Zukiျပန္သြားေတာ့ Xiao Zhanကတံခါးဝအနားထိလိုက္လာပါေသးတယ္
စိတ္ပူလို႔မဟုတ္ေပမယ့္ ဝတၱရားအရေပါ့။
အေနာက္ကထမင္းစားပြဲကေကာင္ေလးကေတာ့ မ်က္ႏွာစူပုတ္ပုတ္ေလးနဲ႔က်န္ခဲ့ေလရဲ႕။
"က်န္႔ေကာေကာ Kiျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ ေနာက္လည္းလာ..."
"Zuki ဒါကေယာက်ာ္းေလးေနတဲ့အိမ္ မင္းကကေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး ေနာက္မလာေတာ့ရင္ေကာင္းမယ္"
ဟုတ္ကဲ့ ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ခ်ိတ္ခနဲတံခါးပိတ္လိုက္ပါၿပီ
အျပင္ကတစ္ေယာက္ေတာ့ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ Xiao Zhanမသိ။
သိစရာလည္းမလို ကိုယ္နဲ႔လည္းမဆိုင္ဟုထင္သည္။
"ကို.. ကို .."
အေကာင္ေပါက္အနား႐ွိရာျပန္ေလ်ွာက္လာေတာ့
ဘဲႏႈတ္သီးလိုမ်က္ႏွာထားနဲ႔။
"ကိုကို႔ ကေလးေလးလာပါဦး"
အနီးနားေလးကေနမတ္တပ္ရပ္ၿပီး လက္ေလးႏွစ္ဖက္ဆန္႔ျပကာ လာပါဆိုေသာအေနထားျဖင့္ေနေသာ္လည္း
စားပြဲဝိုင္းမွထိုင္လ်က္ "ဟြန္႔"ဆိုၿပီး တစ္ဖက္လွည့္သြားပါသည္။
မေနႏိုင္တဲ့ ကိုယ္ကပဲ အနားသြားၿပီးခံုအေနာက္ကေနကုိယ္ကိုၫြန္႔၍ဖက္ရသည္။
"ကေလးေလး ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ"
"ဟိုတစ္ေယာက္ကဘယ္သူလဲ ဘာလို႔ကိုကို႔အိမ္လာတာလဲ ကိုကိုနဲ႔ဘာပတ္သတ္လို႔လဲ"
"အမယ္ေလးေလး ကိုယ့္ေခြးေပါက္ေလးက ေမးခြန္းေတြမ်ားလိုက္တာ ကိုယ္ဘယ္ကစေျဖရမလဲ"
Yiboပုခံုးေလးေပၚေမးေလးတင္ၿပီး
"ကေလးေလးကသဝန္တိုေနတာလား မတိုပါနဲ႔ကြာ ကိုယ္ကေဟာဒီ့ကေလးတစ္ေယာက္ထဲခ်စ္တာ ခင္မ်ားေလးကိုပဲယူမွာ လက္ထပ္မွာ ကုန္ကုန္ေျပာရင္ခင္မ်ားေလးကိုပဲလုပ္မွာ သိလား"
"ကိုကို!!!!!!"
နားရြက္ေလးေတြနီၿပီး ဖက္ထားသည့္ကိုယ့္ကိုတြန္းထုတ္ကာ
အသံျပဲႀကီးနဲ႔ေအာ္ေလရဲ႕။
"ဟာ...ေခြးေပါက္ေလးက အသံေအာင္လွခ်ည္လား
မဂၤလာေဆာင္ၿပီး ေဒးတဲ့အခါမွ အဲ့အသံေတြသံုးဟုတ္ၿပီလား"
Yiboပံုစံကေနမတတ္ထိုင္မတတ္မ်က္ႏွာပူေနတာမို႔
Xiao Zhanက အသည္းယားစြာစေနမိသည္။
YOU ARE READING
𝑴𝒀 𝑺𝑼𝑮𝑨𝑹 𝑮𝑬 𝑮𝑬(𝐶𝑜𝑚𝑝𝑙𝑒𝑡𝑒𝑑)
Fanfictionစီးပွားရေးနယ်ပယ်မှာ Top oneရဖို့ကလွယ်လွန်းတယ် မရင့်ကျက်သေးတဲ့ချာတိတ်ကိုချစ်ရတာကမလွယ်ကူဘူး
