"I'm not mad at you! But I'm sad, Pereira! I'm sad!" sabi ko habang nakatingala pa rin.

I let my tears pooled my eyes.

I don't care that I'm crying loudly because no one can hear me anyway.

"You seriously should stop crying when someone is just trynna sleep."

Nanlaki ang mga mata ko roon. Boses pa lang, alam ko na agad kung sino! Mabilis ko siyang hinanap nang mga mata ko at nang makita ay mas naiyak lamang ako. Out of all people, why would it have to be Grant?!

"You're trying to sleep on my birthday party?!"

Is he even serious?! Is my party boring?

Bumangon siya sa pagkakahiga. Hindi ko napansin na nasa likod na wooden bench pala siya nakahiga. Kalikod lang ng inuupuan ko. This brute!

"I'm sleepy... And I don't like parties," Grant said.

Nakatalikod lang siya sa akin at hindi ako tinitignan.

Umirap ako. "Then why did you come?!"

Pinalis ko ang mga luha dahil tumulo na ang mga iyon sa mukha ko. My make-up is now ruined!

Bigla siyang may inabot sa akin na paperbag.

"Hbd," Grant said.

Kinuha ko naman iyong paper bag. Malaki iyon at medyo mabigat. "Thank you," I pouted.

"Buksan mo na, mukhang kailangan mo na, e..."

Kailangan ko na?

I took a deep breath before I opened the paper bag. My jaw dropped when a saw like a hundred of basahans there!

"What are these for?!" I shouted.

Hindi ko alam kung maiirita ba ako o matatawa.

The circle rugs in different colors are so many, I can't even count it all! What the hell, Grant bato?!

Kumuha pa ako ng isang piraso para maitapat iyon sa pagmumukha niya. "Anong gagawin ko rito?!"

"'Di ba obvious?" Grant said and then he suddenly snatched the rug to me.

Nagulat ako nang dahan-dahan niyang pinunas iyon sa mga mata ko.

"You are always crying," he said as he was softly dumping the rug around my eyes.

"And you are always grumpy," I shot back.

I was surprised when he smiled a little.

Sobrang lapit niya ngayon sa akin, and I just realized that his eyes are not dark brown at all. They're hazel... Ang ganda ng mga iyon at kung hindi ko siya kilala, iisipin kong heaven sent ang may-ari ng mga matang ito. But it's Grant... A devil incarnate!

Nagulat pa ako nang bigla niyang binato iyong basahan sa mukha ko.

"What the hell, Grant?!" I shouted and eyed him.

What is his problem? Can't he be kind for a minute? Hindi ba talaga kaya?! Dahan-dahan niya pa akong pinupunasan kanina tapos ngayon babatuhin lang pala ako!

"Stop staring at me!" masungit niyang sabi.

Saglit pa kaming nagbayangan nang marinig ko na ang pangalan ko. Hinahanap na ako para sa closing speech.

My party ended without Jax... Without even a follow up text message from him.

Nahiga ako sa kama ko. Kailangan ko pang mag-review dahil may exam kami bukas pero paano ko naman gagawin 'yun? I was really bothered.

Sapphire Academy: School of NoblesOn viuen les histories. Descobreix ara