ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 43(zawgyi)

"အိုး။"
ကုေဖးရဲ႕အၾကည့္က သူ႕ဆီမွာ ရွိေနေသး၏။
"မင္းကို မိန္းကေလးကိုလက္ခံနိုင္မွာမဟုတ္
ဘူးလို႔ထင္ခဲ့တာ။"

က်န္ခ်န္ဆိုဖာကူရွင္ေပၚမွာလဲခ်ၿပီး မ်က္ႏွာ
ခ်င္းဆိုင္မွမ်က္ႏွာၾကက္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။

"ငါ ေသခ်ာမသိဘူး။ ငါ ခ်စ္သူေကာင္ေလး
တစ္ခါမွမထားဖူးဘူး။ဒါေၾကာင့္,ေယာက္်ား
ေလးခ်င္းတြဲတာဘယ္လိုခံစားရလဲမသိဘူး။ ငါ........"

က်န္ခ်န္ လည္ေခ်ာင္းတိုးတိုးေလးရွင္းလိုက္တယ္။သူ႕မ်က္စိေရွ႕မွာရွိတဲ့မ်က္ႏွာၾကက္က ခ်ာခ်ာလည္လာသည္။
"ငါ ေယာက္်ားေလးေတြကိုစိတ္ဝင္စားတယ္။ဒါေပမဲ့,သူ(မ) ငါ့ကို လိုက္ပိုးပန္းတာကိုလည္း
မွားတယ္လို႔မထင္ဘူး။ သူ(မ)က မိန္းကေလး
ျဖစ္လို႔၊ ငါ သူ(မ)ကို စိတ္ရႈပ္တာ မဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမယ့္,သူ(မ)ကအရမ္းစိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းတယ္။"

ကုေဖးက ရယ္သည္။
"မင္းကလူတိုင္းကိုစိတ္ရႈပ္စရာလို႔ပဲျမင္တာ
မဟုတ္ဘူးလား။ငါမင္းနဲ႕စေတြ႕တုန္းက,မင္း
ရဲ႕ပုံစံကအခ်ိန္မေ႐ြးေနရာမေ႐ြးရန္ျဖစ္မယ့္
ပုံေပါက္ေနတာ။"

"ငါကေဒါသလြယ္တယ္။ဒါေပမယ့္,ငါ့ေဒါသ
ကိုငါထိန္းနိုင္တယ္။ငါ့ေဒါသကိုထိန္းခ်ဳပ္လို႔
မရတဲ့အခ်ိန္က်ရင္လည္း,ငါဘာမွဂ႐ုစိုက္မွာ
မဟုတ္ဘူး။"
က်န္ခ်န္ သူ႕ကိုၿပဳံး​ျပလိုက္သည္။
"ငါ့ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြေၾကာင့္
သူ႕ကိုစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး
မင္းသိတယ္မလား၊တစ္ခ်ိဳ႕ေကာင္မေလးေတြ
ကတအားလက္ေပါက္ကပ္တယ္။သူ(မ)တို႔ကိုအေတာင္ပံတပ္ေပးထားရင္၊မားစ္ၿဂိဳလ္ေပၚ ထိပ်ံသန္းခ်င္တာ။"

"ငါက အဲ့ကိစၥေတြနဲ႕ မရင္းႏွီးဘူး။"
ကုေဖးက အတန္ၾကာေအာင္ရယ္ၿပီးေနာက္
ဆက္ေျပာလာသည္။
"ၿပီးေတာ့ မိန္းကေလးေတြနဲ႕နီးစပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵ
ငါ့မွာမရွိဘူး။ "

"ငါ သိတယ္။ ဒီေန႕လည္း မင္းစက္ဘီးေပၚကို
ရီက်င္းထိုင္မွာအရမ္းေၾကာက္ေနတာမလား။"
က်န္ခ်န္ သူ႕ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္၏။
"အာ,မင္းဒီလိုမ်ိဳးေရွာင္ဖယ္ေနတာ သူနား
လည္ၿပီး ရွက္သြားမွာမစိုးရိမ္ဘူးလား။"