden olmasın. Ah, market açılmış! Ne alacaksan al. Bekliyorum."

-

"Dört paket tavuklu ramen alabilir miyim?"

"Hangi marka?"

"Min Ramen"

"Buyurun. 10 won."

"Kahretsin! Cüzdanım yurtta kaldı!"

"Ben öderim."

"Gerek yok Jungkook, almasam da olur."

"Buyurun."

"Neden sen ödedin ki, gerek yok demiştim."

"Aç kalmanı neden isteyeyim?"

-

-yurda geri dönerler-

"Burada mı kalıyorsun? Büyükmüş."

"Evet. Odam en üst katta ama kusura bakma çok dağınık görmek istemezsin."

"Kaç oda var peki?"

"Bildiğim kadarıyla 100 var."

"Hmm, güzel. Belki bu akşam gelirim. Yarın sabah da olabilir."

Daha önce hiç birisiyle aynı odada kalmak istemedim ama eğer o kişi Jungkook olursa neden olmasın ki?

"Saat 8 olmuş bile. Okula yürüsek mi?"

"Olur!"

-

-okulda-

Jungkook ile eşyalarımızı sınıfa bıraktık. Onu daha yakından tanımak istiyordum. Onu etkilemek istiyordum. Onu-

"Nelerle ilgileniyorsun?"

Tam da kendi kendime onu daha yakından tanımak istediğimi söylerken nelerle ilgilendiğimi sorması beni bir anlığına sanki sesli konuşuyormuşum hissine kaptırdı.

Ama güzel soru. Nelerle ilgileniyordum ben?

"İnan bana nelerle ilgilendiğimi ben bile bilmiyorum. Genelde uyurum, müzik dinlerim veee-" -başka nelerle ilgilenirim?-
"Ve bilgisayar oyunu oynamayı severim!"

"Tesadüfe bak! Ben de bilgisayar oyunlarını çok seviyorum."

-Sabahki şanssızlığım yavaş yavaş kendini şansa dönüştürüyordu. Ortak noktamız çıkmıştı!-

"Ne tür oyunları seversin Taehyung?"

"Beni saran her türlü oyunu severim. Genelde silahlı oyunlar olur bunlar."

"Overwatch oynuyor musun?"

"Evet!"

"Bir gün oynarız belki."

"Güzel olur! Peki sen nelere ilgi duyuyorsun Jungkook?"

"O kadar çok ilgi alanım var ki hangisiyle başlasam bilemiyorum. Resim, şarkı söylemek, spor, dans, bilgisayar oyunları, video editlemek..."

"Sanırım pek ortak yönümüz yokmuş... Ama çevremdeki birçok kişi pek yapmasam da güzel resim yaptığımı söylüyor."

"Bir ara göstersene, merak ettim."
-gülümser-

"T-tamam."

-

Gülümsemesi çok içten, çok tatlı. Gittikçe ona alışmaya ve normal bir arkadaşımmış gibi görmeye başladım.

Ama yalnızca arkadaş olmak istemiyorum.

"Derse gitsek mi artık? Başlamak üzere."

"Ah, evet. Fark etmemişim."

Sınıfa girer girmez tüm kızlar her teneffüs olduğu gibi Jungkook'a yavşamaya başladı. Onları acayip yumruklayasım vardı. Ancak en ufak kızın bile benden daha güçlü olduğuna yemin edebilirdim.

-------------------

derste 515 kelime yazmışım kendimle gurur duyuyorum ÇQŞSÜQŞSİÇÇQÜDAİXŞÖA

bu arada sınavlarım olduğu halde bölüm yetiştiriyorum değerimi bilin AÖZŞÜAİS😻✌️