"Wang Yibo မင္းဒီေနရာမွဘာလုပ္ေနတာလဲ"
စကားလံုးေတြကတည္ၿငိမ္ေနေပမယ့္ ေဒါသသံခပ္သဲ့သဲ့ေလးပါသည္ကိုYiboခံစားမိသည္။
"ဟို...ဟိုေလ က်..က်ေတာ္"
"ေျဖေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔"
စကားအထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ႏွင့္လိုရာမေရာက္ေသာခ်ာတိတ္အားက်ေတာ္လွမ္းေမးေတာ့ လန္႔သြားသည့္အလား ဆက္ခနဲတုန္တတ္သြားသည့္ခႏၶာကိုယ္။
"ဒီကအကို ဘာျဖစ္လို႔ေပၚေလးအေပၚေဒါသထြက္ေနရတာလဲဗ် "
"ေပၚေလး....ေပၚေလးတဲ့လား ေကာင္းၿပီေလ မင္းသူနဲ႔ေနခဲ့ခ်င္ရင္ေနခဲ့လိုက္"
အကိုက်န္းခ်န္ဘက္လက္ညိဳးထိုးကာဆက္ခနဲလွည့္ထြက္သြားေသာထိုလူႀကီးေၾကာင့္ က်ေတာ္ငိုခ်င္လာမိသည္။
ဘာေၾကာင့္ငိုခ်င္မွန္းက်ေတာ္မသိ။
ေျခလွမ္းေတြကလည္း ထိုလူႀကီးေနာက္ကိုသာေျပးလိုက္သြားေလသည္။
ကားနားေရာက္ေတာ့အေ႐ွ႕ကXiao Zhanက႐ုတ္တရက္ရပ္လိုက္ကာYiboဘက္လွည့္လိုက္ျပန္သည္။
အစကစိတ္တိုေနတာ အေကာင္ေပါက္ကခ်က္ျခင္းေျပးလိုက္လာေတာ့ရင္ထဲကေပ်ာ္ရႊင္မႈကအတိုင္းမသိ။
က်ေတာ္ဘာလို႔လိုက္လာတာလဲလို႔ေဒါမာန္ျဖင့္ေမးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔က်ေတာ့္သည္းငယ္ေလးကိုသနားမိျပန္သည္။
ထိုေၾကာင့္ ေခါင္းေလးကိုညင္သာစြာပုတ္ေပးၿပီး
"အိမ္ျပန္မယ္ ကားေပၚတတ္ေတာ့ ကေလး"
႐ုတ္တရက္ျပန္လည္ခ်ိဳသာသြားေသာထိုလူႀကီးအားက်ေတာ္နားမလည္ႏိုင္ေတာ့။
သို႔ေပမယ့္ က်ေတာ္ေပ်ာ္သည္။ေခါင္းကိုဆက္ခနဲညိတ္ျပၿပီးကားထဲဝင္ထိုင္ေတာ့ ကိုကိုကခါးပတ္ပတ္ေပးကာအိမ္သို႔ေမာင္းထြက္သြားေလသည္။
တစ္လမ္းလံုးတိတ္ဆိတ္ေနတာကိုက်ေတာ္မႀကိဳက္ေပမယ့္ စကားစမေျပာရဲ။
ထပ္စိတ္ဆိုးၿပီးကိုကိုေအာ္မွာကိုေၾကာက္မိသည္။
"ဟင္ ကိုကို ဒါကအိမ္ျပန္လမ္းမဟုတ္ဘူးေလ"
"အဟမ္း... ဒါကအိမ္ျပန္လမ္းမဟုတ္ရင္ဘာလဲ ခ်ာတိတ္"
ကိုကိုကရယ္ၿပီးေျပာေတာ့က်ေတာ္သတိထားမိလိုက္သည္က ကိုကိုေမာင္းေနတာက်ေတာ့္မိဘေတြအိမ္
ဟမ္...မဟုတ္မွလြဲေရာ...ခုနကေဒါသမေျပပဲအိမ္ကိုျပန္ပို႔ေတာ့မလို႔လား....ကိုကို က်ေတာ့္ကိုစိတ္ကုန္သြားလို႔အိမ္မွာမေခၚထားခ်င္ေတာ့တာလား
က်ေတာ့္မွာေမးခြန္းေတြ႐ွိေနေပမယ့္မေမးႏိုင္ခဲ့။
JE LEEST
𝑴𝒀 𝑺𝑼𝑮𝑨𝑹 𝑮𝑬 𝑮𝑬(𝐶𝑜𝑚𝑝𝑙𝑒𝑡𝑒𝑑)
Fanfictieစီးပွားရေးနယ်ပယ်မှာ Top oneရဖို့ကလွယ်လွန်းတယ် မရင့်ကျက်သေးတဲ့ချာတိတ်ကိုချစ်ရတာကမလွယ်ကူဘူး
