[Zawgyi]
"သူငယ္ခ်င္းကိုဘယ္ခ်ိန္ေခၚလာမွာလဲသား..."
ထိုအမ်ိဳးသမီးဆီမွသားဟုေခၚသံကိုမနွစ္ၿမိဳ႕မိေပမယ့္ဘာမွေတာ့ျပန္တံု႔မျပန္မိေတာ့ေပ။
"ဒီညေန"
"ေအာ္...အင္းပါေမေမေလးအားလံုးစီစဥ္ထားမယ္ေနာ္...သားရဲ႕ညီေတြညီမေလးေတြလည္းသားကိုသတိရေနၾကတာ...သားေဖေဖလည္းသားျပန္လာတာသိရင္သိပ္ဝမ္းသာသြားမွာ..."
ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးတုေတြကိုသူတကယ္ကိုမနွစ္သက္ေပ။အထူးသျဖင့္သူတို႔လိုလူေတြေပါ့။
"ကြၽန္ေတာ္အကူညီေတာင္းတာပါ...သြားလိုက္အံုးမယ္"
"အင္း...ဂရုစိုက္သြားအံုးေနာ္...ဆိုင္ကယ္ယူသြားအံုးမလား..."
"ဟြန္း...ေတာ္ပါၿပီ..."
နႈတ္ခမ္းတစ္ခ်က္တြန္႔ေကြးသြားမိသည္။လက္ေနာက္ျပန္ျပလိုက္ရင္းပုခံုးတြန္႔ကာထြက္လာခဲ့လိုက္ေလသည္။အေနာက္ဘက္ဆီမွအေဖ့ရဲ႕ေသြးမေတာ္သားမဆတ္တဲ့သမီးဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ရဲ႕ခပ္ဆူဆူအသံကိုၾကားလိုက္ရေလသည္။မိမိထက္အသက္ႀကီးၿပီးဖခင္၏အေလးေပးမႈကိုခံရတိုင္းမိမိအေပၚလိုတာထက္ပိုၿပီးကပ္ခ်င္ေနသည္။
အနည္းငယ္ရိုင္းသြားသည္ဆိုတာသိေပမယ့္မတတ္နိုင္ေပ။သူ႔အတြက္ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာျပဒါးတစ္လမ္းသံတစ္လမ္းပဲေလ။ဒီကိုလာတယ္ဆိုတာကလည္းတစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္ေၾကာင့္လာခဲ့ရျခင္း။ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ဆိုဒီလူေတြနဲ႔တစ္မိုးေအာက္မွာေတာင္မေနခ်င္ေပ။
"ဟူးးး..."
ေလပူတစ္ခ်က္အားမႈတ္ထုတ္လိုက္ေလသည္။ဘဝမွာပထမဆံုးအႀကိမ္စကားမ်ားမ်ားေျပာဖူးျခင္းပင္။တရားဝင္ဆတ္ခံသူဆိုသည့္ဂုဏ္ပုဒ္ေၾကာင့္သူတို႔လုပ္ကိုလုပ္ေပးရမည္မွာေသခ်ာေပမယ့္သူခ်စ္ရသူကိုေႏြးေထြးေစခ်င္တာေၾကာင့္သာကိုယ္တိူင္လာေရာက္ေျပာဆိုရျခင္းပင္။
မိသားစုဆိုလည္းထိုသူေတြပဲရွိတာမို႔။
မွတ္တိုင္ေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုေက်ာ္ျဖတ္လာေပမယ့္သူ႔စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္ေပ။ထိုကေလးကအျဖဴထည္ေလး...မိမိလုပ္ရပ္ေတြမွားယြင္းေနမွာဆိုးသည္။
YOU ARE READING
ေမာင္လူဆိုးေလး(Complete)
Romanceတစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုဂရုစိုက္ေပးခ်င္တာက ခ်စ္တယ္လို႔ဆိုလိုတာမဟုက္လား.. ဒါဆိုငါမင္းကိုဂရုစိုက္ေပးမယ္
